Westerse cultuurshock

Aangekomen in Australië, Perth.
Ik weet nog dat ik afgelopen maart voor het eerst in Australië aankwam, en wat een spanning dat met zich meebracht, en een enorme vrijheid en vreugde. Nu stond ik weer op het vliegveld en ik voelde me verdrietig en niet zeker wetende of ik dit avontuur wel aan wilde gaan. Het was extreem koud en m'n bagage was niet aangekomen, en ik voelde me meer alleen dan ooit. Geen idee welke bus ik moest pakken, en eigenlijk had ik ook absoluut geen zin om dat uit te zoeken. Dan maar een taxi pakken, en de meter elke seconde, 10 cent omhoog zien gaan. Damn, zoveel geld gaf ik in Azië uit voor 3 dagen, inclusief vervoer, accommodatie, ontbijt, lunch en diner. Aangekomen bij m'n hostel was de deur nog op slot. Verdomme, ik had het koud en ik had honger. Op een gegeven moment ging er iemand van het hostel naar binnen en kon ik meteen ook naar binnen sneaken. Toen ik eenmaal de manager; mama Shar had ontmoet ging het een stuk beter. Ik mocht gratis ontbijt en koffie pakken, kreeg een handdoek met scheermes en zeep en kreeg schone kleren die ik mocht lenen van haar dochter. De zon brak eindelijk door, letterlijk en figuurlijk, maar dat was voor korte duur helaas.
Ik kwam weer in de realiteit terecht, en ik moest weer op zoek naar werk. Bah! Op weg naar de bieb en het gratis internet. Ik heb geen idee op hoeveel advertenties ik heb gereageerd en hoeveel cv's ik heb uitgeprint, maar de moed zakte me in de schoenen.

Tot ik op een gegeven moment Jos tegen kwam, die ook op zoek was naar een bijbaan. Hij pleegde een belletje naar 1 van de nummers op het prikbord en hij mocht meteen beginnen, en ik ook. Super! We zouden geld op moeten halen voor het goede doel. 'Shake a can'. Simpel en saai werk, maar eindelijk kwam er weer geld in het laatje, waar ik uitzonderlijk blij mee was.
Op een gegeven moment had ik op Gumtree, een Internet site, een advertentie gezien voor een appartement in het midden van het centrum. De prijzen gingen toevallig die week omhoog in mijn hostel, dus dit kwam op het perfecte moment. (En snurkende, dronken en wippende mensen in dezelfde kamer zijn ook niet altijd alles.) Ik belde naar het meisje Kristel, die de advertentie had geplaatst. 'Heej, ben je Nederlands, ik ook! Ik geef je het nummer van Cecile, die gaat tegenwoordig over het appartement. Maar als je zin hebt kunnen we een keer een koffie pakken.'
En zo gezegd, zo gedaan. Zo kwamen we door een tip van haar vriendin terecht in een super leuk koffie tentje, met de meest variërende taartjes. Ik ging eindelijk, na 3 weken in Perth, de pareltjes ontdekken.

Nadat ik de bezichtiging had gehad in het appartementje, dat ik met een Frans koppel zou delen en een Braziliaans meisje, werd ik ook nog eens gebeld door het hostel waar ik gesolliciteerd had voor een baan in de receptie, dat ik daar een week later mocht beginnen.

En zo vallen alle puzzelstukjes vanzelf in elkaar.
Ik had een appartementje met zwembad, sauna en fitness in het midden van het centrum, in dezelfde straat als m'n nieuwe baan.

En zo ging ik Australië weer stukje bij beetje meer appreciëren. Zoals Kristel al tegen me zei; je hebt te maken met een westerse cultuurshock. Je bent zo gewend geraakt aan Azië, dat je weer moeite hebt om op gang te komen in een wereld die zoveel op thuis lijkt, met zijn vele regeltjes. Nu ik inderdaad ben oververhuisd naar het appartement, heb ik verschrikkelijk slecht geslapen. Het is ook zo ontzettend stil! En nu ik een middag vrij ben, verveel ik me meteen. Wat deed ik ook alweer in mijn vrije tijd toen ik nog m'n eigen huis had? Ik moet opeens mezelf zien te vermaken. Nu geen afleiding meer van een nieuwe liefde in m'n leven, of een hostel waar je weer 20 vrienden 24/7 om je heen hebt zitten. Jep...ik ben me aan het settelen in Perth voor de aankomende maanden. Good luck to me!

* Lean on- Major Lazor*