Haat- liefdeverhouding

Ik ben geaard in Perth. Ik heb mijn leven op de rails, en heb weer mijn dagelijkse routine. Of kan ik al zeggen dat de sleur erin aan het sluipen is?
Één ding weet ik zeker, en dat is dat ik weer reiskriebels krijg. Ik wil de weg weer op. Ik wil avonturen beleven. Ik wil nieuwe dingen zien, voelen en ruiken!

Mijn leven hier in Perth gaat over geld verdienen en feesten. Ja ik geloof dat je kan zeggen dat ik mijn studententijd aan het inhalen ben. Ik ben rond de vijf dagen per week wel in de kroeg/club/disco/of een ander exclusief feest te vinden.
Na zo'n 2 maanden heeft me dit ook even uit het veld geslagen en lag ik voor het eerst in de 8 maanden dat ik toen van huis was, op de bank met flinke griep.
Maar ja wat moet je anders doen hier in de stad? Perth is een rustige en liefdevolle stad. Een stad die, als je 'm in Nederland zou plaatsen, het ook zou geloven.

Je zou denken dat het sparen dan niet opschiet. Maar de meeste feesten zijn ingesteld op backpackers en krijg je de beste deals aangeboden. Denk maar aan de befaamde woensdag met de bbq en bier avond voor 5 dollar, of de donderdag; burger en bier avond voor 5 dollar, of deze is zelfs beter; op dinsdag is de GRATIS hotdog en bier avond waar je zelfs een voucher meekrijgt van het hostel (waar ik toen allang niet meer woonde, maar nog steeds wekelijks kwam) waar je voor 150 dollar aan drank kon bestellen, inclusief 6 champagneflessen. Heerlijk dat ik in het midden van de stad woonde. Ik rolde heerlijk weer terug naar huis.

En omdat alle feesten rond een uur of 8 begonnen, had je het rond een uur of 12/ 1 wel gezien, en had je geen moeite met de wekker die de volgende ochtend weer afging voor het werk.
Nou ja, geen moeite...ik ben dan wel m'n studentenleven aan het inhalen...maar ik ben duidelijk geen 18 meer. Ik heb ietwat meer hersteltijd nodig dan in m'n 'jongere jaren'.

Ik had 2 verschillende baantjes. Je kan wel zeggen dat het 2 uitersten van elkaar waren.
Ik deed nog steeds mee aan het collecteren op straat. Het is een heerlijk flexibel baantje, en je kan er af en toe goed mee verdienen. Ok, af en toe ook absoluut niet, nadat je 2 keer door de beveiliging wordt weggestuurd schiet het niet echt op. Maar goed, als je 'maar' 100 dollar op de dag verdiende, was het toch wel weer 100 dollar extra op m'n bankrekening, laten we wel wezen.
Het was wel het saaiste baantje dat ik ooit heb gehad. 10 Uur op straat staan met een kannetje in je hand. Nou ja, misschien is saai niet het juiste woord.
Als er een vrouwtje naar je toekomt en tegen je begint te lullen over 'de bitch op de hoek'. "Ze denkt dat ik met haar man neuk. Maar ik ben getrouwd hoor!" Ondertussen

wapperend met haar hand voor m'n ogen. "Kijk maar!"
Of dat er een roodharige jongen naar me toe komt in een lang gewaad. "Ben je Moslim? Nee? Dus je gelooft in God?" "Uhm nee..." "Maar wie denk je dan dat je het leven heeft geschonken?!" "Mijn ouders".
Duidelijk niet het antwoord dat hij wilde horen. En toen begon hij een heel verhaal over het eitje en de zaadcellen totdat hij een boze blik kreeg toegeworpen van een moeder waarvan haar kind een muntje in m'n kannetje mocht stoppen. "Je moet God dankbaar zijn dat je hier aanwezig bent!" riep hij me nog even na...
Of de dronken homeless man die me 'gezelschap' hield tijdens het collecteren. "You bitch, je steelt al m'n geld! Je hebt echt een sexy body. Ik geloof dat je nog maagd bent, maar daar kan ik je wel mee helpen. Of ben je lesbisch? Hé?!!! Luister je wel naar me?!!
Maar van de rare snuiters waren er ook de ontzettend lieve mensen die bezorgd om me waren als ik een hele dag in de zon stond. Ik kreeg een literfles drinken aangeboden (en andere dagen: aardbeien, verschillende chocoladerepen, bananen, Red Bull, kauwgom, een telefoonnummer, een andere baan en ja ook een mini bijbel.)

Maar aan de andere kant had ik daar mijn hostel werk. Het meest enerverende baantje dat ik ooit had gehad.
Ik had in de eerste weken al vaak op het punt gestaan om daar weg te gaan en wat anders te zoeken. Maar in mijn vrije tijd was ik te lui en had ik geen zin om daar enige tijd en moeite in te steken. Het was namelijk toch maar voor nog anderhalve maand. Dat heb ik me de hele tijd voorgehouden, en daardoor hield ik het ook vol.

- Van meerdere malen de security tape te moeten kijken; wie nu weer eens de dader is van het zoveelste item dat gestolen is.
- Of de security tape moeten doorsturen naar de politie van een vrouw die midden in de nacht haar vriend met een schaar neersteekt. (En dan de volgende dag bij mij een refund van haar verblijf wilt. Toen ik weigerde sloeg ze met haar vuist tegen het glas waar ik gelukkig achter zat...slik...)
- Dat ik (met een rood hoofd) tegen een gast moest zeggen dat hij moest douchen, en voorstellen dat ik zijn kleding wel zou wassen. Serieus...de lucht was niet te harden. Ik

had zelfs kokhals neigingen terwijl ik dit moest melden aan de gast.
- Dat een vrouw schreeuwend en huilend de trap af kwam rennen met de mededeling dat ik 000 moest bellen, de emergency. Haar ex had haar namelijk een seconde geleden in de kamer proberen te wurgen, vandaar dat haar nek zo rood was.
- Dat ik 4 uur lang met een stoommachine het tapijt probeer te reinigen omdat er iemand op gepiest had.
- Dat ik iemand uit het hostel moet zetten omdat hij niet genoeg geld bij elkaar heeft kunnen bedelen die dag. Dus dat werd die nacht op straat slapen voor hem.
- Dat ik dagelijks wordt uitgescholden door de gasten.
- Dat iemand een maand in het ziekenhuis heeft gelegen, omdat hij 'een aanvaring met de trein' had gehad. Maar dat hij die dag toevallig wel weer zin in het leven had. En of ik zin had om met hem een drankje te drinken na m'n werk...
Dus ja...'Just a day at the office' zeggen we dan.

Je vraagt je nu zeker af waarom ik op mijn droomreis van die shit- baantjes heb. Maar het is "makkelijk" geld verdienen, en ik heb voor de vreemdste situaties gestaan, die ik in mijn hele leven niet voor ogen had gehad. Mooie 'once in a lifetime' ervaringen die ik verder nooit meer wil meemaken, maar waar ik o zo veel van heb geleerd!

Mijn laatste maandje was echt aftellen. Ik wilde een nieuw plan hebben om naartoe te werken. Ik had sowieso een ticket vanuit Sydney naar Nieuw-Zeeland begin januari. Dus ik had besloten om eind december een ticket naar Melbourne te boeken; om daar oud & nieuw te vieren.
Met de ontzettend vreemde warme kerst bleef ik in Perth en heb ik gezellig met Kristel en Lynn gevierd! (Je weet wel; strandje hier, feestje daar.)

Mijn laatste maand was bikkelen. Zes/zeven dagen per week werken; even nog wat extra centjes op m'n rekening zetten. (Nee, het is niet continue vakantie vieren zoals velen denken).
En het was natuurlijk weer lastig om afscheid te nemen van de vrienden die ik hier had gemaakt...

Ja...ik heb een echte haat-liefde verhouding met deze stad. Wat vond ik het een verschrikking toen ik hier net aankwam vanuit het mooie Azië, maar ik heb op den duur de pareltjes leren ontdekken...en wat ga ik Perth, m'n thuis, missen...

*Jamie xx- Girl*