Vandaag het laatste project gehad voordat de vakantie zou beginnen! Letters versierd die als geheel ‘Happy New Year’ vormde en nieuwjaarskaarten gemaakt. Na het project gelijk naar huis om onze tas te pakken en richting Maradana Railwaystation. Hier ben ik uitgestapt, terwijl de andere meiden verder gingen. Best spannend, want dit was de eerste keer dat ik alleen zou reizen in Sri Lanka. De eigenaar van het hotel waar ik zou verblijven had me geadviseerd om zo snel mogelijk een plek te bemachtigen in de trein. Helaas lukte dit me niet, wat betekende dat ik twee uur moest staan.. Ik had ook nogal problemen met het vinden van de juiste trein; uiteindelijk in een trein gestapt die niet naar het station ging waar ik heen moest.. Snel de hoteleigenaar gebeld of hij me 10 km verderop kon komen ophalen; dit was geen enkel probleem gelukkig. Het enige hoogtepunt van de trein was dat het uitzicht boot op de prachtige zee! Na een uitputtende reis van 2 uur (echt hutjemutje op elkaar), ben ik oververhit en bezweet uitgestapt bij het goede station (drie keer nagevraagd..). Daar maar de menigte gevolgd, totdat een jongen en een man me aanspraken over iets onverstaanbaars. Uiteindelijk bleek dit de zoon van de hoteleigenaar en de tucchauffeur te zijn. De zoon sprak heel goed Engels, en onderweg naar het hotel vertelde hij me dat zijn droom is om net zo’n resort te beginnen als zijn vader.

Aangekomen bij het resort werd ik hartelijk onthaald door de eigenaar. Het resort heet Happy Man Guesthouse, en nu weet ik waarom! Een ontzettend lieve warmhartige man, die meteen een praatje maakte en me influisterde dat ik korting zou krijgen omdat ik een ‘inwoner’ van Sri Lanka ben. Zolang ik dan wel al mijn vrienden naar zijn resort zou sturen :) Ik werd verwelkomd met vers fruit en thee, en mijn kleine Cabana is werkelijk prachtig. Na de thee en fruit heb ik een heerlijke douche genomen in de buitenlucht (de badkamer is half buiten!). In de regen, met uitzicht op het oerwoud, en met het nummer Paradise van Coldplay op de achtergrond was dit echt even genieten. Daarna in het restaurant gegeten, samen met een middelbaar Nederlands stel dat hier ook verblijft. Ze komen uit Anapalona en hebben een heerlijk Haags-achtig accent. In geuren en kleuren vertelde ze me over hun reis; volgens mij heeft de vrouw geen enkele plaatsnaam in Sri Lanka correct uitgesproken.. Ondanks de spraakwaterval waren het erg aardige mensen. Het was sowieso even fijn om Nederlands te praten, en ondanks dat ze klaagden om de kleinste dingen genoot ik daar ook wel een beetje van. Ik mis het Hollandse geklaag! Het eten was werkelijk heerlijk, verzorgd door de vrouw van de hoteleigenaar. Ik weet nu al dat ik hier de komende drie avonden ga eten!