Dag twee op Maafushi is erg goed bevallen. Vandaag zouden we één van de vele tours gaan maken. Echter liet het weer het niet echt toe om ‘s ochtends vroeg te vertrekken; het regende pijpenstelen.. Gelukkig twee uur later dan gepland toch vertrokken op de speedboat. Daar een Nederlands en Amerikaans meisje ontmoet, die hier ook een aantal dagen aan het backpacken zijn. De speedboat ging ontzettend hard en we werden telkens de lucht in gegooid, net een achtbaan. De eerste stop was een snorkelpunt. Alhoewel het koraal dood was en er dus vrij grauw uitzag, waren de vissen prachtig. Enorme joekels gezien, van ongeveer 1,5 meter lang, die vlak onder ons door zwommen. Verder zou er een haai rustig op de bodem van de zee hebben gelegen, maar die heb ik totaal gemist.. Vervolgens met de boot verder naar een ander eiland, waar we lunch kregen en daarna stingrays hebben gevoerd. Enorme roggen die totaal niet schuw zijn; ze kwamen zo de vis uit m’n hand eten. Heel bijzonder. Daarna naar een lagoon gevaren waar veel wilde dolfijnen voorkomen. Een stuk of honderd dolfijnen gezien die salto’s en driedubbele schroeven maakten! De kapitein van de boot vertelde echter dat er normaal gesproken duizend of meer dolfijnen in dit gebied te zien zijn, onvoorstelbaar! Als laatste stop naar een zandbank gevaren, waar enkel wat struikjes en gras groeide, en veel koraal was aangespoeld. Echt gek om te beseffen dat midden in de zee zo’n zandbank kan ontstaan. Rond een uur of 3 waren we terug op het eiland en hebben we ons even opgefrist. Daarna zouden we met de andere twee meisjes een boottrip gaan maken waarbij we onze eigen vis konden vangen. Met een lijntje dat lijkt op de lijn van een vlieger konden kennelijk enorme vissen worden gevangen. Al snel hadden een aantal mensen beet; enorme vissen werden gevangen, maar ook kleintjes. Helaas ging het ontzettend regenen waardoor we niet meer verder konden vissen en ik uiteindelijk geen vis heb gevangen. Toch nog even in de regen geprobeerd te vissen, maar het was al pikdonker en ik was binnen 1 minuut doorweekt dus heb het toch maar opgegeven.. Gelukkig hadden de andere meiden meer geluk en kon ik van hun vis mee eten :) We werden terug naar een hotel terug gebracht, waar de vissen werden klaargemaakt en gebakken. Erg leuk om zo zelfgevangen vis te eten. De smaak was echter niet geweldig, en het was een beetje doorbakken. Ach je kan niet alles hebben! Kennelijk bleek dat we een van de grote vissen niet konden eten, maar dat we wel een tand konden krijgen als herinnering