5. We gaan!

Eindelijk! De dag van vertrek is aangebroken! Over een uur brengt Danieke ons naar Schiphol.
Foei, wat vroeg! De wekker stond op vier uur. Baas vond het leuk om 03.40 uur even aan te kondigen dat hij weer thuis was. Gisteravond had ik al afscheid van hem genomen, met het idee erachter dat hij wel op jacht zou zijn, wanneer wij aanstalten maakten om te vertrekken... Maar nee, meneer had wat anders bedacht... Even door het hele huis iedereen wakker roepen! Eric heeft hem, zoals meestal het geval is, niet gehoord.... Ik wel. En toen kon ik niet meer slapen! Grmmmpfff, nu moet ik echt heel lang door! We vliegen zes uur terug in de tijd, en dan ben je als je aankomt al bekaf, maar dan ga je niet om zes uur naar bed

terwijl je biologische klok op 24.00 uur staat!
Maar goed, douchen, aankleden, toilettas in de koffer, bed opmaken voor als Jochen in Almelo is, alles in huis nog even controleren, alle rolluiken boven omlaag... Daar waar Baas niet mag komen i.v.m. eventuele vlooien de deuren dicht. Klaar!

Eric heeft er moeite mee om wakker te worden. Het heeft me zeker vijf minuten gekost om hem wakker te krijgen, ik had bijna een emmer water opgehaald...
Fris en fruitig, volgens mij is hij uitgeschoten met z'n eau de toilette, staat hij eindelijk beneden. Nog even zijn telefoon aan de oplader, want dat is vannacht niet helemaal goed gegaan, de batterij is nog steeds leeg... Lenzen in, eigen boeltje controleren en... Oei! Hij krijgt opeens de behoefte om z'n grote hobby uit te oefenen! Het wordt dus niet om vijf uur vertrekken! Eric moet eerst nog 'even' poepen! Zoals bij de

meeste mannen neemt dat zeker een half uur in beslag...
Danieke is inmiddels ook gearriveerd. 'Waar is pa?' 'Wat denk je Danieke?' 'O, poepen... Mmmm, had ik nog een half uurtje kunnen blijven liggen...'. 'Bah! Wat stinkt het hier naar deo en luchtjes! Niet lekker!' Tja meid, je kent je eigen vader toch... Danieke vliegt naar boven en leegt haar maag nog gauw even... Arm kind... En ja, het lucht wel op...

Kom op, we leggen de koffers vast in de auto. We gaan met de Fiësta, die heeft een deelbare achterbank. En echt! Alles past in dat kleine ding: twee grote koffers een rugzak en mijn 'vliegtuigkoffertje'. En ja, dan moeten wij er ook nog bij in!
Maar goed, klep open, ligt de kofferbak nog vol met pruttel van Eric: Hengel plus koffertje met visgerei, krat met andere rotzooi, reservetankje zonder benzine(!), bijna lege tank met ruitensproeiervloeistof en de nodige parapluus (die altijd daar liggen waar je niet bent als je ze nodig hebt...).
Ok, boel eruit, koffers en handbagage erin. Klep dicht, we kunnen gaan...

Gelukkig Eric is klaar!
Het moment van vertrek is eindelijk aangebroken!
Danieke, onze taxichauffeur, stapt in aan de chauffeurs- zijde, wil Eric rijden. Nee Eric, je bent gisteravond de kroeg ingeweest, hebt het er lekker van genomen en nee, die rotzooi heeft je lichaam nog niet verwerkt! Gisteren was al afgesproken dat hij achterin zou gaan, daar past hij best... Niet dus! Daar had hij geen zin in. Nou ja, dan klim ik wel achterin...
Eindelijk we rijden! Zijn inmiddels op de Van Rechteren Limpurgsingel, een rondweg van Almelo, bijna de afslag naar huis voorbij. Eric: 'Oeps! Ik ben mijn telefoon vergeten!'
En weer terug! 'Ik wil ook de oplader zelf meenemen (we hebben een lader met vier USB-poorten, dus hebben we alleen de snoeren nodig), kan ik de telefoon op Schiphol nog even laden. In de auto werkt dat niet, de sigarettenaansteker is kaduuk... Waar ligt dat ding?' Danieke gaat even mee naar binnen, die weet wel waar dat ligt...
Half zes zitten we dan echt op de snelweg en is het een feit: We gaan op vakantie!

De rit naar Schiphol ging erg vlot, heerlijk zo vroeg op zaterdag over de A1 zoeven! Na Amersfoort begon het wat drukker op de weg te worden. Kan de pret niet drukken, we hebben vakantie! Danieke heeft ons bij Schiphol afgezet en gaat op de terugweg via Amersfoort haar broertje even wakker maken en een paar uur gezelschap houden.

Heerlijk! Schiphol is een plek waar ik me uren kan vermaken!
Snel de koffers afgegeven, het gewicht was goedgekeurd en op weg naar een hamburgertent waar Eric wat wil eten. Zelf ben ik daar niet dol op, maar ze hadden een soort ontbijt-burger. Die wil ik wel proberen... Flesje jus d' orange erbij. Na drie happen vond ik het niet te eten en heb ik de rest aan Eric gegeven. Na de douane maar even ergens een ander ontbijtje scoren...

Goed, nu op naar de douane. In het verleden ging je bij de gate door poortjes en je bagage door de röntgen. Nu was er een centraal punt waar je veel sneller gecontroleerd werd en direct daarna door de douane. Mooi systeem!

Paar winkels bekeken, maar er was niets nieuws onder de zon. Dus nu naar de gate. Voor de verandering hoefden we dit keer niet helemaal naar het eind van de pier! Het was nog redelijk rustig dus heb ik een mooi plekje opgezocht waar we gewacht hebben tot we konden boarden. Eric had geen rust in het gat en is nog wat rond gaan kijken, bracht me nog een glas jus en twee bonbonnetjes...

Het boarden is begonnen! Er wordt altijd omgeroepen wie wanneer naar binnen mag, maar heel veel mensen trekken zich daar niets van aan waardoor er een gigantische rij ontstaat. Nu ook weer... We wachten dan ook lekker op ons plekje en gaan uiteindelijk als een van de laatsten aan boord.
Eenmaal in het vliegtuig toch nog even moeten wachten op mensen die aan het rommelen waren met de handbagage, maar we zitten! Helemaal achterin, mooi plekje.

En nu wachten op het slot... En wachten... En wachten...
De crew was al voorgesteld, de video met de

veiligheidsvoorschriften was al vertoond, maar opstijgen ho maar!
Twintig minuten later werd er omgeroepen dat we vertraging hadden doordat een pallet niet goed ingeladen was, met als gevolg dat de deur niet dicht kon. Het probleem werd hersteld en de vlucht kon beginnen! Eindelijk, nu gaan we echt!
Het toestel begon te taxieën, maar al gauw stonden we weer stil... En we wachten... En wachten....
Weer ging de intercom aan: weer vertraging, er was een electronische storing. Deze moet eerst opgelost worden voor we verder kunnen... En wachten...de planning was om tien uur op te stijgen, maar het was al over elven...
Kwart over elf kwam het verlossende bericht, het probleem is opgelost, we kunnen opstijgen!
En inderdaad, er zit beweging in. Curacao, maak de borst maar nat, we komen eraan!