9. Leuke en minder leuke momenten.

Lief - 'Inge, kom eens even, we willen je wat vragen'. Ik kwam net uit het zwembad en had me provisorisch wat afgedroogd. Ik liep naar de beide heren toe en was benieuwd wat ze me wilden vragen. Ze komen hier al heel wat jaartjes, ook bij Rian, dus weten ze wel hoe hier alles reilt en zeilt. 'We hebben wat voor je meegenomen. Je doet het zo goed als gastvrouw, daar willen we je wat voor geven.' Een van de heren liep naar binnen en kwam terug met een zak en gaf dat aan mij. Het was best nog wel zwaar. Ja wat kan daar nou inzitten? Vast iets lekkers. En

inderdaad! Ik maakte de zak open en haalde het cadeautje eruit. Een Hollands molentje van delftsblauw aardewerk wat op een Gouda kaasje stond. Mooi en lekker dus! Lief hoor! Ik was helemaal verbouwereerd! Je doet gewoon je werk, wordt er al voor beloond en dan krijg je zomaar iets van je gasten!

Lui? - Een van de gasten werd opgehaald door een vriend. De vriend was aan de vroege kant en parkeerde zijn auto op het terrein. Samen hebben ze een poosje gezellig op de porch van het appartement wat gedronken en gekletst.
Op een gegeven moment besloten ze om Willemstad in te gaan en te kijken waar ze wat konden eten.
Wanneer wij met de auto weggaan, doe ik het hek open en rijdt Eric de auto het terrein af.
Nu ging het anders. De beide heren stappen in de auto, ze rijden vijf meter, de gast stapt uit en doet het hek open.
Toch wel heel apart: zou hij geen zin gehad hebben om dat stukje

te lopen naar het hek of was hij vergeten dat er ook nog een hek open gedaan moest worden?

Warm of koud? - In Curacao is het heerlijk warm, overdag meestal tussen de 28 en 32 graden Celsius. 's Nachts koelt het een graad of twee, drie af. Nog steeds lekker warm... Hier slaap je dan onder een laken of alleen de dekbedhoes. Zo worden hier dan ook de bedden opgemaakt.
Een gaste had intrek genomen in haar appartement, was zeer tevreden, maar ze miste een dekbed. Ze had jaren op Curacao gewoond en had destijds altijd met de airco aan geslapen en daarom gebruikte ze een dekbed en dat wil ze nu ook weer. Ik was helemaal verbaasd! Zonder airco slapen, met een ventilator aan je voeteneind gaat prima. Van Rian had ik niet gehoord dat ze dekbedden had. Wel gevraagd, maar door het tijdsverschil had ik na een tijdje nog geen antwoord

gekregen. Uiteindelijk ben ik maar gaan zoeken naar een oplossing voor de gaste, ergens vond ik een fleecedekentje. Dat vond ze een prima oplossing.
Een paar dagen later kwam het in het zwembad ter sprake. Ze was aan het vertellen over de tijd dat ze op Curacao woonde. Toen sliep ze ook altijd met de airco aan. Ook toen had ze een dekbed over zich heen. Waarom? Ze vindt het gewoon prettig om wat zwaars over zich heen te hebben. Vandaar de airco... Tja, daar had ik nog niet aan gedacht...

Spelen - Brandy en Lola zijn lekker speels en houden wel van dollen. Brandy speelt regelmatig met een balletje, een tennisbal, maar ook een golfbal zijn favoriet.
In de tuin staan een flink aantal palmbomen die cocosnoten dragen. Af en toe valt er een cocosnoot van de boom en dat vindt Brandy ook een prachtig speeltje. Om de cocosnoot zit nog een schil. De cocosnoten die wij kennen bezitten die schil niet meer... Brandy neemt de noot vaak in haar bek, maar ze doet ook haar uiterste best om de noot van de schil te ontdoen. De schil is heel harig, het zijn allemaal draden. Regelmatig heeft ze dan een kluwen van draden aan haar bek hangen.
Samen proberen ze ook hagedisjes (hier noemen ze de beestjes vanwege de felblauwe kleur blou blou) en leguanen te vangen. Op een dag heb ik bijna tien blou bloutjes op moeten ruimen. Ze vangen de beestjes en gooien ze met hun bek in de lucht. Dat gaat vaak zo ruw dat ze het leven laten... Ze zijn dan niet meer interessant voor de dames en laten ze liggen en gaan op zoek naar een ander speeltje.
De leguaan die ik gefotografeerd heb, leeft al jaren in deze tuin. Ik heb hem aardig van kleur zien verschieten. Op een gegeven moment was ik het appartement Purple Moon aan het schoonmaken, toen ik een hoop tumult buiten onder de mangoboom hoorde. Toen ik ging kijken zag ik dat Brandy de grote leguaan had gevangen. Het dier lag verstijfd van schrik

tussen de poten van Brandy. Nee! Die mag niet dood! Ik heb hem al zo vaak uit het zwembad gehaald! En zo'n mooi dier...
Gelukkig luistert Brandy goed en liet de leguaan met moeite met rust. Ik probeerde het dier met een stok te porren, maar hij leek echt dood... Opeens zag ik hem bewegen. Brandy ook! Ze had hem alweer in de bek. Het loslaten ging nu wel moeilijker. Na herhaaldelijk het commando 'los' geroepen te hebben, liet ze eindelijk het dier gaan. Ik gauw Brandy bij de halsband gepakt en hup daar ging de leguaan een palmboom in... Nu snap ik ook waarom er niet zoveel leguanen en blou blou in de tuin

zitten....

Nog een keer Lief! - Halverwege september kregen we nieuwe gasten in Purple Moon, een jong stel uit Drente. Ze werden bij ons afgezet door haar ouders. Ze waren samen op vakantie, uitnodigd door Jongedame en Vriend. Een en ander was op zeer korte termijn geregeld waardoor er niet genoeg plek was voor vier personen. Pa en ma zijn in een hotel in Otrobanda geparkeerd. Prima hotel, met zwembad maar wel eindje weg van de kinderen... Toen ze hier kwamen hadden we al aangeboden dat ze ook hier gebruik mochten maken van het zwembad en de ligbedden om gezellig bij de kinderen te kunnen zijn. Daar hebben ze regelmatig gebruik van gemaakt en hebben ze vaak samen met ons en andere gasten van het complex gezellig in het zwembad gelegen. Hele gesprekken hebben we met elkaar gehad, serieuze en grappige. Vriend is een keer

met Eric mee wezen duiken en een paar dagen later zijn we met het jonge stel en haar ouders naar Cas Abou geweest. Vriend is met ons wezen duiken en Jongedame heeft met haar ouders lekker aan het strand gelegen.
Twee weken later zat hun vakantie erop en de laatste ochtend zaten ze nog even aan het zwembad te genieten. Ik had de paspoorten van het stel in de kluis liggen. Toen ik die op ging halen, samen met de borg die ze terugkregen, stond Jongedame bij de deur op me te wachten. Ze had een sixpack Polar en een pakje sigaretten voor Eric en een doos bonbons voor mij bij zich. Als dank voor de gastvrijheid en goede zorgen.
De volgende dag kwam Eric bij Dive Wederfoort om zijn persluchttank om te ruilen voor een volle. Vriend had daar ook de duikuitrusting gehuurd en had de duikschoolhouder vertelt dat hij een fantastisch mooie duik had gemaakt met ons. De mooiste tot nu toe!

Plons! - Op een dag had het flink geregend en lag er rondom het zwembad flink wat regenwater. Veel hadden we al weggetrokken, maar op sommige plekken blijft er altijd wel wat liggen. Zo ook aan de kopse kant van het zwembad waar niet veel gelopen wordt.
Brandy en Lola waren weer samen aan het dollen en waren al een hele poos achter elkaar aan aan het rennen. Brandy liep achter Lola aan. Lola liep langs het zwembad richting de kopse kant. Brandy ook, maar met zo'n vaart dat ze uit de bocht dreigde te vliegen. Ze ging hoog in de remmen en.... Plons! In het zwembad gevallen. Ik bevond mij toevallig ook in het zwembad maar had het niet zien gebeuren, ik stond er met mijn rug naartoe.
Brandy kan goed zwemmen, maar ze weet dat ze niet in het zwembad mag. Lichtelijk in paniek probeert ze weer op de kant te komen. Dat zal haar niet lukken daar de rand overhelt. Ik zwem erheen, natuurlijk is ze in het diepe deel gevallen waar ik niet kan staan. Brandy spartelde behoorlijk en zo'n grote Cane Corso heeft flinke nagels... Gelukkig had ze een halsband om waar ik haar vast kon grijpen. Zo heb ik haar naar het ondiepe deel kunnen duwen en haar met de ene hand bij de voorpoten kunnen pakken en m'n andere arm heb ik om haar lijf kunnen slaan. Ze werd gelijk rustig. Zo heb ik haar naar het trapje kunnen brengen en op de kant geholpen. Wat was ze blij! Ze kwam telkens naar mij toe en wilde me likken in m'n gezicht... Alsof ze me kwam bedanken... Daarna was ze niet meer bij me weg te slaan: waar ik ging was Brandy ook. Scheet van een hond!

Dushi Dog - Brandy is een grote Cane Corso en is een gespierde en indrukwekkende hond. Ze is behoorlijk aanwezig. Ze heeft een heel lief karakter, luistert zeer goed, maar ze kan ook erg waaks zijn. Ze reageert wat feller op donkere mannen (mannen vindt ze sowieso niet echt geweldig) en mensen die bang zijn voor (dergelijke) honden.
Een van de eerste gasten was bang voor Brandy. De andere vier honden had hij geen moeite mee, hij haalde ze zelfs aan. Volgens hem had Brandy niet aan hem geroken wat de andere vier wel hadden gedaan.
De eerste dagen was het best heftig. Ik moest hem naar het hek begeleiden en ophalen.

Brandy liep vrolijk mee en luisterde goed naar mij. 's Avonds ging de gast weg, naar vrienden en kwam vaak laat weer thuis. Het terrein betreden was voor hem een probleem. Hij was zo bang voor Brandy dat hij het alleen niet aandurfde.
Uiteindelijk heb ik hem mijn telefoonnummer gegeven, zodat hij mij kon bellen om bij het hek opgehaald te worden. Het is dan ook een paar keer voorgekomen dat hij mij wakker belde om hem op te halen bij het hek. Je moet toch wat voor je gasten over hebben!
Op een gegeven moment gaf hij aan dat wanneer Brandy bleef (hij wist dat ze een logee was) hij uit wilde checken en zijn geld terug wilde hebben. Dat is natuurlijk niet de bedoeling!
De volgende morgen hebben we een hondenpension gebeld en Brandy kon er gelijk terecht. Zo, gast tevreden en wij verdrietig dat de lieverd naar vreemde mensen gebracht was...
Na drie dagen was de gast vertrokken en konden we eindelijk

Brandy ophalen! Wij blij, maar Brandy helemaal blij!
Toen we haar naar Dushi Dog brachten had ik gezien dat er een enorme matras in de tuin lag. Ondertussen wist ik al hoe enthousiast Brandy is als ze je weerziet...
Toen we daar het terrein opkwamen en Brandy riepen kwam ze aanstormen. Ik vloog naar de matras en ben daar op gaan zitten. Brandy sprong bovenop me en waar ze maar kon likte ze mij. Ook daar was ik op voorbereid: een nat handdoekje doet wonderen! Het heeft wel vijf minuten geduurd voor ze tot bedaren kwam. Het verbaasd me nog dat m'n bril het overleefd heeft!
Nog wat zakelijke dingen afgewikkeld. Ze liep gelijk mee, sprong in de auto en ging lekker liggen. Op naar huis.

Pijn - Dinsdagnacht, de laatste week van de werkvakantie, word ik wakker met oorpijn. Ik kan niet op dat oor liggen. Vervelend, dat is juist mijn favoriete kant om op te slapen. Bah! Er spoken allerlei gedachten door m'n hoofd: Juist deze week kunnen we nog een aantal duiken maken, het is zo ontzettend warm dat we regelmatig in het zwembad hangen, dat kan allemaal niet als ik een oorontsteking heb... Heb ik middenoorontsteking? Of is het 'maar' een buitenoorontsteking? Kan ik zondag vliegen of worden er daardoor een paar dagen bij aangeplakt? Dat laatste zou ik niet erg vinden! Maar ja, oorpijn is erg vervelend!
Zes uur ben ik er maar uit gegaan. Ik was inmiddels klaarwakker! Even wat gedronken, op Facebook gezeten, m'n mail bekeken.
Een uurtje later kwam Eric ook uit bed. Gelijk maar verteld dat ik oorpijn heb.
Na onze dagelijkse klusjes toch maar een huisarts zoeken. Gelijk even een paar mensen die hier wonen geappt of ze misschien weten waar ik snel terecht kan.
In de buurt van Centrum supermarket zit een gezonheidscentrum, de Savaan. Daar zitten twee goede huisartsen.
Na het ontbijt hebben we ons nog even afgekoeld in het zwembad, ons aangekleed en zijn we in de auto gestapt. Op weg naar de Savaan.
Het zag er keurig uit, professioneel. Er was een huisartsenpraktijk en daarnaast een botika,

apotheek met een drogist.
Binnen bij de huisarts aangemeld, veertig gulden betaald en toen begon het wachten... De wachtkamer zat bomvol! We hadden al verhalen gehoord dat je er rustig een dag voor uit mag trekken, grote kans dat de wachtkamer vol zit met Antillianen. Als dat zo is, dan ben je zeer waarschijnlijk pas als laatste aan de beurt... Eric zou na een poosje wel even naar de supermarkt broodjes en wat drinken halen...
We waren buiten op een houten bank gaan zitten met als leuning een muur. Al snel begon ik last te krijgen van m'n schouder en rug en ben ik in de wachtkamer zelf gaan zitten. Daar

stonden gewone stoelen. Ik zat amper toen ik werd geroepen voor de huisarts. Helemaal verbaasd dat ik zo snel al aan de beurt was de assistente gevraagd waar ik zijn moest. De huisarts zelf was een vriendelijke Antilliaan die snel zijn werk deed. En inderdaad: Ik heb een buitenoorinfectie. Of ik veel gezwommen heb in een zwembad? Ja zeker! Wel vijf keer per dag! Dat mag dus niet meer... En duiken? Als ik mijn oren allebei kan klaren, dan mag ik rustig in zee duiken. De zee bevat niet de bacteriën die de oorinfectie veroorzaakt heeft en het zout reinigt de boel....
Vijf minuten later stonden we weer buiten met een recept voor medicijnen. Op naar de botika!
Daar was de wachtrij aanzienlijk korter... Vijf wachtenden....
Ook hier waren we in een rikketik aan de beurt. Recept afgegeven en wachten maar... Weer een minuut of vijf later werd ik geroepen. Ik kreeg de rekening in mijn handen gedrukt met de opdracht deze aan de kassa te betalen, dan weer terug naar de apotheek. Zo gezegd , zo gedaan. Bonnetje ingeleverd en ik kreeg een zak vol mee... Als ik daar niet van opknap???