Namibië 2016

Vanochtend vroeg al gaan kijken bij de waterpoel. Maar er waren weinig dieren te zien. Daarom na het ontbijt weer in de auto gestapt, speurend naar dieren in het wild. Even leek het of het wat stiller was dan de voorgaande twee dagen, maar toen spotten we steeds meer kuddes van verschillende dieren. We hebben vandaag giraffen gezien, heel veel gnoes, heel veel olifanten, heel veel gemsbokken, heel veel struisvogels en heel veel stokstaartjes. Kortom het was een dag met heel veel dieren. En natuurlijk ook weer veel prachtige uitzichten over de Etosha Pan.

Na een aantal uur rijden kwamen we bijna bij de poort. Maar eerst hebben we nog bij het laatste complex voor de poort geluncht. Daar was ook een waterpoel, maar met veel minder dieren. En hoewel er gevraagd wordt om er stil te zijn, zat er een kletsend Nederlands gezin met krakende zakken chips. Snel weggegaan dus.

Uiteindelijk door de poort naar buiten. Wat een ervaring was Etosha! We hebben tientallen, misschien wel honderden foto's gemaakt maar nemen vooral de sfeer, het speuren, de vergezichten, de stilte bij de waterpoelen mee in ons geheugen.

Na Etosha reden we op een asfaltweg richting de guestfarm waar we overnachten. Onderweg kwamen we nog langs een miljoenen jaren oud meer. Dit meer is niet alleen bekend door de ouderdom, maar ook doordat de Duitsers er in 1915, voor hun overgave aan de Zuid Afrikanen hun kanonnen en wapens in kieperden. Een deel ervan is gevonden en wordt nu tentoongesteld, een deel is echter nooit terug gevonden en ligt waarschijnlijk nog op de bodem van dit meer. Het meer stelde niet zoveel voor en na een kwartiertje kijken reden we weer verder.

Via een gravelweg reden we naar de guestfarm die ver van de weg is gesitueerd. We moesten nog ruim tien kilometer rijden en een paar hekken openen voor we bij onze bestemming waren. Een prachtige oude boerderij met sfeervolle huisjes eromheen. Daar kwamen we Erik en Xanthe tegen die we al eerder bij het kamp van de rinotrek waren tegengekomen. Gezellig met zijn vieren gegeten.

Morgen gaan we weer de bush in. Dan verblijven we twee dagen bij de bosjesmannen. Dus waarschijnlijk volgt het volgende verslag over twee dagen. Of ze moeten er WiFi hebben, wat ik me niet zo kan voorstellen, maar je weet nooit.

Louise van den Broek

24 chapters

15 Apr 2020

Laatste dag in Etosha!

July 30, 2016

|

!Uris Lodge

Vanochtend vroeg al gaan kijken bij de waterpoel. Maar er waren weinig dieren te zien. Daarom na het ontbijt weer in de auto gestapt, speurend naar dieren in het wild. Even leek het of het wat stiller was dan de voorgaande twee dagen, maar toen spotten we steeds meer kuddes van verschillende dieren. We hebben vandaag giraffen gezien, heel veel gnoes, heel veel olifanten, heel veel gemsbokken, heel veel struisvogels en heel veel stokstaartjes. Kortom het was een dag met heel veel dieren. En natuurlijk ook weer veel prachtige uitzichten over de Etosha Pan.

Na een aantal uur rijden kwamen we bijna bij de poort. Maar eerst hebben we nog bij het laatste complex voor de poort geluncht. Daar was ook een waterpoel, maar met veel minder dieren. En hoewel er gevraagd wordt om er stil te zijn, zat er een kletsend Nederlands gezin met krakende zakken chips. Snel weggegaan dus.

Uiteindelijk door de poort naar buiten. Wat een ervaring was Etosha! We hebben tientallen, misschien wel honderden foto's gemaakt maar nemen vooral de sfeer, het speuren, de vergezichten, de stilte bij de waterpoelen mee in ons geheugen.

Na Etosha reden we op een asfaltweg richting de guestfarm waar we overnachten. Onderweg kwamen we nog langs een miljoenen jaren oud meer. Dit meer is niet alleen bekend door de ouderdom, maar ook doordat de Duitsers er in 1915, voor hun overgave aan de Zuid Afrikanen hun kanonnen en wapens in kieperden. Een deel ervan is gevonden en wordt nu tentoongesteld, een deel is echter nooit terug gevonden en ligt waarschijnlijk nog op de bodem van dit meer. Het meer stelde niet zoveel voor en na een kwartiertje kijken reden we weer verder.

Via een gravelweg reden we naar de guestfarm die ver van de weg is gesitueerd. We moesten nog ruim tien kilometer rijden en een paar hekken openen voor we bij onze bestemming waren. Een prachtige oude boerderij met sfeervolle huisjes eromheen. Daar kwamen we Erik en Xanthe tegen die we al eerder bij het kamp van de rinotrek waren tegengekomen. Gezellig met zijn vieren gegeten.

Morgen gaan we weer de bush in. Dan verblijven we twee dagen bij de bosjesmannen. Dus waarschijnlijk volgt het volgende verslag over twee dagen. Of ze moeten er WiFi hebben, wat ik me niet zo kan voorstellen, maar je weet nooit.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.