De Kalahari in

Vanmorgen werden we met zonsopgang wakker. Door ons slaapkamerraam zagen we de lucht langzaam maar zeker helder kleuren. Om zeven uur stond onze gids beneden aan ons tenthuisje. We gingen een wandeling door de Kalahari maken. Het was wel koud, maar onze gids overdreef met zijn berenmuts op. Dat was nou ook weer niet nodig. We hebben een prachtige wandeling gemaakt, waarbij het steeds wat warmer werd. Jammer genoeg zagen we niet zoveel dieren. Volgens de gids omdat het ' s morgens in de winter te koud voor ze is. Dan wachten ze met voedsel zoeken tot de zon hoog aan de hemel staat. Alleen een verdwaalde struisvogel en in de verte een groep wildebeasts, gnoes. Toch was het zeer de moeite waard. Bijzonder vonden we de zogenaamde camelthorn bomen waar de sociable weavers (een vogelsoort) enorme nesten bouwen. Strootje voor strootje tot ze soms wel 500 kamers hebben. Deze nesten bouwen ze alleen in de camelthorn, of begreep ik in elektriciteitspalen of windmolens. Die bomen heten weliswaar camelthorn maar hebben niets met kamelen te maken. Kamel is het inheemse woord voor langnek of te wel giraffe. Het zijn namelijk ook de bomen waar giraffen erg van houden en waar ze met hun lange nek bij kunnen. In het stukje Kalahari dat we hebben gezien leven wel een paar giraffen, maar die lieten zich niet zien. Het enige wat we wel vonden was een pootafdruk.

Vlakbij zo'n bijzondere boom met heel veel vogels stond een overdekte picknicktafel en daar stond ons ontbijt al klaar. Bijzondere plek om te ontbijten. Na het eten zijn we zelf een uurtje gaan rondlopen en daarna via de rode duinen waar vandaan we een

prachtig uitzicht over de woestijn hadden, weer terug naar ons huisje.

Omdat we onderweg allerlei bordjes voor fiets-en wandelpaden tegenkwamen hadden we het daar met de gids over. Deze regelde voor ons een paar fietsen via een andere lodge en vanmiddag hebben we een fietstochtje gemaakt. Niet op gewone mountainbikes maar op fietsen met heel dikke banden. Was wel handig om door het zand te ploegen. Nu kwamen we onderweg wel van alles tegen: zebra's, gnoes, springbokken en andere antilopes én stokstaartjes. Was heel bijzonder om zo met zijn tweetjes door dit droge gebied te fietsen. De dieren krijgen hier water dat speciaal voor hen wordt opgepompt omdat ze anders zouden uitdrogen en dood gaan.

Bezweet gingen we weer terug naar onze eigen lodge. Aangezien alle lodges op een terrein staan met een hek eromheen, mocht ik regelmatig de hekken openen en nadat Jan er doorheen gereden was weer sluiten.

Nu, het is kwart over vijf, zakt de zon alweer achter de horizon en is het tijd om ons warmer te kleden. Om zes uur precies staat in de lodge het eten voor ons klaar. Morgen hebben we een lange reisdag, de langste van onze reis, voor de boeg, dus het zal niet laat worden vanavond.