Met de vraag of ik wellicht al wat kon doen, werd lichtjes gewezen naar de stapel met was, ongeveer zo hoog als de Rocky Mountains, die wel gestreken kon worden. En ja, om heel eerlijk te zijn had ik in die 18 jaar überhaupt nog nooit echt iets gestreken. Maar, er zijn geen gaten gebrand in het beddengoed, dus dat vond ik ook eigenlijk wel weer een meevaller. Deze dag steeg ik dus van een beginnend strijker naar een lichtelijk gevorderde strijker. Toch kan ik (na die 45 dagen) nog steeds niet zo netjes strijken als Ronald.

Verder was ik vandaag nog even te vinden bij Sonja, om te helpen met het behang van de muren af te slopen. Henny kwam me later op de dag ook nog even vergezellen en was vandaag de kok. Ideaal, aangezien ik zelf niet echt koken kan.

Verder staan bij de ingang van de B&B staan twee levensgrote Laurel & Hardy poppen. En iedere keer wanneer ik de deur binnenkom, krijg ik zo ongeveer een hartverzakking, omdat ik denk dat ik oog in oog sta met een of andere Zweed wiens taal ik niet eens spreek. En nog steeds, een maand later, ben ik er nog niet aan gewend.

Ook mocht ik vandaag tot 7 keer toe het brandalarm horen van de B&B, door de stoom van het bubbelbad op "kamer 4". Maar, nu heb ik tenminste wel geleerd van Tjerk hoe het brandalarm uit moet, mocht het ooit nog nodig zijn, en weten we ook weer dat het brandalarm tot zover optimaal werkt!