Vissen vangen stond vandaag op het programma. Na wat uitleg over de hengels zijn we naar de haven gegaan. Noorwegen was al mooi, maar dit was nóg een beetje mooier. Na een eerste -allicht wat klungelige- proefworp, was het de tweede worp gelijk raak. Een dikke forel hing er aan de haak.

Birgit deed het nog even beter. Voor het eerst in ruim 21 jaar wierp ze een hengeltje uit, waarna een 'paniekerig' "huh, ik wil helemaal geen vis! Ik wil dit "nie"! Evieee" klonk. Maar ook zij ving een lekker visje!

Super verbaasd en nog steeds niet bijgekomen van de lach (én schrik) probeerden we de driepuntshaken -met van die hele handige weerhaakjes enzo-, uit de bek te vissen (ha-ha). Dit duurde haast nog langer dan die vissen überhaupt te vangen, dus na twee vissen in drie minuten hadden we het wel weer heel even gezien.

Binnenkort nog maar eens vissen, en kijken of we ze dan ook op kunnen eten. Olivier legde uit hoe ik een vis zou moeten slachten, maar "allez", dat is nog even een stapje te ver.

Het uitzicht in de haven is supervet, zeker wanneer de regenboog tussen de fjorden doorschijnt.

's Avonds hebben we er nog een beversafari achteraan geplakt. Deze was echter minder succesvol. Waar de kaart aangaf dat we naar links moesten, was bij ons in geen velden of wegen een weg naar links. Maargoed. Kaartlezen kunnen we dus niet. De muggen dachten trouwens ook dat ze ons weer per se moesten vergezellen.

Geen bevers, maar wel een avondje dik genoten.