Vandaag stond er een dagtrip naar het Kaapse Schiereiland op het programma. Een mooie trip met onder andere één van de mooiste kustroutes van de wereld: Chapman's peakdrive. Hier rijd je een mooie route langs de Atlantische kust met aan de ene kant rotsen en aan de andere kant een klif met de oceaan naast je. De weg was gelukkig die morgen open gegaan, want hij was door de harde wind al een paar dagen dicht.

Maar voor we de kustroute gingen rijden, hebben we eerst koffie gedronken met Ingrid van Pinxteren in Houtbaai. Voor de mensen die Ingrid niet kennen; Ingrid is een vrouw die is opgegroeid in Haaren en sinds een aantal jaar in Houtbaai woont. Ze is getrouwd met een Zuid-Afrikaan, heeft een dochtertje van bijna 3 en werkt bij reisbureau Kukummi Safari's. Zij heeft de hele reis die we gaan maken voor ons samengesteld. Wij kenden Ingrid ook alleen maar van het mailcontact dat we de afgelopen maanden hebben gehad, dus het was leuk om elkaar even in real life te ontmoeten. Van te voren vroeg één van de kinderen of de mevrouw met wie we koffie gingen drinken ook Nederlands sprak, dus je kunt je misschien voorstellen dat ze raar stonden te kijken toen ik vertelde dat ze dat deed én dat ze zelfs uit Haaren kwam :-).

Na de koffie zijn we in de auto gestapt en op weg gegaan naar het uiterste puntje van het Kaapse Schiereiland: Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Het weer was niet echt goed; het was gelukkig wel droog, maar heel erg grijs en zo nu en dan een klein buitje. Ondanks dat zijn we natuurlijk toch her en der onderweg uitgestapt om te kijken naar de prachtige uitzichten op de Atlantische oceaan. We kwamen langs plaatsen als Houtbaai, Noordhoek en Krommetjie en uiteindelijk dus bij Cape Point en Kaap de Goede Hoop.

Eerst zijn we naar het uitkijkpunt bij Cape Point gelopen. Daar staat de wereldberoemde vuurturen die schepen ervan moet weerhouden om niet tegen de rotsen te varen. Daarna hebben we even geluncht en zijn we naar Kaap de Goede Hoop gegaan, een klein stukje verderop. In onze Lonely Planet had ik gelezen dat je soms lang moet wachten om de beroemde foto bij het bord van Kaap de Goede Hoop te kunnen maken. Gezien het feit dat het nu winter is in Zuid-Afrika, en de meeste Europeanen nog geen vakantie hebben, was dat nu helemaal niet het geval. We waren bijna de enige mensen daar.

Onderweg naar de parkeerplaats zagen we al her en der wat wild zoals bokken, struisvogels en bavianen. Vooral voor de bavianen word je gewaarschuwd, omdat ze vrij brutaal zijn en op je eten afkomen. Het blijven natuurlijk echter gewoon wilde dieren die kunnen bijten. Toen we bij de parkeerplaats aankwamen liepen er net 2 bavianen rondom de auto's daar. Eentje had een baby-baviaantje op haar buik houden. Gijs wilde daar een foto van maken, dus bukte een beetje om dat te kunnen doen. Dat was blijkbaar een teken voor de andere baviaan, want die kwam op hem af en probeerde hem vast te grijpen. Gijs natuurlijk gillen en wegrennen. Eerst liep de baviaan nog even achter hem aan, maar toen wij naar Gijs toe liepen ging hij weer weg. Dat was echt even schrikken voor Gijs.

Na de beroemde foto's zijn we weer terug richting Kaapstad gereden. Dit keer langs de andere kant van het schiereiland. Ook daar is weer van alles te zien, maar omdat het al laat was zijn we alleen nog maar gestopt in Simon's towns bij Boulders beach. Dat is een stukje strand waar een pinguinkolonie woont. Erg grappig om die beestjes van zo dichtbij in het wild te kunnen zien.

Na Boulders beach zijn we naar huis gereden. Ondertussen begon het op te klaren en zagen we echt een prachtige zonsondergang bij signal hill toen we Kaapstad inreden. Ik heb er een foto van gemaakt, maar door het autoraam en met alle lantaarnpalen is het lang niet zo mooi geworden als het werkelijk was: een prachtige afsluiting van een enerverende dag!