Vandaag zijn we vertrokken uit Swaziland en zijn we naar Kruger National Park vertrokken. Bij de grens hadden we weer hetzelfde circus als op de heenweg, al was deze grenspost veel minder een gevangenis.

We kwamen rond 13:10 uur aan in restcamp Berg en dal in Kruger, maar konden pas om 14:00 uur inchecken. Voor de receptie was een soort parkje waar je op bankjes naar een waterhole in het park kon kijken. Het water was helemaal opgedroogd, dus veel dieren zaten er niet. We hadden nog niet geluncht, dus dat gingen we mooi even doen. We hadden op de weg naar Kruger toe proviand ingeslagen bij een supermarkt, dus we hadden verse broodjes en wat beleg. Op een gegeven moment gingen Gijs en Teun even een stukje lopen en na 50 meter kwam Teun terug om te zeggen dat hij een olifant had gezien. Ik ging toen even mee kijken en inderdaad net om het hoekje stond een grote mannetjes olifant wat aan de bomen te plukken en eten. Casper had ondertussen voor iedereen een broodje gesmeerd en toen ik terug kwam ging hij ook even kijken en begon ik aan ronde 2 van de broodjes. Toen hij terug aan kwam lopen, zei hij: hebben jullie die buffel ook gezien? Dus ik stond op van het bankje om 10 meter verderop even naar de buffel te kijken en voor ik het wist kwam er een (brutale) vervet aap naar ons bankje gelopen. Casper zag het gebeuren en riep: pas op ons eten, maar hij was net te laat, want de aap pikte een zak met nog 5 verse broodjes erin en vluchtte snel een boom in. Weg broodjes…. :-(. Gelukkig hadden we nog genoeg andere broodjes, dus uiteindelijk geen man over boord. Wel een lesje geleerd. Nooit je eten, al is het maar voor 1 minuut, alleen laten als er apen in de buurt zijn.

Op een gegeven moment hoorden we de olifant toeteren, dus Gijs, Teun en ik gingen een kijkje nemen. De olifant was nu heel dicht bij het hek gekomen (waar we lunchten zaten we als het ware op een verhoging, maar waar de olifant stond waren we op gelijke hoogte met alleen een hek ertussen). Even verderop stonden een aziatische man en zijn dochter tegen dat hek aan naar de olifant te kijken. Er stonden wat verder bij het hek vandaan ook nog 2 mannen te kijken. Wij kwamen ook wat dichterbij en Gijs en Teun gingen op een bankje zitten, zo’n 50 meter van de olifant vandaan (met nog steeds een hek ertussen). Opeens werd de olifant wat agressief en rende hij naar de man met zijn dochter en toeterde hij. De man en zijn dochter gingen achteruit en Gijs, Teun en ik renden meteen een eind weg want we schrokken ons een hoedje. De olifant waarschuwde heel duidelijk die man en zijn dochter dat ze niet zo dicht bij moesten komen. Casper en Elise wilden de olifant zo dicht bij het hek ook wel even zien, dus toen zijn we nog een keer gaan kijken. De mannen en wij stonden rustig te kijken toen de aziaten weer terug kwamen lopen en weer dicht naar het hek toe gingen. De olifant werd weer agressief en maakte nogmaals duidelijk dat ze weg moesten daar. Toen hoorden we veel gelach en bleken het 8 of 9 mensen te zijn. Ze vonden het blijkbaar erg grappig, terwijl dat natuurlijk niet zo is. Uiteindelijk besloot de olifant weg te gaan en de aziaten vonden dat ook weer super grappig. Rare mensen die aziaten.

Nadat we konden inchecken zijn de kinderen nog even gaan zwemmen in het zwembad op het restcamp en daarna zijn we weer de auto ingereden voor een ‘sunset’ drive. De poorten van de gate gaan om 17:30 uur al dicht en het was inmiddels bijna 16:00 uur, dus we hadden 1,5 uur de tijd. Het was een ‘bumpy’ride door de onverharde wegen, maar we zagen wel weer olifanten, neushoorns en een hele grote kudde buffels. De kinderen vinden de olifanten maar eng, zeker als er kleintjes bij zijn, omdat ze bang zijn dat de olifanten agressief worden om de kleintjes te beschermen. Erg lang kunnen we dus vaak niet kijken bij olifanten, omdat ze dan echt bang beginnen te worden. Bij de andere dieren hebben ze daar minder last van, behalve Elise die is voor alle grotere dieren bang. We zagen op de valreep ook nog een paar giraffen vlakbij de gate, maar die hebben we tot nu toe nog steeds bijna niet gezien. Eenmaal terug bij de gate, zijn we nog even bij het waterhole gaan kijken en even verderop stond een hele grote olifantenfamilie lekker boompjes te eten. Deze hebben we rustig kunnen bekijken, omdat we er ver van af stonden en wij in het restcamp waren en zij niet.

We hadden vlees, wat groente en hout gekocht en hebben voor het eerst een ‘braai’ aangemaakt bij ons huisje. Typisch in Afrika is dat er bij alle accommodaties ook een braai is waar je zelf op kunt Barbecueën. Dat hadden we in Namibië al gezien en hier is het niet anders. We hebben dus, in het donker, buiten gegeten. Terwijl Casper het vlees aan het klaarmaken was hoorden we regelmatig olifanten toeteren en leeuwen brullen. Ons huisje is nl. helemaal aan de rand van het restcamp net achter de plek waar Gijs en Teun op het bankje hadden gezeten bij de agressieve olifant van die middag. Erg gaaf om te horen!

Na het eten zijn we nog even terug gelopen naar de waterhole omdat we hoopten dat we daar nog konden zitten en nog meer dieren konden zien. In Namibie had je op al die restcamps ook waterholes waar je naar kon kijken. Ze hadden die dan verlicht, zodat je vanaf een veilige plek zo naar alle beesten die kwamen drinken kon kijken. Hier was echter geen verlichting, dus je kon zo goed als niets zien. Later hoorden we dat dat op andere restcamps in Kruger ook verlichte waterholes zijn. Jammer dat die van ons droog lag en niet verlicht (of misschien wel daarom niet verlicht).

Toen vroeg naar bed, want morgen gaan we om 05:30 uur opstaan om een sunrise gamedrive te doen met onze eigen auto.