Gisterenavond hebben we eerst nog een klein rondje gemaakt zo rond de zonsondergang. We hadden gelezen dat er vlakbij de Malalane gate vaak een luipaard gespot wordt. In het informatieboek spraken ze zelfs over de ‘resident leopard’, oftwel de luipaard die daar woont. Wij zitten in Berg en Dal en dat is dicht bij die gate, dus we besloten om rustig richting gate te gaan rijden in de hoop dat we deze laatste van de big 5 konden spotten. We hebben nog olifanten gezien en buffels, maar niet echt het luipaard. Gijs had op een gegeven moment wel het idee dat hij er eentje zag in een boom en Elise en Teun zeiden ook dat ze hem gezien hadden, maar toen we omdraaiden om goed te kijken toen konden we in ieder geval niets meer zien. Gijs, Elise en Teun houden het erop dat zij hem gezien hebben. Wij dus niet…

Vanmorgen hebben we eerst ontbeten in ons huisje en toen zijn we richting Phabeni gate gereden op weg naar onze volgende bestemming: Hazyview. Dit was nog 110 km door het park heen, dus nog genoeg tijd om wild te spotten. De kinderen wilden heel graag de cheetah nog zien, dus we hebben een beetje gekeken waar die die dag al gespot was en onze route daarop aangepast. We hebben wel met name op de verharde wegen gereden, met hier en daar een uitstapje naar een onverharde loop.

Op een gegeven moment waren we richting een kleine pan gereden, waar je vaak een mooi uitzicht hebt op een vlakte of een waterbassin, zodat je goed dieren kunt spotten. Gijs moest heel nodig plassen, maar er was voorlopig nog geen toilet in de buurt. De afgelopen dagen was dat wel vaker voor gekomen en wat we dan deden, was Gijs laten uitstappen en dan in de deuropening blijven staan zodat hij even snel een plasje kon doen. We grapten dan dat hij zijn territorium aan het afbakenen was. Dus toen we richting die pan reden was er een open stuk, waar we goed beeld hadden of er dieren waren en toen we niets zagen, stapte Gijs uit en ging in de deuropening weer even zijn territorium verder afbakenen ;-). Toen hij klaar was en we verder gingen, zagen we opeens auto’s stilstaan na de bocht. Bleek er een hyena te liggen. Op 100 meter van waar Gijs had geplast. De hyena had hem nooit kunnen zien, want de auto stond ervoor, maar toch…Gijs riep meteen: hé Hyena, ga eens weg uit mijn territorium! Vooral Teun vond het leuk om ook de hyena nog gezien te hebben, omdat hij moeilijk te spotten is.

Toen we weer op de verharde weg kwamen, zagen we nog een hele grote groep (33 volgens Teun die ze heeft proberen te tellen) olifanten langs de kant van de weg staan. Heel bijzonder om zo’n grote groep bij elkaar te zien staan. Ze stonden lekker te eten tussen de bomen, maar nog niet eerder hadden we er zoveel tegelijkertijd gezien.

Weer even later hadden we vanaf de verharde weg een mooi uitzicht op een waterpoel, waar heel veel impala’s aan het drinken waren. Ook was er een eind verderop een groot waterbassin, waarin een paar olifanten aan het drinken waren. Ik probeerde een foto te maken van die olifanten, maar omdat het zo ver weg was moest ik helemaal inzoomen en zonder statief worden de foto’s dan vaak niet scherp. Maar goed, je kon een slagtand onderscheiden, dus ik zei nog: je kunt in ieder geval zien dat er een olifant stond. Net toen we bijna weer door wilden rijden, zagen we echter in de verte een paar olifanten aan komen lopen en het leek erop dat die niet naar het bassin gingen, maar naar de waterpoel, dus we bleven nog even wachten. En ja hoor, zo’n 6 of 7 olifanten met een kleintje kwamen naar de waterpoel toe en gingen daar keurig op een rijtje staan drinken. Prachtig foto materiaal en ik had het ook gefilmd. En opeens zagen we nog meer olifanten aankomen lopen richting de poel en nog meer en nog meer. Op een gegeven moment stonden er bijna 50 (!) olifanten te drinken bij die poel. Echt zó bijzonder. Heel veel kleintjes erbij, echt hele families in alle maten. Op een gegeven moment gingen de eerste 6 of 7 weer verder en liepen ze achter onze auto’s (er stonden inmiddels veel mensen te kijken) door naar de overkant van de weg. Eentje stopte nog even om - midden op de weg - te poepen ;-).

Uiteindelijk zijn we weer verder gereden en waren we naarstig op zoek naar cheetah’s of leeuwen, maar geen cheetah te bekennen. Net voor de uitgang van het park reden we nog naar een grote waterpoel waar heel veel auto’s stonden. Wij stonden in eerste instantie 2e rang, maar konden krokodillen, veel nijlpaarden, mooie vogels en schildpadden zien. Ook stond er op de kant rechts van de poel een hele grote groep buffels. Ook misschien wel 50. Toen reed er een auto voor ons weg en konden we dus dichter bij de poel komen, waardoor we wat verder naar rechts ook nog konden kijken en toen zagen we opeens een leeuw. Hij lag daar en hij en de buffels speelden een soort spel. De buffels kwamen steeds een beetje dichterbij totdat de leeuw dan op ging staan, dan deinsden ze allemaal weer terug naar achteren. Op een gegeven moment zagen we dat de leeuw een prooi aan het eten was, want hij sleepte het een stuk naar achter. Het bleek een buffelkalfje te zijn. De buffels probeerden waarschijnlijk om hun kalf terug te krijgen (wat niet zoveel zin meer had, want de leeuw zat er al lekker op te knagen) en daarom bleven ze maar proberen om bij de leeuw in de buurt te komen. Erg gaaf om te zien weer. Een soort van live aflevering van Planet Earth!

Uiteindelijk zijn we naar de uitgang gereden op weg naar Hazyview. We hebben daar een mooie lodge boven op een berg met naast ons allemaal plantages van macademianoten- en bananenbomen: chestnut country lodge. We hebben twee grote, ruime kamers die aan elkaar vastzitten met een deur en de tuin en het uitzicht waren super mooi. We hebben die middag niet veel meer gedaan, behalve lekker lezen. We hebben ’s avonds daar gegeten en dat was ook heel ontspannen. Er waren veel nederlandse gasten, dus blijkbaar staat deze lodge goed aangeschreven in nederland.