Brazilië

De maandag nadat we naar Rio de Janeiro zijn geweest, hadden we om 8 uur 's ochtends gelijk onze eindpresentatie voor het vak International Marketing die we mooi afgesloten hebben met een 10 ;-)

De dinsdag was ik lekker vrij en op woensdag was ik jarig, maar moest ik wel de hele dag naar school. Toen ik aan de leraar zei dat ik jarig was feliciteerde ze me en kreeg ik plots bananencake van haar, hoe lief!

Op mijn verjaardag en de rest van de week had ik eigenlijk hele luie dagen en heb ik een grote bak Häagen-Dazs ijs leeg gegeten. Ook zijn we nog even naar 't winkelcentrum gegaan om te kijken of er wat leuks bij de Zara te vinden was, maar we kwamen met lege handen thuis.

In het weekend ben ik nog veel bezig geweest met het zoeken naar stages en een opdracht voor school. De maandag daarop had ik ook 2 toetsen dus heb ik de hele zondag geleerd.

De maandag die week erop had ik 2 toetsen en op woensdag moesten we om 8 uur verzamelen op school, waar we met het vak Global markets and negociation naar het havenbedrijf Portonave van Navegantes/Itajaí gingen.

Die donderdag hadden we een ochtendje les en heb ik daarna boodschappen gedaan en een beetje gewinkeld. Vrijdag ochtend had ik een gesprek met iemand uit Amsterdam die mij stages in Berlijn, Amsterdam of Rotterdam kon aanbieden. Ik moet zelf nog even kijken wat ik ga doen en of ik niet iets leukers vind dat dichterbij is. Dus als je nog iets weet, laat het me weten! ;-)

Vrijdag avond zijn we gezellig met z'n vieren uit eten geweest in hetzelfde restaurant als vorige keer waar ze die heerlijke filet mignon en risotto hadden. Na bijna 2,5 uur te hebben gegeten zaten we enorm vol en zijn we daarna weer naar huis gebracht, omdat het buiten echt al een stuk frisser is. Die dag erop heb ik lekker uitgeslapen en was Sophie naar Itapema gegaan met Carlos. Ik ben naar de supermarkt geweest en kwam onderweg een schattig huisje tegen dat leek op een klein kasteel. De zaterdagavond hebben we gekookt en wat lekkere dingen gehaald en een filmpje keken. Op zondag hadden ze super lekker weer afgegeven, maar niet zo lekker dat je echt met je bikini op het strand kon liggen, maar wel warm genoeg.

We besloten naar het Christo Luz beeld te gaan, wat een hele steile wandeling betekende in de volle zon. Op de weg daarheen kwamen we een zielig oud hondje tegen die in de zon zat en z'n oogjes niet open deed... Toen we eenmaal aangekomen bovenop de heuvel hadden we een super mooi uitzicht over heel Balneário en hebben we nog wat foto's gemaakt. Op de terugweg hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn toen naar huis gelopen in het zonnetje.

Toen ik thuis kwam hoorde ik dat mijn oma was overleden, wat insloeg als een bom. Had nooit gedacht dat ik haar nooit meer zou zien na bijna 5 maanden in Brazilië te zijn geweest en heb daarom ook nog wat moois voor haar geschreven, aangezien ik niet meer kan doen vanaf deze afstand.

Zodra je tegen mensen zegt dat je naar 't buitenland gaat is het eerste wat ze zeggen: "oh ja maar als er dan iets met je familie gebeurd?" En ik weet dat ik toen heb gezegd, dat dat altijd wel kan gebeuren. En dat is zo, je weet nooit wat er gaat gebeuren en je moet je eigenlijk ook nooit tegen laten houden door dingen die wellicht kunnen gebeuren, maar als er dan iets gebeurd wat je totaal niet verwacht is het wel echt heel zwaar.

d d

16 chapters

16 Apr 2020

Week 15&16: Na zonneschijn komt regen

Balneário Camboriú

De maandag nadat we naar Rio de Janeiro zijn geweest, hadden we om 8 uur 's ochtends gelijk onze eindpresentatie voor het vak International Marketing die we mooi afgesloten hebben met een 10 ;-)

De dinsdag was ik lekker vrij en op woensdag was ik jarig, maar moest ik wel de hele dag naar school. Toen ik aan de leraar zei dat ik jarig was feliciteerde ze me en kreeg ik plots bananencake van haar, hoe lief!

Op mijn verjaardag en de rest van de week had ik eigenlijk hele luie dagen en heb ik een grote bak Häagen-Dazs ijs leeg gegeten. Ook zijn we nog even naar 't winkelcentrum gegaan om te kijken of er wat leuks bij de Zara te vinden was, maar we kwamen met lege handen thuis.

In het weekend ben ik nog veel bezig geweest met het zoeken naar stages en een opdracht voor school. De maandag daarop had ik ook 2 toetsen dus heb ik de hele zondag geleerd.

De maandag die week erop had ik 2 toetsen en op woensdag moesten we om 8 uur verzamelen op school, waar we met het vak Global markets and negociation naar het havenbedrijf Portonave van Navegantes/Itajaí gingen.

Die donderdag hadden we een ochtendje les en heb ik daarna boodschappen gedaan en een beetje gewinkeld. Vrijdag ochtend had ik een gesprek met iemand uit Amsterdam die mij stages in Berlijn, Amsterdam of Rotterdam kon aanbieden. Ik moet zelf nog even kijken wat ik ga doen en of ik niet iets leukers vind dat dichterbij is. Dus als je nog iets weet, laat het me weten! ;-)

Vrijdag avond zijn we gezellig met z'n vieren uit eten geweest in hetzelfde restaurant als vorige keer waar ze die heerlijke filet mignon en risotto hadden. Na bijna 2,5 uur te hebben gegeten zaten we enorm vol en zijn we daarna weer naar huis gebracht, omdat het buiten echt al een stuk frisser is. Die dag erop heb ik lekker uitgeslapen en was Sophie naar Itapema gegaan met Carlos. Ik ben naar de supermarkt geweest en kwam onderweg een schattig huisje tegen dat leek op een klein kasteel. De zaterdagavond hebben we gekookt en wat lekkere dingen gehaald en een filmpje keken. Op zondag hadden ze super lekker weer afgegeven, maar niet zo lekker dat je echt met je bikini op het strand kon liggen, maar wel warm genoeg.

We besloten naar het Christo Luz beeld te gaan, wat een hele steile wandeling betekende in de volle zon. Op de weg daarheen kwamen we een zielig oud hondje tegen die in de zon zat en z'n oogjes niet open deed... Toen we eenmaal aangekomen bovenop de heuvel hadden we een super mooi uitzicht over heel Balneário en hebben we nog wat foto's gemaakt. Op de terugweg hebben we nog wat boodschappen gedaan en zijn toen naar huis gelopen in het zonnetje.

Toen ik thuis kwam hoorde ik dat mijn oma was overleden, wat insloeg als een bom. Had nooit gedacht dat ik haar nooit meer zou zien na bijna 5 maanden in Brazilië te zijn geweest en heb daarom ook nog wat moois voor haar geschreven, aangezien ik niet meer kan doen vanaf deze afstand.

Zodra je tegen mensen zegt dat je naar 't buitenland gaat is het eerste wat ze zeggen: "oh ja maar als er dan iets met je familie gebeurd?" En ik weet dat ik toen heb gezegd, dat dat altijd wel kan gebeuren. En dat is zo, je weet nooit wat er gaat gebeuren en je moet je eigenlijk ook nooit tegen laten houden door dingen die wellicht kunnen gebeuren, maar als er dan iets gebeurd wat je totaal niet verwacht is het wel echt heel zwaar.