Zaterdagavond zijn we uit geweest in Manly met de hele groep. Super gezellig om zo met z'n allen op pad te gaan. In de bus viel ons al op, hier in Australië geldt echt: less is more. De topjes van de meisjes hier waren meer bh's dan T-shirts en de broeken leken meer op onderbroeken. Alles was zo klein en blood mogelijk. Sommige jurkjes leken net op lingerie. En de hakken er onder waren dan natuurlijk ook zo hoog mogelijk. Op een gegeven moment was ik met een Australiër aan het praten en die zei als grap: "You are wearing a LOT of clothes", over mijn T-shirt met spijkerbroek.
Hier gaan ze al om 10 uur de stad in, dus 1 uur naar huis was helemaal prima.
De volgende morgen mochten we weer om 7 uur op om te beginnen aan onze wandeling door de hitte. We gingen eerst met de bus naar een hele gave uitkijk plek en wandelden vanuit daar nog een paar uur verder langs mooie kliffen, door dorre boompjes en door smalle paadjes, tot we een strandje bereikten. Een schattig strandje met restaurantjes eraan en openbare barbecues die veel voorkomen in Australië. Daarna zijn we langs de supermarkt gegaan en hebben een zo lekker mogelijke pasta met groenten en saus proberen te maken. Het was opzich wel te eten.
Maar wat we vandaag hebben gedaan was toch wel het toppunt!
We stonden om half zes op om twee uur naar een plek te rijden waar we konden surfen. Het weer was weer net zo heet als de dag ervoor, dus er mocht weer een lading zonnebrand op. Eerst kregen we wetsuits aan en een surfboard aangewezen, daarna kregen we een verhaaltje over hoe je op het board moest komen.
Blijkbaar moet je eerst zo op je board liggen dat je tenen net niet van het board afkomen. Dan moet je zo gaan peddelen met je armen als je een golf ziet aankomen. En net als de golf je bijna raakt moet je nog drie grote slagen maken en dan in 'prone position'. Dit is een soort yoga positie waarin je op je armen leunt terwijl je lichaam alleen met je benen de grond raakt. Eigenlijk is surfen gewoon een grote pilates les. Zware oefeningen waar je lenig voor moet zijn. Daarna moet je een plank doen, dus op handen en tenen leunen en dan zo snel mogelijk met een voet voor zetten en dan de andere daar weer voor. En dan sta je! Als het goed is.. Heel vaak heb ik niet gestaan, maar als je staat is het zo gaaf. Het is vooral heel lastig om goed te timen wanneer je gaat peddelen en wanneer je gaat staan. En het zwaarste is steeds weer terug gaan door die golven de zee in. Vooral toen de golven wat hoger werden. Dan duurde het een eeuwigheid voor je door al die golven heen was. Steeds kopje onder en weer doorlopen met die plank. Het gaat vooral om doorzettingsvermogen. En balans!
Nu ga ik zo slapen, want ik ben wel aardig verbrand ondanks al het insmeren. Steeds kopje onder in die golven scrubt die hele zonnebrandlaag steeds weer van je huid af. Waarschijnlijk ga ik deze week met mama's nicht afspreken in de 3 dagen dat ik nog in dit hostel zit. Daarna ga ik komend weekend nog twee dagen naar een surfkamp met twee andere meisjes van deze groep. 26 januari is het nog Australia Day, dus dan is het nog leuk om in Sydney te blijven en daarna wil ik zo snel mogelijk een baantje vinden. Ik ben benieuwd!