Flagstaff - Kanab

De ochtend begon om 7:00 voor mij. Eindelijk gelijk wakker met de wekker. De zus weeral wakker om 5:00. De papa deze keer om 6:00. We vetrokken een halfuurtje later. Op weg naar de hoofdbaan. Stukje route 66 zelfs gedaan. Iets verder vonden we een bar waar we konden ontbijten. Grappig detail. We mochten onze auto niet teveel aan de voorzijde zetten. Die is voor de paarden. Het ontbijt was delicieus… Nadat onze maagjes waren gevuld, de nodige MBs op wifi werden verbruikt gingen we terug op weg…

De hamvraag van de morgen.. Hoe tank je in Amerika? Die moesten

we heel snel oplossen voor we op onze tocht vertrokken, want we konden nog maar 50 mijl rijden. Het eerste tankstation we tegenkwamen stonden we klaar om te bellen naar de dienst van Alamo. Na 5? wachten besloten we om toch maar een bijstaander te vragen. Die zei van regular te nemen want die is de goedkoopste. Intussen had ik Alamo aan de lijn, die ging na mijn uitleg mij doorsturen naar de towtruck service. Ik Heb dan maar opgehanen. Ben dan naar binnen gegaan. Papa heeft regular getankt en wijle weg. Na een paar meter bleef hij toch rijden. Terwijl ik dit schrijf denk ik toch wel wat voor sukkels zijn we toch… Allen tesamen al bijna 60 jaar een rijbewijs en toch problemen met tanken.

Eerste stopplaats Bright Angel Trail Head. De Grand Canyon stond ons na een kleine km al op te wachten…. AMAZING!!!! Echt wel. We zijn echt wel nietig tegen zo’n mastadonten…. Maar echt wel…. Ik ben gewoon sprakeloos. We stapten een 10 km richting Hermit’s Rest… Foto’s genomen.. Amaai.. Maar zoiets moet je zelf gezien hebben… Op foto toont dat niet zoals je eigen ogen dat opnemen. GEWELDIG… We namen de bus terug naar het startpunt, we aten een hapje en reden richting stopplaats 2. De Canyon bleef wel altijd dichtbij.

De Grand Canyon is een zeer brede en diepe kloof in het noorden van de Amerikaanse staat Arizona. In de loop van miljoenen jaren heeft het water van de Colorado deze kloof in het landschap doen ontstaan. Deze extreme erosie werd mogelijk doordat het gebied waarin de kloof ligt steeds verder omhoog rees. De Colorado erodeert ongeveer 16 cm per 1000 jaar. De canyon is ongeveer 435 kilometer lang en heeft een breedte die varieert tussen 15 en 29 kilometer. Het gesteente dat nu bloot komt te liggen is volgens metingen circa 2 miljard jaar oud. De geologische structuur is onderdeel van de Grand Staircase.

Van de leeftijd van de canyon zèlf werden in verschillende gepubliceerde onderzoeken zeer verschillende opgaven gedaan. Een onderzoek dat in Nature werd gepubliceerd kwam op 70 miljoen jaar. Een zeer recent onderzoek komt uit op 6 miljoen jaar. In wetenschappelijke kring wordt over deze kwestie veel gediscussieerd.

Ondanks de grote breedte is de overkant van de canyon vanaf vrijwel elk punt goed te zien. Dit komt door de extreem lage luchtvochtigheid in het woestijnachtige gebied waardoor de lichtabsorptie hier uitermate gering is.

De wanden van de Grand Canyon zijn roodachtig gestreept door de verschillende samenstellingen van de lagen in de successie. Het rode gesteente van de Grand Canyon wordt op zijn mooist gewaardeerd vlak na zonsopkomst en even voor zonsondergang. Het wordt daarom vaak aanbevolen om rond deze tijden de Canyon te bezoeken.

De North Rim is de noordelijke rand van de Grand Canyon. De North Rim is bereikbaar via lokale weg 67 door Kaibab National Forest, die begint bij Jacob Lake. In de winter is deze weg gesloten.

Enkele uitzichtpunten zijn: Bright Angel Point, Point Imperial, Vista Encantada, Roosevelt Point, Cape Final en Cape Royal. Er zijn diverse wandelingen zoals de Bright Angel Trail, Cape Final Trail, Cape Royal Trail, Cliff Spring Trail, Ken Patrick Trail, North Kaibab Trail, Transept Trail, Uncle Jim Trail en Widforss Trail.

De South Rim is de zuidelijke rand van de Grand Canyon in de omgeving van Grand Canyon Village. Hier komen de meeste toeristen voor bustochten en andere bezigheden. Over het algemeen worden de uitzichten op de Grand Canyon vanaf deze kant als spectaculairder ervaren dan de uitzichten vanaf de North Rim. De South Rim is aantrekkelijker voor toeristen, doordat er meer faciliteiten (restaurants, verharde paden, kampeerplaatsen) zijn dan aan de North Rim.

Enkele uitzichtpunten zijn: Hermit's Rest, Hopi Point, Pima Point, Powell Point, Mather Point, Yaki Point, Shoshone Point, Grandview Point, Moran Point, Zuni Point, Lipan Point en Navajo Point. Ook is er het Tusayan Museum en de Desert View Watchtower. Er zijn diverse wandelingen te maken zoals de Bright Angel Trail en South Kaibab Trail.

De U.S. Route 89 in Utah gaat naar de North Rim via Cameron, afslag links voor Page naar Jacob Lake.

Tweede stopplaats Desert View point met zijn watchtower… Helemaal tot boven met prachtig zicht aan de andere zijde…

Derde punt zou normaal gezien Horseshoe Bend zijn. GPS gaf 21u rijden aan… En de volgende slaapplaats zou nog 3:00 rijden zijn. Het was al 16:30, Dus besloten we om naar motel te gaan, misschien kwamen we hem onderweg tegen. De hele rit reden we langs, door en zelfs over de Canyon. De GPS gaf als einduur 20:30 aan. Als ik goed kon tellen zou dat nog 4u rijden zijn… Ik nam er mijn kaart bij om toch maar eens te kijken, want GPS ging er mij afrijden naar Us 89 ALT terwijl mijn planning op US 89 moest blijven. We besloten om te blijven rijden op US 89 tot in Kanab. Aan de uiteindelijke afrit stond pijltje Kanab ind naar US 89 ALT dus we hebben dan uiteindelijk toch die genomen. De impressionante Grand Canyon bleef ons mooi volgen. Nog een paar keer gestopt voor foto’s. Dan kwam de zus erachter dat we ineens van uur veranderd zijn. 19:00 werd 20:00. Dus die 4u rijden bleek dan maar 3u te zijn. Om 20:40 kwamen we aan, moe… Nog snel een hapje eten… Weeral keilekker gegeten, met Stella deze keer. Nu op terras voor de kamer blogje aan het schrijven…See you tomorrow folks