Westkust USA

We werden gewekt door een getok buiten. Het was nog maar 5:30 toen ik mijn ogen opende, vlug even mijn blogpost afgewerkt en gepubliceerd… Mijn reisgenoten waren beiden al wakker. Na het bloggen heb ik een koffietje gedronken uit onze megabangelijk koffiemachine. Eentje met vanille. Dan ben ik de tuin ingelopen. Het getok kwam van een echte woodpecker. Tok tok tok…. ?? het was er al tamelijk warm, de verkenningstocht in de tuin kwam uit op een buitenkeuken met grote BBQ. Dat zou nu iets zijn voor een leuk feestje….

melina.de.troch

14 chapters

16 Apr 2020

Phoenix - Flagstaff

Flagstaff

We werden gewekt door een getok buiten. Het was nog maar 5:30 toen ik mijn ogen opende, vlug even mijn blogpost afgewerkt en gepubliceerd… Mijn reisgenoten waren beiden al wakker. Na het bloggen heb ik een koffietje gedronken uit onze megabangelijk koffiemachine. Eentje met vanille. Dan ben ik de tuin ingelopen. Het getok kwam van een echte woodpecker. Tok tok tok…. ?? het was er al tamelijk warm, de verkenningstocht in de tuin kwam uit op een buitenkeuken met grote BBQ. Dat zou nu iets zijn voor een leuk feestje….

Na de koffie me snel even klaargemaakt, rugzak ingepakt. En wegwezen met de auto. Onderweg naar ons eerste item op de lijst vonden we een echte volkscafeetje. Daar hadden we lekkere American pancakes en de papa nam eitjes met spek als ontbijt. Terug koffie, een grote en gratis refill…. Tijdens het ontbijt besefte ik dat ik Wawei vergeten was in de kamer.. Oei het begint al… Hij wil die mooie eerste plaats niet verlaten.. Wij terug, klein halfuurtje rijden waren we weer verenigd. Nu blijft hij in de wagen… Netjes op het dashboard als herkenningspunt en zo kan hij de natuur beter bewonderen…

Eerste item op de lijst, Jerome, a real ghosttown. De oudste mijnstad van USA. De meest bevolkte stad van de staat Arizona in die tijd. Na vele aardverschuivingen, branden en andere omstandigheden waren er nog maar 100 van de toenmalige 15000 overgebleven. We deden een toerke in het museum en bekeken de film. Wel een spectaculair zicht aan de achterzijde van het museum.

Jerome is een stad in de Black Hills van Yavapai County in de staat Arizona. Opgericht in de late 19e eeuw op Cleopatra Hill met uitzicht

op de Verde Valley, is het meer dan 5.000 voet (1.500 m) boven zeeniveau. Het is ongeveer 100 mijl (160 km) ten noorden van Phoenix langs State Route 89A tussen Sedona en Prescott. Gesteund in haar hoogtijdagen door rijke kopermijnen, het was de thuishaven van meer dan 10.000 mensen in de jaren 1920. Vanaf de telling van 2010, de bevolking was 444.

De stad dankt zijn bestaan voornamelijk aan twee of lichamen die ongeveer 1,75 miljard jaar geleden gevormd langs een ring storing in de krater van een onderzeese vulkaan. Tektonische plaat bewegingen plaat botsingen, uplift, depositie, erosie en andere geologische processen uiteindelijk blootgesteld aan de top van een van de ertslichamen en duwde de andere dicht aan de oppervlakte, beide in de buurt van Jerome. In de late 19e eeuw, de Verenigde Verde Mine, ontwikkeld door William A. Clark, gewonnen erts bearing

koper, goud, zilver en andere metalen uit de grootste van de twee. De Verenigde Verde Extension (UVX) Mine, eigendom van James Douglas, Jr., afhankelijk van de andere grote storting. In totaal heeft de koper afzettingen in de buurt van Jerome ontdekt behoorden tot de rijkste ooit gevonden in een tijd of plaats.

Jerome in het nieuws in 1917, toen stakingen waarbij de Industrial Workers of the World (IWW) leidde tot de verdrijving onder schot van ongeveer 60 IWW leden, die op een veewagen en verscheept westen werden geladen. De productie in de mijnen, altijd onderhevig aan schommelingen om diverse redenen, dreunde tijdens de Eerste Wereldoorlog, viel daarna weer opstond, viel toen weer tijdens en na de Grote Depressie. Zoals de ertsafzettingen raakte uitgeput, de mijnen gesloten en de bevolking geslonken tot minder dan 100 door het midden van de jaren 1950. De inspanningen om de stad te redden van de vergetelheid geslaagd wanneer de bewoners zich tot toerisme en de detailhandel. Jerome werd een nationaal historisch monument in 1967. In het begin van de 21e eeuw, Jerome heeft galeries, koffiehuizen, restaurants, wijnkelders, en een state park en lokale museum gewijd aan de geschiedenis van de mijnbouw.


Tweede halte was Montezuma Castle Monument.. Een rotswand dat in de tijd van de prehistorie bewoond was, in de gaten tegen de rotswand. De Annual Card kwam de eerste keer goed van pas. Een kleine wandeling bracht ons tot herinnering dat ze vroeger met heel weinig al tevreden waren…

Montezuma Castle National Monument in de buurt van Camp Verde, Arizona in het westen van de Verenigde Staten bestaat uit klifwoningen. Deze zijn gebouwd door de Sinagua Indianen rond het jaar 1400. Toen Europese Amerikanen de klifwoningen in de jaren 1850 ontdekten, beschreven ze dat de woningen waren gebouwd door de mythologische held Montezuma, niet te verwarren met de Azteekse heerser van Mexico. Al in 1694 wordt in Spaanse geschriften gesproken over de "Casas de Montezuma".

In de kalkstenen rotswand is een gebouw van steen en mortel van vijf verdiepingen hoog gebouwd. Er zijn 20 kamers waar 50 mensen konden wonen. De overhangende rotswand beschermt het gebouw tegen de regen. In een ander deel van de rotswand zijn de resten van een nog grotere woning gevonden.

De klifwoningen en het terrein eromheen zijn op 8 december 1906 uitgeroepen tot nationaal monument in de Verenigde Staten. Op 15 oktober 1966 werd het toegevoegd aan het National Register of Historic Places. Per jaar bezoeken 350.000 mensen Montezuma Castle. Vanaf het bezoekerscentrum loopt een pad langs de voet van de rotswand. Vanwege de kwetsbaarheid van kalksteen zijn de kamers zelf sinds 1951 niet meer toegankelijk voor publiek.


Dan snel even iets gegeten onderweg naar de derde halte. Het werd een Mexicaanse snackbar. De wrap met BBQ chicken was heel

lekker. De chilly dogs van de zus werden iets minder goed gesmaakt vanwege de bonen.

Stopplaats 3 werd het Red Canyon National Park voor wat snelle kiekjes, ook even de nieuwe lens uitgetest.. Hij bleef lang in het zicht onderweg.

Dan was het richting slaapplaats in Flagstaff. Ik wist dat we onderweg nog het Coconino National Park gingen doorrijden wat ook al de moeie is, maar helaas werd het bijna donker, gingen we verblijven in the middle of nowhere en moesten we nog eten. Soms moet je schrappen…

De Coconino National Forest is een 1.856-miljoen acre (751.000 ha) United States National Forest ligt in het noorden van Arizona in de buurt van Flagstaff. Oorspronkelijk opgericht in 1898 als de "San

Francisco Mountains National Forest Reserve", werd het gebied aangewezen als Amerikaanse National Forest in 1908 toen de San Francisco Mountains National Forest Reserve werd samengevoegd met landen uit andere omliggende bos reserves aan de Coconino National Forest te creëren. Vandaag, de Coconino National Forest bevat diverse landschappen, waaronder woestijnen, ponderosapijnboom bossen, vlaktes, plateaus, alpine toendra en oude vulkanische pieken. Het bos rond de steden van Sedona en Flagstaff en grenst aan vier andere nationale bossen; het Kaibab National Forest in het westen en noordwesten, de Prescott National Forest naar het zuidwesten, het Tonto National Forest in het zuiden, en de Apache-Sitgreaves National Forest naar het zuidoosten. Het bos bevat alle of delen van de tien aangewezen natuurgebieden, waaronder de Kachina Peaks Wilderness, die de top van de San Francisco Peaks bevat. Het hoofdkantoor is gevestigd in Flagstaff. Er zijn lokale ranger districtskantoren in Flagstaff, Happy Jack, en Sedona.

Het werd een kleine zoektocht naar de slaapplaats, na wat omgerij kwamen we voor een gesloten hek… Ohnee. Na wat proberen om te bellen met weinig bereik kwam de eigenaar gelukkig aangereden. De

slaapplaats is heel mooi. Ligt heel verlaten maar in de volle natuur met zicht op de Sunset Crater. Geen GSM bereik, geen wifi, geen tv. Na de rondleiding keerden we terug naar de stad om een hapje te eten. Alles is hier megagroot van portie. Ik kreeg mijn spaghetti niet op. En ik moet toch wel bekennen dat ik er al betere heb gegeten, zelfs op resto.

Sunset Crater Volcano National Monument is een Nationaal monument in de Verenigde Staten, gelegen in het noorden van de staat Arizona in de Verenigde Staten. Centraal in het park ligt de Sunset Crater Volcano. De vulkaan zou zo genoemd zijn omdat de rand van rode en gele puimsteen doet denken aan de kleuren van de zonsondergang.

De vulkaan is ontstaan door een serie uitbarstingen tussen 1040 en 1100. Hierbij ontstond een kegelvormige krater, genaamd slakkenkegel, waarbij sinters, tufsteen en as vrijkwamen. De Sunset Crater vulkaan is het recentst uitgebarsten en het minst geërodeerd van de 600 vulkanen van het San Francisco Vulkaanveld.

Planten die hun voedingsstoffen snel uit water kunnen halen, keerden het eerst terug na de uitbarsting. Hierdoor ontstaat een bodem waarin ook andere planten kunnen overleven. Sinds 250 jaar groeien er bomen, zoals dennen (Engels: pinyon pine, ponderosa pine) en de populier. Toch is de helft van het door de vulkaanuitbarsting getroffen gebied nog onbegroeid.

In de scheuren van de lava leven insecten, spinnen, hagedissen en knaagdieren. 's Nachts kunnen vleermuizen gezien worden. Ook vogels bezoeken het gebied voor voedsel: Stellers gaaien, pinyongaaien, zwartkinkolibries, witborstboomklevers, raven, kraaien, steenarenden en verscheidene haviksoorten komen er voor.

In de dennenbossen rond de vulkaankrater leven muildierherten, wapiti's, gaffelbokken, rode lynxen en coyotes. Boomeekhoorns, katoenstaartkonijnen en stekelvarkens lopen er rond.

In 1928 stelde een filmstudio voor om de Sunset Crater op te blazen om een aardverschuiving te kunnen filmen. Het publiek vreesde dat de krater hierdoor onherstelbaar zou beschadigen en drong erop aan de krater te beschermen. Op 26 mei 1930 werd Sunset Crater uitgeroepen National Monument door president Herbert Hoover. In 1990 werd de naam veranderd naar Sunset Crater Volcano National Monument. Het park wordt per jaar door meer dan 200.000 toeristen bezocht. Ze kunnen de krater bekijken vanaf een pad aan de voet van de krater. De krater zelf mag sinds 1974 niet meer beklommen worden, omdat wandelaars te veel erosie veroorzaakten.


Dan terug in de duisternis naar de slaapplaats. Eerst wat spelen met fototoestel, wat maanfoto’s en een douche mijn nestje in…. Zalig met de vogeltjes en krekels op de achtergrond. We lagen snel in slaap.

Het gebied dat nu Flagstaff is werd voor het eerst bewoond door Thomas F. McMillan die zich er in 1876 vestigde. In het eerste decennium ontwikkelde Flagstaff zich snel, mede doordat er een spoorlijn werd aangelegd. De stad was in 1896 de grootste stad op de route tussen Albuquerque en de westkust van Amerika.

In 1894 koos de astronoom Percival Lowell de stad uit voor het door hem opgerichte en naar hem vernoemde Lowell Observatorium. Hier werd in 1930 door Clyde Tombaugh de dwergplaneet Pluto ontdekt. In de jaren 20 van de 20e eeuw werd Flagstaff een populaire bestemming voor toeristen die de historische Route 66 volgden van Chicago naar de westkust.