Een klein meisje op een groot reisje :)

The middle of f*cking nowhere, also known as Murchison

Allright, de vorige keer was ik dus geëindigd met mijn aankomst in Murchison. Inmiddels is dit al bijna een dikke maand geleden, dus nu is het best wel tijd voor een update over leventje dat ik op het moment hier leidt.

Die maandag kwam ik dus hier aan 's ochtends vroeg om 9.30u. Jezus het dorpje is echt kleiner dan dat ik in eerste instantie dacht. Er is een grote straat met daaraan een paar kleine zijweggetjes. Ik denk dat het te vergelijken is met Pol qua grootte. Alleen hebben ze hier wel een supermarktje, politiebureau, wat hotelletjes/hostel/b&b, kayakschool, rafting school, gewone school, zwembad en dan denk ik dat ik het spannendste wel heb gehad. MAAR WACHT! Dat is natuurlijk niet waar, ik vergeet namelijk de hotspot van het dorp! Want de hotspot is namelijk de plek waar ik mijn baantje gevonden heb: "The Commercial Hotel" in Murchison.

Het hotel wordt gerund door sinds een klein jaar gerund door een Nederlands stel, hun 2-jarig zoontje en de tweede op komst. Superleuk dus lekker gewoon Nederlands lullen. Erwin en Bianca zijn twee superleuke, vriendelijke, open, avontuurlijke mensen die je meteen helemaal thuis laten voelen. Die ochtend had ik met Erwin afgesproken in het hotel. Kort praatje, korte uitleg over hoe en wat, korte rondleiding en om 17u die avond kon ik beginnen. YES eindelijk weer lekker iets doen. Maar eerst kwam het volgende probleem nog, ik moest nog onderdak zien te regelen voor de komende tijd. Het werknemers appartement, dat aan het hotel vastzit, zat op dit moment nog vol. Het hoe en wat over mijn onderdak is ook weer een verhaal apart, dus daarover later meer.

Dan nu even iets meer info over mijn werkplek voor de komende maanden! Ik ga het proberen zo goed mogelijk te omschrijven, maar ik beloof dat binnenkort foto's zullen volgen. Nu ik dit aan het typen ben, wordt er weer met een plantenspuit water in mijn gezicht gespoten. Alleen omdat ik een glas water in zijn nek had gegooid?
Back to business.
Hoe kan ik dit stekkie het beste beschrijven, want de naam doet vermoeden dat het een hotel is. Maar ik denk dat het meer te vergelijken is met een heel klein hostel achtig iets. Het hotel gedeelte heeft zes slaapkamers en twee gedeelde badkamers. Dat is het hotel/hostel gedeelte. Aan de achterkant zit dan vervolgens een personeelsappartementje met drie slaapkamers, een keukentje met zithoek en een badkamertje. Dan is er het koffiecafe/lunchroom gedeelte. Dit is iedere dag open van 9.30u tot 16.00u. Hier worden dus allerlei soorten koffies geserveerd, zoals de typische Nieuw Zeelandse "Flat White". Verder zijn er nog smoothies, zoete dingen en dan de ontbijt en lunchgerechten die de hele dag doorlopen. De typische gerechten die hier geserveerd worden is het "All day breakfast" (= worstjes, bacon, tomaat, gebakken eitjes, hashbrowns (zijn een soort rosties)en toast), de "pies" dit zijn bladerdeegtaartjes gevuld met runderstoofpot, kalfsvlees, lam of linzen. Superlekker. Dan zijn er nog de superpopulaire toasted sandwiches (in feite tosties op een bakplaat gemaakt), de clubsandwich en de hatelijke roasted pork sandwich. Verder bedenken we iedere 2/3 dagen een nieuwe soep en zijn er nog de warme gerechten zoals de hamburgers en fish&chips. Ohja een ander populair gerecht hier zijn de "Wedges Supreme". Nou echt lieve mensen maak dit een keertje thuis, het is echt zo lekker vet. Perfecte bodem voor een avondje stappen. Dus bij deze de ingrediënten:

"Wedges Supreme"
- aardappel wedges voor de frituur (dat zijn die frieten met de aardappelkorst en nog omheen)
- bacon in kleine stukjes
- homemade chilisaus (of gewoon gekochte)
- geraspte kaas
- zure room
- sweet chili saus

Klinken de ingredienten niet al heel lekker? Dus wat doe je hiermee:
Je frituurt de wedges in je vetpan. Je bakt de bacon een beetje uit. Dan kiep je de wedges in een ovenschaal/bord, je strooit de bacon erover, dan de chilisaus en dan een grote lading kaas. Dit schuif je vervolgens in de oven tot de kaas gesmolten is en dan doe je er een flinke dot zure room op en wat sweet chili saus. En dan is het smullen!!! Ik durf wel te zeggen dat dit beter is dan een kapsalon. Hier in Murchison zijn ze er in elk geval helemaal weg van.

Dusja dat is het koffieroom gedeelte, hier loopt het eten in feite de hele tijd door tot dus een uurtje of drie/vier. Ohja het hele gebouw heeft dus een keukentje. Niet te groot, niet te klein, precies goed.

Dan is er aan de andere kant van het gebouw het pub/restaurant gedeelte. Al deze delen zijn trouwens gewoon met elkaar verbonden. Het klinkt heel spannend en groot nu, maar dat is het echt niet. Het pub gedeelte gaat om 15uur open tot de late uurtjes (om 22/23uur is zes dagen van de week al uitgestorven). De keuken voor het diner gaat vervolgens om 17uur weer open. De dinerkaart bestaat uit lekkere, degelijke pubgerechten. Maar het leuke is dat alles zelf gemaakt wordt. Zelfs de mayonaise die op de hamburgers gaat (het brood dan niet maar dat is een detail). Dus om de dag sta ik hier ook de spareribs te snijden en gaar te koken in de geheime marinade. Verder bevat de kaart nog een degelijke Nieuw Zeelandse steak, fish&chips, twee soorten hamburgers (man die zijn echt goddelijk, hier zal ik later het recept van posten), spaghetti, monkfish uit de oven met een kruidenkorstje, lamsrack, roasted pork, nachos en nog een paar dingen. Verder moeten we ook iedere dag/2 dagen een dagspecial bedenken. Van de week had ik hiervoor moeders beroemde lasagne gemaakt. En die viel heel goed in de smaak. Zelf heb ik deze ook weer drie dagen achter elkaar gegeten en het voelde echt weer even alsof ik thuis was! :) Maar het leuke hier is dus dat ze ons echt heel veel vrijheid geven om te proberen en experimenteren in de keuken. Zo hadden we afgelopen week dus een groep van 16 bejaarden waarvoor we een "morning tea", lunch buffetje en "afternoon tea" moesten verzorgen. Dus voor de morning tea hadden we 3 soorten scones in elkaar geknutseld met wat dips. Voor het lunchbuffetje werd dus door de baas ook gewoon gezegd van, maak er maar iets van. Het moeten zoveel warme en zoveel koude gerechten zijn en ik vertrouw jullie. OK thanks! :D

Dus wat had ik uiteindelijke bedacht, wat traditionele dingen zoals mini fish&chips, bacon, gebakken eitjes, wat vleeswaren, salades, lauwwarme couscoussalade met gegrilde groenten en Marokkaanse kipspiesjes. En de oudjes waren helemaal gelukkig. Voor de afternoon tea mocht ik mij uitleven op muffins. Dit werden uiteindelijk drie soorten muffins en een brownie. Ik heb nog nooit eerder een brownie helemaal zelf gemaakt. De enige die ik ooit maakte waren die van Dr.Oetker waar het alleen water toevoegen is. Nu had ik hem dus helemaal zelf gemaakt met een dikke vette laag chocolade creamcheese/boter glazuurlaag. Van de collega's kreeg ik te horen dat ze mij langzamerhand beginnen te haten omdat ik ze alleen maar lekkere dingen blijf voorschotelen om te proberen. Want vorige week had ik ineens weer ontzettende zin in de Nederlandse culinaire frituurhap: bitterballen. Aangezien deze hier nergens te vinden zijn, moest ik ze maar zelf maken. En lieve mensen ik kan zeggen deze waren mega goed gelukt. De baas en bazin, de ouders van de baas en de broer van de baas hebben ze ook goed gekeurd. De buitenlandse collega's ook, dus missie geslaagd.

Ooh ik zal eens even iets vertellen over deze collega's, want dat is het leuke van hier al die verschillende nationaliteiten door elkaar. Toen ik hier aankwam werkte er een Franse en Finse meid in de keuken. Verder stonden er nog twee Franse meiden, een Duitse meid en twee meisjes uit Singapore in de bediening. De Finse meid en de meisjes uit Singapore vertrokken een week nadat ik was aangekomen. Tegelijkertijd met mij begon er nog een Duitse jongen in de keuken en een Schotse jongen in de bediening. Nu zijn de Franse meid uit de keuken en eentje uit de bediening vertrokken en is er een andere Franse meid voor terug gekomen in de bediening en een Amerikaanse jongen in de keuken. Jaaaaa het team is lekker internationaal. Maar dat maakt het juist ontzettend leuk. Het is echt een heel, heel leuk team. De keuken vibe die we hebben is ontzettend lekker, we snappen elkaar keiharde humor en hetzelfde geldt voor de mensen in de bediening. Dus er zijn genoeg sluitingsdrankjes geweest, waar ik de dag erna misschien een beetje spijt van heb gehad. Maar ach dat past in het hele YOLO motto! :)

Goed in de keuken komt het erop neer dat ik een beetje de leiding heb. Voor alle vragen en dingen is het steeds "Paaaauulliineeeee can you help us out". Okaaaaayyyy. Nu snap ik eindelijk de lichte frustratie die komt kijken bij het doen van de bestellingen, het berekenen van dingen en het bedenken van nieuwe gerechten die dan niet te duur zijn. Want werkelijk alles is duur hier in Nieuw Zeeland. Om een voorbeeld te geven, een pak melk kost gemiddeld $2 wat neerkomt om €1,50 denk ik. Voor een paprika betaal je al snel €2 per stuk en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar goed het is wel echt ontzettend leuk! En ik leer hier zoveel bij, waar ik echt heel dankbaar voor ben! :)

Want 2 weken geleden heb ik hier op kosten van de baas, ook mijn "Managers licence" gehaald. Dit klinkt heel fancy, maar dat is het niet. Het komt erop neer dat je een cursus van een dag moet volgen en op het einde van de dag een "examen" moet afleggen. Tijdens deze dag leer je allemaal saaie dingen over hoe je verantwoordelijke met alcohol moet omgaan, met vervelende gasten, welke regels er hier allemaal zijn (dit zijn er echt ziekelijke veel) en nog meer toestanden. Maar met dit papiertje mag je vervolgens de verantwoordelijke zijn over een bar en mensen de toegang ontzeggen tot de bar, muahahahaa all the power. Dus dat is ook wel mooi meegenomen dat ik dat papiertje hier nu heb. Ik heb deze cursus samen met een andere collega moeten volgen, omdat wij hier voor een langere tijd zouden blijven en de baas dacht dat wij het meest verantwoordelijk waren. Ook al hadden we tijdens deze cursus allebei een dikke kater en 3 uurtjes slaap gehad, maar goed. Hij wilde dat wij deze cursus zouden doen voor wanneer de baby er zou zijn en hij er dus minder zal zijn en de wet schrijft voor dat er altijd iemand met dit diploma aanwezig moet zijn in de bar. Dus vandaar.

Oooh man ik heb nog zoveel meer te vertellen, maar dan ben ik nu te lui voor aan het worden en ik wil mijn wijntje drinken. Ik zie ook dat het verhaal een beetje van de hak op de tak is, maar dat komt omdat ik zolang niets geschreven heb en er is nog zoveel te vertellen. Maar dat is voor mijn volgende vrije dag!

gwoon_pientjah

15 chapters

The middle of nowhere oftewel Murchison

February 17, 2015

|

Murchison

The middle of f*cking nowhere, also known as Murchison

Allright, de vorige keer was ik dus geëindigd met mijn aankomst in Murchison. Inmiddels is dit al bijna een dikke maand geleden, dus nu is het best wel tijd voor een update over leventje dat ik op het moment hier leidt.

Die maandag kwam ik dus hier aan 's ochtends vroeg om 9.30u. Jezus het dorpje is echt kleiner dan dat ik in eerste instantie dacht. Er is een grote straat met daaraan een paar kleine zijweggetjes. Ik denk dat het te vergelijken is met Pol qua grootte. Alleen hebben ze hier wel een supermarktje, politiebureau, wat hotelletjes/hostel/b&b, kayakschool, rafting school, gewone school, zwembad en dan denk ik dat ik het spannendste wel heb gehad. MAAR WACHT! Dat is natuurlijk niet waar, ik vergeet namelijk de hotspot van het dorp! Want de hotspot is namelijk de plek waar ik mijn baantje gevonden heb: "The Commercial Hotel" in Murchison.

Het hotel wordt gerund door sinds een klein jaar gerund door een Nederlands stel, hun 2-jarig zoontje en de tweede op komst. Superleuk dus lekker gewoon Nederlands lullen. Erwin en Bianca zijn twee superleuke, vriendelijke, open, avontuurlijke mensen die je meteen helemaal thuis laten voelen. Die ochtend had ik met Erwin afgesproken in het hotel. Kort praatje, korte uitleg over hoe en wat, korte rondleiding en om 17u die avond kon ik beginnen. YES eindelijk weer lekker iets doen. Maar eerst kwam het volgende probleem nog, ik moest nog onderdak zien te regelen voor de komende tijd. Het werknemers appartement, dat aan het hotel vastzit, zat op dit moment nog vol. Het hoe en wat over mijn onderdak is ook weer een verhaal apart, dus daarover later meer.

Dan nu even iets meer info over mijn werkplek voor de komende maanden! Ik ga het proberen zo goed mogelijk te omschrijven, maar ik beloof dat binnenkort foto's zullen volgen. Nu ik dit aan het typen ben, wordt er weer met een plantenspuit water in mijn gezicht gespoten. Alleen omdat ik een glas water in zijn nek had gegooid?
Back to business.
Hoe kan ik dit stekkie het beste beschrijven, want de naam doet vermoeden dat het een hotel is. Maar ik denk dat het meer te vergelijken is met een heel klein hostel achtig iets. Het hotel gedeelte heeft zes slaapkamers en twee gedeelde badkamers. Dat is het hotel/hostel gedeelte. Aan de achterkant zit dan vervolgens een personeelsappartementje met drie slaapkamers, een keukentje met zithoek en een badkamertje. Dan is er het koffiecafe/lunchroom gedeelte. Dit is iedere dag open van 9.30u tot 16.00u. Hier worden dus allerlei soorten koffies geserveerd, zoals de typische Nieuw Zeelandse "Flat White". Verder zijn er nog smoothies, zoete dingen en dan de ontbijt en lunchgerechten die de hele dag doorlopen. De typische gerechten die hier geserveerd worden is het "All day breakfast" (= worstjes, bacon, tomaat, gebakken eitjes, hashbrowns (zijn een soort rosties)en toast), de "pies" dit zijn bladerdeegtaartjes gevuld met runderstoofpot, kalfsvlees, lam of linzen. Superlekker. Dan zijn er nog de superpopulaire toasted sandwiches (in feite tosties op een bakplaat gemaakt), de clubsandwich en de hatelijke roasted pork sandwich. Verder bedenken we iedere 2/3 dagen een nieuwe soep en zijn er nog de warme gerechten zoals de hamburgers en fish&chips. Ohja een ander populair gerecht hier zijn de "Wedges Supreme". Nou echt lieve mensen maak dit een keertje thuis, het is echt zo lekker vet. Perfecte bodem voor een avondje stappen. Dus bij deze de ingrediënten:

"Wedges Supreme"
- aardappel wedges voor de frituur (dat zijn die frieten met de aardappelkorst en nog omheen)
- bacon in kleine stukjes
- homemade chilisaus (of gewoon gekochte)
- geraspte kaas
- zure room
- sweet chili saus

Klinken de ingredienten niet al heel lekker? Dus wat doe je hiermee:
Je frituurt de wedges in je vetpan. Je bakt de bacon een beetje uit. Dan kiep je de wedges in een ovenschaal/bord, je strooit de bacon erover, dan de chilisaus en dan een grote lading kaas. Dit schuif je vervolgens in de oven tot de kaas gesmolten is en dan doe je er een flinke dot zure room op en wat sweet chili saus. En dan is het smullen!!! Ik durf wel te zeggen dat dit beter is dan een kapsalon. Hier in Murchison zijn ze er in elk geval helemaal weg van.

Dusja dat is het koffieroom gedeelte, hier loopt het eten in feite de hele tijd door tot dus een uurtje of drie/vier. Ohja het hele gebouw heeft dus een keukentje. Niet te groot, niet te klein, precies goed.

Dan is er aan de andere kant van het gebouw het pub/restaurant gedeelte. Al deze delen zijn trouwens gewoon met elkaar verbonden. Het klinkt heel spannend en groot nu, maar dat is het echt niet. Het pub gedeelte gaat om 15uur open tot de late uurtjes (om 22/23uur is zes dagen van de week al uitgestorven). De keuken voor het diner gaat vervolgens om 17uur weer open. De dinerkaart bestaat uit lekkere, degelijke pubgerechten. Maar het leuke is dat alles zelf gemaakt wordt. Zelfs de mayonaise die op de hamburgers gaat (het brood dan niet maar dat is een detail). Dus om de dag sta ik hier ook de spareribs te snijden en gaar te koken in de geheime marinade. Verder bevat de kaart nog een degelijke Nieuw Zeelandse steak, fish&chips, twee soorten hamburgers (man die zijn echt goddelijk, hier zal ik later het recept van posten), spaghetti, monkfish uit de oven met een kruidenkorstje, lamsrack, roasted pork, nachos en nog een paar dingen. Verder moeten we ook iedere dag/2 dagen een dagspecial bedenken. Van de week had ik hiervoor moeders beroemde lasagne gemaakt. En die viel heel goed in de smaak. Zelf heb ik deze ook weer drie dagen achter elkaar gegeten en het voelde echt weer even alsof ik thuis was! :) Maar het leuke hier is dus dat ze ons echt heel veel vrijheid geven om te proberen en experimenteren in de keuken. Zo hadden we afgelopen week dus een groep van 16 bejaarden waarvoor we een "morning tea", lunch buffetje en "afternoon tea" moesten verzorgen. Dus voor de morning tea hadden we 3 soorten scones in elkaar geknutseld met wat dips. Voor het lunchbuffetje werd dus door de baas ook gewoon gezegd van, maak er maar iets van. Het moeten zoveel warme en zoveel koude gerechten zijn en ik vertrouw jullie. OK thanks! :D

Dus wat had ik uiteindelijke bedacht, wat traditionele dingen zoals mini fish&chips, bacon, gebakken eitjes, wat vleeswaren, salades, lauwwarme couscoussalade met gegrilde groenten en Marokkaanse kipspiesjes. En de oudjes waren helemaal gelukkig. Voor de afternoon tea mocht ik mij uitleven op muffins. Dit werden uiteindelijk drie soorten muffins en een brownie. Ik heb nog nooit eerder een brownie helemaal zelf gemaakt. De enige die ik ooit maakte waren die van Dr.Oetker waar het alleen water toevoegen is. Nu had ik hem dus helemaal zelf gemaakt met een dikke vette laag chocolade creamcheese/boter glazuurlaag. Van de collega's kreeg ik te horen dat ze mij langzamerhand beginnen te haten omdat ik ze alleen maar lekkere dingen blijf voorschotelen om te proberen. Want vorige week had ik ineens weer ontzettende zin in de Nederlandse culinaire frituurhap: bitterballen. Aangezien deze hier nergens te vinden zijn, moest ik ze maar zelf maken. En lieve mensen ik kan zeggen deze waren mega goed gelukt. De baas en bazin, de ouders van de baas en de broer van de baas hebben ze ook goed gekeurd. De buitenlandse collega's ook, dus missie geslaagd.

Ooh ik zal eens even iets vertellen over deze collega's, want dat is het leuke van hier al die verschillende nationaliteiten door elkaar. Toen ik hier aankwam werkte er een Franse en Finse meid in de keuken. Verder stonden er nog twee Franse meiden, een Duitse meid en twee meisjes uit Singapore in de bediening. De Finse meid en de meisjes uit Singapore vertrokken een week nadat ik was aangekomen. Tegelijkertijd met mij begon er nog een Duitse jongen in de keuken en een Schotse jongen in de bediening. Nu zijn de Franse meid uit de keuken en eentje uit de bediening vertrokken en is er een andere Franse meid voor terug gekomen in de bediening en een Amerikaanse jongen in de keuken. Jaaaaa het team is lekker internationaal. Maar dat maakt het juist ontzettend leuk. Het is echt een heel, heel leuk team. De keuken vibe die we hebben is ontzettend lekker, we snappen elkaar keiharde humor en hetzelfde geldt voor de mensen in de bediening. Dus er zijn genoeg sluitingsdrankjes geweest, waar ik de dag erna misschien een beetje spijt van heb gehad. Maar ach dat past in het hele YOLO motto! :)

Goed in de keuken komt het erop neer dat ik een beetje de leiding heb. Voor alle vragen en dingen is het steeds "Paaaauulliineeeee can you help us out". Okaaaaayyyy. Nu snap ik eindelijk de lichte frustratie die komt kijken bij het doen van de bestellingen, het berekenen van dingen en het bedenken van nieuwe gerechten die dan niet te duur zijn. Want werkelijk alles is duur hier in Nieuw Zeeland. Om een voorbeeld te geven, een pak melk kost gemiddeld $2 wat neerkomt om €1,50 denk ik. Voor een paprika betaal je al snel €2 per stuk en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar goed het is wel echt ontzettend leuk! En ik leer hier zoveel bij, waar ik echt heel dankbaar voor ben! :)

Want 2 weken geleden heb ik hier op kosten van de baas, ook mijn "Managers licence" gehaald. Dit klinkt heel fancy, maar dat is het niet. Het komt erop neer dat je een cursus van een dag moet volgen en op het einde van de dag een "examen" moet afleggen. Tijdens deze dag leer je allemaal saaie dingen over hoe je verantwoordelijke met alcohol moet omgaan, met vervelende gasten, welke regels er hier allemaal zijn (dit zijn er echt ziekelijke veel) en nog meer toestanden. Maar met dit papiertje mag je vervolgens de verantwoordelijke zijn over een bar en mensen de toegang ontzeggen tot de bar, muahahahaa all the power. Dus dat is ook wel mooi meegenomen dat ik dat papiertje hier nu heb. Ik heb deze cursus samen met een andere collega moeten volgen, omdat wij hier voor een langere tijd zouden blijven en de baas dacht dat wij het meest verantwoordelijk waren. Ook al hadden we tijdens deze cursus allebei een dikke kater en 3 uurtjes slaap gehad, maar goed. Hij wilde dat wij deze cursus zouden doen voor wanneer de baby er zou zijn en hij er dus minder zal zijn en de wet schrijft voor dat er altijd iemand met dit diploma aanwezig moet zijn in de bar. Dus vandaar.

Oooh man ik heb nog zoveel meer te vertellen, maar dan ben ik nu te lui voor aan het worden en ik wil mijn wijntje drinken. Ik zie ook dat het verhaal een beetje van de hak op de tak is, maar dat komt omdat ik zolang niets geschreven heb en er is nog zoveel te vertellen. Maar dat is voor mijn volgende vrije dag!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.