At the moment ben ik bezig aan een 11 uur durende busreis van Wellington naar Auckland en ben ik verveeld, dus dacht ik dat het misschien weer eens tijd was om een nieuwe blog te schrijven. Ik weet al niet meer waar ik met mijn laatste blog gebleven ben. Volgens mij ergens in een heel ver verleden. Ooh ik zie net dat mijn laatste blog nog voor mijn verjaardag was. Ok ik ga proberen de laatste maanden werken dan in het kort samen te vatten, wat waarschijnlijk gaat mislukken maar oke.

Ik zal alleen de hoogtepunten proberen op te sommen, voor zover die er waren. Het klinkt namelijk allemaal heel spannend en exotisch, werken in Nieuw Zeeland enzo, maar zo spannend was mijn leven tijdens die maanden niet. Mijn weken werken zagen er namelijk altijd hetzelfde uit, ik werkte 5 (soms 6) dagen in de week van 9 uur 's ochtends tot ongeveer 9/10 uur in de avond met een pauze van 1-2 uurtjes in het midden. Prima werktijden, lekker uren maken en centjes verdienen en de maandag en dinsdag waren mijn vaste vrije dagen. In het begin was het nog lekker druk en spannend, maar zodra de winter langzaam aanbrak werd het rustiger en rustiger. Tegen het einde was het gewoon echt dood. Ik vind het niet erg om een rustig dagje in de week te hebben, maar 4 rustige dagen in de week gaat best wel vervelen. Dus tegen het einde deed ik niet veel anders dan tv kijken onder werktijd. Of ik ging recepten proberen te maken die ik nog nooit eerder had gemaakt, dit waren vaak special requests van collega's en dit hield mij wel lekker bezig. Zo heb ik nu een awesome recept in elkaar geknutseld voor een homemade Jack Daniels bbq-saus, aangezien ze die niet verkopen in Murchison. In het begin waren we ook nog met een behoorlijk aantal collega's, maar de laatste 2 weken waren we nog maar met zijn drieen over.

Maar goed ik ging proberen de hoogtepunten op te sommen. Zo was er nog mijn verjaardag. We hadden van te voren besloten dat we die avond een diner zouden doen met zijn allen en dat iedereen iets moest koken uit zijn eigen land. Verder hadden ze als verassing mijn kamer nog versierd en een kadootje gefixt. Ja mijn verjaardag was wel geslaagd, zeker als je zoiets totaal niet verwacht. :) Ooooh en natuurlijk mag ik mijn beste verjaardagkado ooit niet vergeten, namelijk de box vol met verassingen van thuis die precies op mijn verjaardag aankwam! :D

Even zien wat is er verder nog gebeurd, niet heel veel spannends volgens mij. Ik heb mijn eerste aardbeving in Nieuw Zeeland meegemaakt, wat best wel een bizar gevoel was. Volgens mij ook de eerste keer dat ik uberhaupt zo bewust een aardbeving heb meegemaakt. Ik zat namelijk lekker te relaxen in mijn pauze toen ik eerst dacht dat er een hele grote, zware vrachtwagen voorbij kwam rijden. Maar nee de grond bleef maar trillen en er was geen vrachtwagen, toen de lampen aan het plafond ook heen en weer begonnen te schudden was het wel duidelijk dat het een aardbeving was. Kan ik dit ook weer van mijn bucketlist afstrepen, een aardbeving in Nieuw Zeeland meegemaakt.

Zoals ik al zei, slinkte het aantal collega's de laatste weken dramatisch. Ja dan kom je achter de mindere kant van het reizen, het afscheid nemen van de mensen waarmee je een beetje je eigen kleine familie hebt gemaakt. Onze kleine Commercial Hotel familie. Voor ik het wist was het alleen nog ik in de keuken, Katherine een Engelse meid die in het koffiecafe werkte, Sam een Canadese jongen die het koffiecafe en de bar deed en Grant een Schotse jongen die de bar deed. Grant is de collega waarmee ik in het begin ook de barmanagement/alcohol cursus heb gedaan. Uiteindelijk hebben hij en ik 4,5 maand vastgeroest gezeten in Murchison en runde we de toko als de baas en bazin weekendje weg waren of iets dergelijks.

Ja het afscheid nemen werd stommer en stommer en er vielen ook steeds meer traantjes. Maar doordat het langzaam zo leeg druppelde merkte ik ook wel dat ik er ook klaar mee was. Het was tijd om weer te gaan reizen, dingen te doen, nieuwe mensen te ontmoeten, enzovoort.

Dus dan wordt het weer tijd voor het maken van plannen, dit heb ik heel lang uitgesteld omdat ik gewon echt niet wist waar ik moest beginnen. Er is zoveel te doen en te zien in Nieuw Zeeland, niet normaal. Uiteindelijk heb ik besloten om een buspas voor de Stray bus te kopen. Dit is precies hetzelfde principe als de hop-on-hop-off bussen die door Barcelona/London/Parijs/Berlijn etc rijden. Je stapt op waar je wil en je stapt uit als het plaatsje je leuk lijkt. Ik heb gekozen voor een pas die mij door heel Nieuw Zeeland rijdt, van het meest noordelijke puntje naar het meest zuidelijke puntje!
Jezus ik merk nu pas hoe moeilijk ik het vind om in goed Nederlands te schrijven. Ik twijjfel over de spelling van zoveel woorden en mijn zinsbouw is dramatisch. Het is ook zo raar, ik heb de afgelopen maand vrijwel alleen maar Engels gesproken. Dus excuses voor het wazige slechte Nederlands en voor de spelfouten.

Oke ik had mijn buspas dus gekocht, maar daar was dan ook alles meegezegd. Ik moest doorgeven waar ik wilde beginnen, wanneer, hoelaat en welke richting ik op wilde. Aarrgghhhh weet ik veel!! Toen kwam de Schotse jongen met de mededeling dat hij een campervan ging huren voor zijn laatste 2 weken in Nieuw Zeeland en dat er wel een plekje over was voor mij. Blijkbaar hadden we na 4 maanden samen werken en wonen nog geen genoeg van elkaar. Dus dat stond vast, de eerste 2 weken zou ik met hem in een campervan het zuidereiland verkennen. Het plan was dus zondagavond 10 mei onze laatste werkdag en dan maandagochtend liften naar Christchurch om daar dinsdag onze campervan op te halen, 10 dagen in rond te rijden en dan terug naar Christchurch, hij op zijn vliegtuig naar Frankrijk en ik op mijn bus naar het noordereiland.

Dus zo gezegd zo gedaan, ofja niet helemaal. De laatste werkdag brak aan, die avond afgesloten met een laatste etentje met zijn allen en homemade schnitzels. Het plan was dus om de volgende ochtend vroeg te beginnen met liften. Helaas faalde we hierin een beetje en begonnen we pas rond 13 uur met liften. En nee dan pikt niemand je meer op voor een lift naar Christchurch. Dus na 3 uurtjes in de regen gestaan te hebben, hebben we het opgegeven en besloten we naar het "hostel" te lopen waar ik de eerste 2 weken ook gelogeerd heb. Je zou denken dat het niet zo moeilijk kon zijn om van Murchison in Christchurch te raken aangezien het maar 3 uur rijden is. MAAR NEE schijn bedriegt. Er is gewoon geen directe verbinding met iets van Murchison naar Christchurch en we moesten die dag echt in Christchurch raken aangezien dat al onze eerste dag van de campervan was. Dus na een hele avond puzzelen, hadden we de goedkoopste en snelste oplossing gevonden. Het plan was om de bus van 9.30 uur naar Greymouth te pakken, dat is een plaatsje westkust van het zuidereiland. Hier zouden we uit de bus stappen om vervolgens een auto te huren en naar Christchurch aan de oostkust te rijden.

BAM de wekker gezet en de volgende ochtend begon onze tweede missie naar Christchurch. Yes de bus gehaald, dus deel 1 is al geslaagd. in Greymouth aangekomen was het ophalen van onzeaut ook zo gepiept, dus voor we het wisten waren we begonnen aan deel 2 van onze trip. Man wat was dit een te gekke route om te rijden. Dwars door het zuideiland van westkust naar oostkust door de bergen, door Arthur's Pass. Dit was mijn eerste echte kennismaking met het ruwe landschap van het zuidereiland, jaaa ik snap waarom ze Lord of the Rings hier gefilmd hebben. Overal bergen, groen aan de onderkant en besneeuwd aan de bovenkant, jezus wat ziet dit er mooi uit. Omdat we onze campervan pas de volgende dag konden ophalen, besloten we die nacht door te brengen in een hostel dat vroeger een gevangenis was. Supervet! De hostelkamers zijn dus gewoon een gevangeniscel met 2 bedden/een stapelbed erin. Ik zal zien of ik wat foto's kan posten, maar die staan ook al op mijn facebook. Het was echt geen slechte keuze om hier te slapen. En toen was het eindelijk tijd om onze campervan op te halen!! Omdat we de huurauto nog hadden, konden we heel chill de camper ophalen en dan tailtaggend de auto terugbrengen. Yeah geen omslachtig gedoe met openbaar vervoer en shit. Dit was dus ook mijn eerste rij ervaring in Nieuw Zeeland en dan nog wel in Christchurch, maar dit was appeltje eitje.

Oke campervan eindelijk in ons bezit, huurauto gedumpt, tijd om dit avontuur te starten. Eerst nog wat inkopen gedaan, aangezien onze campervan het cheapste van het cheapste was en met niks kwam, behalve wat beddengoed. Was het dus eerst tijd om te shoppen. Ik had inmiddels ook weer een nieuwe telefoon nodig, mijn derde telefooon sinds ik begonnen ben met reizen. Ik kan gewoon niet met die dingen omgaan. Omdat we die dag niet te ver wilden rijden, besloten we om naar het iets noorderlijker gelegen Hamner Springs te rijden.


Oke ik beloof dat ik deze blog later aftype. Het is iets makkelijker om eqen blogvan dag to dag bij te houden, dan alles van 2 weken te herinneren. Want er blijven mij maar nieuwe verhalen en dingen binnenschieten die ik hier wil neerzetten. Dus even ene lijstje wat ik nog moet typen hier:

- De bungeejump of freaking course

- Dunedin en Schotse shizzle

- De pinguin (niet in een dierentuin maar in het wild!!!)

- Lake Pukaki en vast komen zitten in de modder (maar we zijn eruit geraakt)

- Start van de Stray Travel

- Vissen in Kaikoura en de zeenhondjes (ook niet in een dierentuin!)