Dus aangezien ik in de afgelopen 2 weken zoveel meegemaakt heb en ik niet weet waar ik moet beginnen, wordt dit een hele korte samenvatting met kleine hoogtepunten.

Zoals ik in de vorige blog zei, bevond onze volgende campingplek zich op het strand. Natuurlijk camperen wij niet in een 4x4 dus onze camper kwam vast te zitten in het losse zand. Shit. Wij graven als een idioot, totdat een vriendelijke aboriginal meneer genaamd Alan ons uit de brand kwam helpen. Met zijn hulp en aanwijzigingen is het ons gelukt om ons Shrek monster te bevrijden.

Na een nachtje camperen op het strand, kwamen we ook de volgende dag Alan weer tegen. Na een beetje gesocialized en gevist te hebben, hadden we er een nieuwe beste vriend bij. Dit is dus Alan, een aboriginal met een lichtelijk alcohol probleem en mega vriendelijk en gastvrij. Die avond hadden we Alan ook maar uitgenodigd voor Hollandse pannenkoek als bedankje voor het uitgraven van de camper. Die avond zou er ook nog een andere vriend van hem langskomen genaamd Lance. Lance is een rasechte Australier die meteen met kerstcadeaus en handige handen kwam aanzetten. Lance heeft namelijk het gat in het dak van onze campervan gedicht. YES eindelijk geen lekkend dak meer als het regent. Verder hebben we kerstverlichting gekregen. Dus onze campervan ziet er nu uit als een hoerenauto op wielen met kerstversiering en kerstverlichting. Geniaal.

Die dag erna nodigden onze nieuwe beste vrienden ons uit voor een Australische bbq in een nabijgelegen natuurpark waar wij toch van plan waren om te passeren. Superlief. Deze mensen hebben dus een shitload aan eten voor ons ingeslagen en heerlijk gekookt. Wauw zo uitgebreid en luxe hebben we in 6 weken niet gegeten. Deze man Lance had zelfs een frituurpan in zijn campervan, dus de miniloempia's ontbraken ook niet bij het avondeten. Verder was er stokbrood met kaas en kruidenboter, worstjes, uien, fruitsalade, ijs, alcohol, mudcake en vast nog meer dat ik nu vergeten ben. Die volgende ochtend een luxe ontbijt met bacon, geroosterde tomaat, pannenkoeken, toast en maple syrup. Wat een luxe en ontzettende vriendelijkheid van deze mensen. Echt wow zo inspirerend ik wist niet dat deze mensen nog bestonden.

Die dag erna zijn we nog doorgereden naar National Arch/Bridge, een hele mooi stukje natuurwonder en hierna een verfrissende duik genomen in de Rock Pools. Rock Pools is een stukje beek/rivier waar het heel erg diep is en je dus heerlijk kunt zwemmen. Alle kinderen klimmen hier op de rotswanden om vervolgens 4/5 meter naar beneden te springen. Dusja als kinderen dit durven, durven wij dit toch ook wel? Nou ik had toch een beetje last van knikkende knietjes toen ik er stond, but I did it.

De volgende dag stond Nimbin op de planning. Nimbin is een heel, heel klein dorpje waar de tijd nooit is verder gegaan dan de jaren 60/70. De hippies wonen en leven hier. Dit was een stukje Australie dat we echt niet over konden slaan. Ik vond het hier echt geniaal, je zag echt alleen maar hippie mensen rondlopen, alles kon en alles mag en niets is te gek. In Nimbin zijn ze ook grote voorstander van het vrije gebruik van allerlei kruiden. Zoals in Nederland. In Nimbin verstoppen ze deze kruiden in koekjes, brownies of gewoon in een sigaret. Leuk en iedereen op straat bood het je aan. Hilarisch. Ja dit stadje ademt hippies. Het is moeilijk te omschrijven maar het stereotype beeld van hippie loopt hier alleen maar rond: blote voeten, dreadlocks, wijde broeken, vrolijke kleuren, tie-dye prints en alles helemaal ecologisch.

Na een nachtje op de camping was het in de middag tijd om door te rijden naar Byron Bay. Het meest oostelijke stadje van Australie. Byron Bay is een beetje de grote en minder-hippie versie van Nimbin. Hier zijn de hippies minder, is er weinig vrij kruiden gebruik maar hangt wel dezelfde relaxte sfeer. Op de blote voeten naar de supermarkt is hier doodnormaal. Natuurlijk konden we niet in Byron Bay geweest zijn zonder het strand bezocht te hebben en het meest oostelijke puntje van Australie. Dus Pien heeft voet gezet op het oostelijkste puntje van Australie. Hier spotte we ook nog een grote groep dolfijnen die in de zee tussen de asurfers aan het chillen waren. Nu snap ik eindelijk wat mensen mooi vinden aan deze beesten. Op dit punt staat ook een vuurtoren en vanuit hier moet je dus 20.000 trappen op en af om op het meest oostelijke punt te komen. Dat hebben we gedaan, lekkere toeristen foto's gemaakt en toen terug in de auto.

De dag hebben zijn we trouwens ook weer in New South Wales aangekomen en is het tijdverschil met thuis weer opgelopen naar 10 uur later ipv 9 uur later. Ja Australie is raar.

Na Byron Bay zijn we de Waterfall Way afgereden richting Armidale. Dit is echt een hele mooie route die je langs allerlei watervallen neemt. Ja dat was vast moeilijk te raden. Hier lekker genoten van het uitzicht, lekker gezwommen en leuke toeristen foto's gemaakt. Dit hele natuurstuk is te vergelijken met de Gorges du verdon in France. Hoge bergen, diepe kloven en veel watervallen. Met de hoogste met een hoogte van 260 meter. Wat een heerlijk uitzicht overal. Die nacht hebben we ook gekampeerd bij een waterval. Superchill en lekker om 's morgens een duik te nemen.

Na een tocht van 2 uur door de bergen (die ik moest rijden) met slingerwegen en bochten waar je u tegen zegt, kwamen we aan in Forster. Hier vonden we het wel weer tijd voor een douche. Zeker aangezien het plan was om Kerst door te brengen in de Blue Mountains en we hier geen douche of iets zouden hebben. Aangezien er geen openbare chille douche in de buurt was. Hebben we onze camper iets buiten de lokale camping geparkeerd en lekker illegaal op de camping gedoucht. Ja want sinds deze week is de grote zomervakantie en de bouwvak begonnen in Australie. Dus met andere woorden heel Australie trekt erop uit om kerst op de camping door te brengen. Zoals de Nederlandse wegen in juni/juli zijn bezaaid met caravans, campers en nog meer, zo waren de wegen hier afgelopen week ook.

Goed Kerstmis hebben wij dus doorgebracht op een campingplek in de Blue Mountains. Dit was helemaal Expeditie Robinson stijl. Stromend drinkwater was er namelijk niet, dus douchen ging er niet inzitten, de wc is een gat in de grond met een wc pot erboven en stroom ging er al helemaal niet zijn. Verder hadden we afgesproken om onderling voor elkaar cadeaus te kopen en een kerstgedichtje te schrijven. Verder hadden we een heerlijk 3 gangen diner bedacht. Met een auto vol met water en eten werd er dus koers gezet naar de Blue Mountains. Wat een fantastische campingplek was dit! Heel mooi midden in het bos, overal fire pits met bbq platen erboven. Dus ons kerstdiner is lekker boven het open vuur gekookt. Verder hebben we gedouchd onder een waterval waar de salamanders je geen seconde met rust laten. Ja kerst is toch wel geslaagd geweest. Ookal was het kerstgevoel dit jaar helemaal anders dan thuis en kwam het ook pas later, het voelde met het eten en cadeaus toch wel als kerst. Dit jaar stond ik geen uitgebreid diner te koken, stond er geen kerstboom en was het niet koukleumen maar bbqen in je korte broek en tshirt.

Voor de geinteresseerden dit was het kerstdiner van 3 backpackers blut in de Blue Mountains dat met 2 pannentjes boven een open vuur gekookt kan worden:

Voorgerecht:
- Kippencreme soep uit blik met spaghetti als vermicelli
- Garlic Bread lekker zwart van de bbq

Hoofdgerecht:
- Aardappeltjes gebakken in baconvet met ui
- Gekarameliseerde worteltjes met bruine suiker en kaneel
- Hamburgers met bacon
- Salade met kokommer, ui en tomaat

Nagerecht:
- Custardvla uit een pakje
- Banaan
- Witte chocolade

Wat een heerlijke luxe maaltijd was dat! Tweede Kerstdag doen ze niet aan in Australie dus wij dit jaar ook niet. Deze dag was namelijk de grote opruim en opmaakdag voor ons. Want 27 december moesten wij onze campervan terug inleveren in Sydney. Het is niet normaal hoeveel spullen 3 meisjes op 6 weken tijd in een auto kunnen verzamelen. Mijn backpack raakt namelijk ook steeds meer gevuld, dus ik denk dat ik binnenkort nog maar een verlaat kerstpakket naar huis moet sturen met troep. Maar de auto is terug schoon!

Die avond was het dus restjes dag en hebben we penne+spaghetti+noodles doorelkaar gegeten met maisbroodjes die ik gemaakt had van een restje zelfrijzende bloem, knoflook, melk, blik mais, zout en wat kruiden. Lekker kneden, rollen en bakken op de bbq en smullen maar. Maar hierna kwam wel het hoogtepunt dessert van de hele reis. Aangezien we nog een mega lading suiker over hadden dacht ik dat het wel een idee was om hier salted caramel saus van te maken. Desiree maakte haar specialiteit "Dikke Rijst" oftewel rijstepap en het restje witte chocolade ging ook hier doorheen. Serieus ik wist niet dat suiker + een beetje water + een scheutje melk + zeezout, zo een lekkere saus konden maken en dan die banaan erdoor en dan met witte chocolade. Het is alsof een engeltje over je tong pist. Tevens ben je 10 kilo zwaarder, maar ach dat hoort bij kerst.

En dan kom ik bij vandaag en gisteren uit. Gisteren hebben we dus de laatste schoonmaak aan onze campervan gedaan en was het tijd om na 6 weken afscheid te nemen van ons racemonster. Ja dit ging wel met een beetje pijn in het hart. Maar van de andere kant ook veel opluchting. Het was precies goed zo. Dit hoofdstuk is afgesloten en ik heb het idee dat er een heel nieuw hoofdstuk op mij te wachten staat. Het slapen, wonen, leven en reizen in de camper ga ik oprecht missen en ik kan wel zeggen dat ik terug thuis kamperen ook wel weer zie zitten. Want ik ben er tijdens deze 6 weken achter gekomen hoe leuk het is om met de minimale middelen fantastische dingen te knutselen. Zoals onze creatieve diners, het spannen van een zeiltje wat ik overal deed zodat de tent droog bleef en nog veel meer. Ja 3500 km verder kan ik zeggen dat 1 uurtje rijden voor een supermarkt gewoon voor ons is geworden en ritten van Limburg naar Groningen er in de toekomst wel in gaan zitten. Want wat is nu 3-4 uurtjes rijden?

Op het moment slapen we bij een echtpaar thuis, die een aanbouw omgebouwd hebben tot hotelkamer/studio. Heerlijk met zijn 2en logeren Desiree en ik hier nu voor 2 dagen. Lekker douchen na 4 dagen, onze kleren eindelijk wassen in een wasmachine na 4 weken en lekker vooral niks doen. Geen zorgen om waar slapen we morgen, waar rijden we nu naartoe en die dingen. Even rustig aan doen want maandagochtend om 9.00 uur vertrekken we voor een weekje op surfkamp. Ja ik ga leren surfen, ofja dat is de bedoeling. We gaan letterlijk surfend het nieuwe jaar in! Ik kan niet wachten!
Na surfcamp scheiden dan ook de wegen van mij en Desiree. Annika heeft ons gisteren al verlaten en is doorgevlogen naar Perth.
Ik vlieg 5 januari het tweede deel van mijn reis tegemoet. Dan ga ik namelijk naar Nieuw-Zeeland!! Jezus wat heb ik hier veel zin in! Maar hierover later meer!

Ik zie dat de korte update toch weer iets langer is uitgevallen. Maar ach het lukt mij gewoon niet om de dingen kort te vertellen. Dit is voor mij kort en beknopt. Sorry Oma u krijgt weer een heel pak papierwerk om te lezen! :)