Brian, Wally en mijn PADI Open Water Diver diploma in the pocket!

Aangezien de afgelopen 5 dagen er een paar waren die ik nooit van mijn leven meer zal vergeten, heb ik besloten om hier maar even een apart hoofdstukje voor aan te maken. Want echt deze dagen zullen voor altijd in mijn top 3 van de beste dagen uit mijn hele leven, blijven staan. Het gevoel dat ik nu heb, is niet te omschrijven. Ik heb een gevoel van trots, want YES ik heb mijn Open Water Diver diploma gehaald! Alles wat ik deze afgelopen dagen heb meegemaakt, gezien en gevoeld , ik wil gewoon dat de mensen die dicht bij mij staan dit ook kunnen ervaren!
Oke die zin klinkt niet logisch, maar het is ook moeilijk te omschrijven. Ik denk dat ik ook nog nooit zo ontspannen en relaxed ben geweest als deze 5 dagen. Het motto van deze 5 dagen was: Dive, Eat, Sleep, repeat! Man wat was dat fijn! Ik kan dan ook zonder enige twijfel zeggen dat het al het geld meer dan driedubbel waard is geweest.

Ik typ morgen of vanavond wel verder, want nu wil ik eerst ff een frisse duik nemen in de Lagoon! :)

Okee, eindelijk bij deze dan alle updates, eindelijk weer internet.

----------------------------------------------------------------------------------
At the moment zitten we in onze spaceship campervan onderweg naar Townsville. Yeah Roadtrip and I'm already loving it! Dit is het echte backpacken, niet van hostel naar hostel hoppen, maar gewoon lekker met het campertje rijden en zien waar we uitkomen. Hashtag YOLO!

Ik vind het trouwens heel leuk om te horen/lezen wie mijn blog allemaal volgen! :) Ik omschrijf/beschrijf alles misschien heel uitgebreid, maar de reden hiervoor is dat dit ook een beetje mijn eigen dagboek is. De komende weken ga ik waarschijnlijk veel dingen meemaken, daarom dat ik nu op de achterbank van de camper, het tijd vond om alles eens even bij te schrijven. Dus hier gaat die dan.

Duiken dag 1 en 2
Na die maandag helemaal niets uitgevoerd te hebben was het dinsdag eindelijk zo ver!! Duikcursus ging beginnen!! Die ochtend van de cursus bestond uit heel saai theorie, gaaaaaappp. Maar natuurlijk wel heel belangrijk, want het gaf wel even het besef dat duiken niet de meest veilige sport ter wereld is. Holy hell wat moet je met veel zaken rekening houden en wat zijn er veel gevaren. Dan heb ik het nog niet over al het materiaal wat je nodig hebt en waarvan je het hoe en wat en waarom moet weten. Na de lunch was het dan eindelijk zover, we gingen het zwembad in! Ofja eerst moesten we ons materiaal onder controle krijgen. Na drie keer de bcd in en uit elkaar gehaald te hebben, was het tijd voor eens eerste plons zonder spullen in het zwembad. Het eerste deel van de zwembad oefeningen, bestond uit 10 minuten watertrappelen. De duikinstructeur moest namelijk zeker van zijn dat we wel allemaal konden zwemmen.
Tevens was het volgens de duikinstructeur een gelegenheid dat iedereen elkaars naam leerde kennen en iets geks over zichzelf moest vertellen. Super blij, super kinderachtig, maar heerlijk om te doen.

Trouwens onze duikinstructeur is ook een verhaal apart. Wat een ontzettend toffe (en stiekem lekkere) gast is dit en wat een ervaring heeft die. Ja ik vond dat ons groepje de tofste duikinstructeur van allemaal had. Ohja zijn naam was Greg, dus ons duikgroepje was al snel omgedoopt tot Gregs Merpeeps. Die gast heeft een ervaring zeg niet normaal! Hij dook op de boot ook zomaar even 12 meter naar de bodem en terug om een gezonken schaal op te duiken. En nee geen zuurstoftank of iets gebbruiken, gewoon zwembroek, snorkel en duikbril en gaan! Woow dat was best wel indrukwekkend.

Ik praat hier wel over mijn groepje, maar dat zegt natuurlijk niemand iets. We waren dus in totaal met 20 mensen die de duikcursus gingen volgen. Ik zat in een groepje met alle soloreizigers en we waren in totaal met zijn achten, 6 jongens en 2 meisjes (waarvan ik er dus een was). Bij duiken is het heel belangrijk dat je altijd samen met een buddy duikt. Waarom? Nou vooral om de veiligheid maar ook voor de gezelligheid. Het andere meisje in mijn groepje, was een Belgische en door Greg werden wij meteen als buddies aan elkaar gekoppeld. Dit was vooral omdat vrouwen minder lucht verbruiken dan mannen, dus onze zuurstoftanks zouden tegelijkertijd leeg zijn. Prima!! Sarah was echt een hele toffe buddy en ze heeft mij niet laten verdrinken, dus dat is ook mooi meegenomen.

Die dag hebben we trouwens ook de twee belangrijkste regels bij het duiken geleerd:
1. Always keep breathing
2. Always look good

Volgens Greg was er nog een andere belangrijke regel die bij hem op 1 stond en dat was: Don't die.

Goed, na het watertrappelen was het eindelijk te tijd om echt onderwater te gaan ademen! Wauw wat een apart, bizar, onwerkelijk en vooral mega te gek gevoel is dit! Onderwater moesten we allerlei oefeningen die door PADI vereist zijn om te beheersen voor het Open Water Diver diploma. Dit zijn dingen zoals complete maskflood, mask removal, buddy breathing en nog vanalles. Jezus wat weegt zo'n duikoutfit tering veel zeg. Ofja eigenlijk alleen als je op de kant staat, zodra je in het water zit, merk je er niets meer van.

Na de hele middag in het water gespeeld te hebben, was ik 's avonds volledig uitgeteld. Dus die avond op tijd naar bed want de volgende ochtend begon de dag nog vroeger.

De tweede dag van de cursus begon met dat we de hele ochtend in het water door gingen brengen! Dit was ook de dag dat we vooral veel materiaal hebben uitgetest en hiermee hebben gespeeld in het water. Die middag gingen we dan ook naar de PRODIVE (dat is het bedrijf waar ik mijn duikcursus volg, de grootste in Australie) Shop om daar nog extra uitleg te krijgen over alle verschillende soorten duikspullen. Natuurlijk kon ik het niet laten om mijn eigen duikbril en snorkel aan te schaffen. Dit deed ff auwtsch in mijn beurs, maar ik kan nu wel lekker overal de zee in springen en snorkelen met mijn eigen setje! Toppie!

Het tweede deel van de dag bestond weer uit theorie om op het einde van de dag dan het theorie examen af te leggen. Spannneeennnddd! Ja ik moet zeggen dat ik hem hiervoor wel even kneep. Wat als ik niet slaag? Maar als ik de duikinstructeurs moest geloven was dit haast onmogelijk. Toch vond Pientje het wel even spannend en ja hoor ik ben natuurlijk ook gewoon geslaagd. Het stelde achteraf echt niet zoveel voor, weer alle stress voor niets. Bij die hele theorie komt trouwens ook nog wel wat wiskunde kijken met al die tabellen voor de hoeveelheid stikstof in je bloed. Trouwens de hele theorie ging die middag over decompressieziekte, zuurstofvergiftiging, stikstofnarcose, stikstofvergiftiging en hoe dat ik dit allemaal moet voorkomen. Lekker veilig die duiksport! Maar goed nu snap/weet ik het allemaal en dat is ook officieel vastgeld met het slagen voor mijn theorie! Hoppa de echte fun, het praktijkgedeelte, kan nu eindelijk beginnen!!

Duikcursus dag 3,4 en 5
De drie dagen op de boot kan ik eigenlijk maar in een woord, of eigenlijk geen enkel woord samenvatten want ik was, correctie ik ben er nog steeds gewoon stil van. Wat is het Great Barrier Reef toch een mooi wonder van de natuur. De boot die drie dagen ons huis zou zijn, was er trouwens ook eentje waar je u tegen zegt. Niet dat hij dramatisch groot was, maar ik kan wel zeggen dat ik het niet merkte dat we in totaal met 40 mensen op de boot rondrenden. Deze dag begon trouwens ook lekker vroeg, want om half 7 werd ik opgehaald bij het hostel en om 7 uur zaten we al op de boot.

Oh mijn god, ik heb gewoon zoveel te vertellen en schrijven dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Die 3 dagen waren gewoon zo fijn en perfect, echt heerlijk. Wat heb ik hier genoten, wat heb ik leuke mensen ontmoet en wat heb ik mooie dingen gezien. Drie dagen lang je nergens zorgen over maken. Het enige waar ik aan moest denken was de volgende duik. I fucking loved it!

Goed Pien weer even focus en bij het begin beginnen. De eerste dag werden we dus ontvangen met een heerlijk ontbijtje met verse croissantjes en veel, heel veel vers fruit. Nomnomnom wat deed dat even goed, een flinke dosis fruit naar binnen werken. Maar toen begon de helse tocht naar onze eerste stop.

Ik zal trouwens even kort zeggen wie er nu allemaal op de boot zaten. Hier komt die:
- 32 mensen die 3 dagen lang gingen genieten, dit waren ervaren duikers maar voor het grootste gedeelte dus de 20 mensen die hun Open Water gingen halen.
- 3 duikinstructeurs, dit waren dezelfde die ons ook de eerste dagen hebben begeleid
- 1 skipper en 1 course supervisor (jezus wat had deze gast een ervaring)
- 1 meisje dat voor als kok fungeerde
Stuk voor stuk hele toffe, relaxte mensen die er zeker voor gezorgd hebben dat deze trip zo onvergetelijk was. Wat een humor hadden deze gasten!

Terug naar de helse tocht, oke dat is misschien een beetje overdreven. Maar ik had toch iets mindere zeebenen dan dat ik dacht. Lekker koppig vond ik het natuurlijk niet nodig om een zeeziek pilletje te nemen. Stomme koppigheid van mij *leermomentje: bettter safe than sorry*. Halverwege de dag heb ik toch gezwicht en ik kan nu zeggen dat anti-zeeziekpilletjes een van de beste uitvindingen ooit zijn. Eindelijk was mijn misselijkheid weg en kon ik weer genieten.

Die eerste dag begon met een fijne snorkelsessie en toen heb ik meteen mijn eerste haai gespot!! Eentje die lekker lag te chillen in zijn grotje. Cool! In de middag hadden we dan eindelijk onze eerste echte duik! De eerste vier duiken bestonden vooral uit oefeningen doen en waren nog onderdeel van onze cursus.

Tijdens mijn eerste echte duik heb ik ook mijn eerste zeeschildpad gespot!! Wat een mooie beesten zijn dit en oh mijn god al die vissen! Wat gaaf! Het duiken voelde gewoon telkens alsof ik in een aquarium in Sealife aan het zwemmen was. Tijdens een van mijn laatste duiken heb ik trouwens ook een camera gehuurd. Dus check de foto
's maar om te zien wat ik bedoel. Had ik ook al gezegd dat het eten op de boot heerlijk was? Lekkere salades, lekker vers fruit, heerlijk even wat vitaminen tanken want dat is er de afgelopen weken bij ingeschoten.

Ik realiseer mij nu ook dat dit hele stuk over het duiken best chaotisch is, maar eerlijk gezegd I don't care. Ik heb ook echt zo'n gevoel dat ik er alles gewoon uit wil gooien en vertellen. Dus excuses voor het chaotisch zijn.

Een ander heel belangrijk deel van het duiken, dat we in het zwembad nog niet echt hebben kunnen oefenen, was het equalizen oftewel

klaren van de oren. Very important en heel pijnlijk als je dit niet doet. Dit is in feite niets anders, dan bij het afdalen er steeds voor zorgen dat je oren "geplopt" zijn, anders doet dit erge auwie. Een paar keer heb ik iets te enthousiast geklaard wat ervoor zorgde dat ik twee keer een beetje een bloedneus heb gehad (yeah mijn eerste bloedneus ever :P ). Eindelijk ook dieper duiken dan 4 meter. De eerste duik nog heel beschaafd naar 12 meter diepte, tweede duik 16 meter en uiteindelijk ook de 18 meter aangetikt. Jaaaa ik kan dit allemaal fijn teruglezen in mijn duiklogboek! :) Superleuk en superbelangrijk! :)

De tweede dag gingen we 's avonds ook een nachtduik doen!! SUPERVET! Waarom?! Nou omdat in de nacht alle coole dieren tot leven komen (hiermee bedoel ik de haaien). Holy hell wat is duiken in het donker gaaf! Alleen maar een zaklampje om te zien waar je naartoe zwemt en de rest is een mysterie. Heerlijk! Deze duik deden we natuurlijk niet alleen, maar heel netjes in een groepje van 8 begeleid door een instructeur. Wat een ervaring was dit. We hadden van de instructeurs trouwens ook de regel gekregen dat we maar 2 kleine vissen per persoon mochten vermoorden tijdens de nachtduik. Dit klinkt een beetje luguber maar er zit een verhaal achter. Het is namelijk zo dat wanneer jij je zaklamp op een vis schijnt, de roofvissen deze vis ook beter zien. Met als gevolg dat het visje wordt aangevallen en opgegeten. Vet gaaf. Helaas heb ik geen vis kunnen vermoorden tijdens de duik.

Wat waren enkele andere hoogtepunten? Natuurlijk Wally en Brian die zo mooi in mijn titel staan. Dit zijn twee bijzondere inwoners van het stuk reef dat wij de afgelopen dageen gezien hebben. Brian is een 140 jaar oude zeeschildpad met een doorsnede van ongeveer 1,5 meter. Wat een indrukwekkend dier om te zien. En dan was er nog Wally. Wally is een vis die volgens de instructeurs te vergelijken is met een labrador en als je naar hem zwaait komt die je een kusje geven. Check dat heb ik ook gedaan!
Even weer een random iets tussendoor, maar wat was het ook mooi om te zien hoeveel respect alle instructeurs voor het reef hebben. De belangrijkste regel was dan ook steeds: Do not touch anything. Maar Pien je hebt Wally wel aangeraakt. Ja Wally was de uitzondering, maar je mag hem dan ook alleen maar jou een kusje op je hand laten geven. Wally mocht absoluut niet geaaid worden want dan beschadigd zijn slijmlaag en kon Wally heel ziek worden en dat wil ik niet om mijn geweten hebben.

Het absolute hoogtepunt was natuurlijk het moment dat ik mijn echte PADI Open Water Diver certificaat in de handen mocht houden! Nu mag ik eindelijk alleen (natuurlijk samen met een buddy) duiken, zonder instructeur! Geen stomme oefeningen onderwater meer doen. Nu alleen nog maar genieten van al het moois onderwater en wat heb ik dat gedaan. Wat is dat duiken zonder instructeur bevrijdend zeg! Tijdens de eerste duik kwam het echte gevoel van vrijheid, heerlijk.

De laatste dag op de boot was ook echt een dag waar duiken centraal stond. We werden namelijk 's ochtends vroeg om 5.45 uur gewekt want de bedoeling was om om 6.30 uur al in het water te liggen. Zo gezegd zo gedaan! Hierna ff ontbijten en om 9.00 uur de tweede duik. Tijdens deze duik heb ik ook een camera gehuurd, helaas geen zeeschildpad gezien, maar ach wel een vage foto van een haai, Wally en een stingray (en 100 andere vissen). Na deze duik was het heel snel ff opdrogen om vervolgens tegen 11.00 uur de laatste duik van de trip te maken. :( Helaas, maar wat een onvergetelijke ervaring was dit zeg!!

Drie dagen lang heerlijk in de watten gelegd en helemaal niets hoeven doen. Zo bizar. Vooral omdat het in hostels dus gebruikelijk is dat je bij het uitchecken je beddengoed meeneemt. Nou op de boot wilde ik dit dus ook doen, maar NEE wij passagiers mochten absoluut niet helpen bij het opruimen. Oke dan niet. Waar ze ons ook nog voor waarschuwden bij de laatste briefing, was voor landziek zijn. Hiermee wordt bedoeld dat je lichaam, eenmaal terug op het land, weer moet wennen aan het recht lopen. Ik bevestigen dat dit echt een heel raaaarrrr gevoel is. Het voelt alsof je veel te veel gedronken hebt, maar niet aanstellen na 1 dag was alles weer terug naar normaal.

Maar goed ook want de dag erna gingen wij (ik, Desiree en Annika) onze Jungle Swing doen!! Holy hell wat was dat gaaf! Een jungle swing klinkt heel fancy, maar in feit is het gewoon een zwaar uitvergrote schommel. We werden in een harnas gebonden om vervolgens liggend aan de schommel vastgeketend te worden. Tot zover het kinky gedeelte want hierna wordt je 50 meter de lucht in gehesen en dan moet je zelf aan het touwtje trekken en zoef weg ben je. Er is een filmpje met de GoPro gemaakt, maar ik moet ergens nog goed genoeg internet vinden om dit te kunnen uploaden. Maar voor een indruk, gewoon op Youtube "Minjin Swing" intikken. Adrenaline kick op de vroege zondagochtend check! Verder die dag niet veel gedaan en de avond traditioneel afgesloten met een bbq. Niet te laat gaan slapen want de volgende ochtend konden we onze camper op gaan halen!!!! :D :D Jaaaaaa Pientje gaat camperend de oostkust van Australië verkennen. Wie had dat gedacht?! Roadtrip 2014 is een feit!