Boedapest

Hoewel dit mijn derde dag op de uni was, was dit de eerste dag dat de docent daadwerkelijk een college gaf (i.p.v. alleen vertelde waar het vak over ging). Het vak zelf lijkt me best interessant (Socialisation in the Family) maar de docent is echt te saai. Ze leest alleen voor wat er op de slides geschreven staat. Ook heeft ze (net als meerdere docenten) een zwaar accent en legt ze vaak de klemtoon verkeerd, waardoor alleen al het luisteren naar haar slechte Engels zwaar vermoeiend is. De meeste vakken zijn hier maar 2 of 3 ECTS, dus ik zal toch aanzienlijk meer vakken dan in Nederland moeten volgen om toch aan mijn studiepunten te komen… Omdat de docent van het volgende vak (Psychology Skill Training; Facebook Research) niet kwam opdagen, ging ik lunchen bij de Coffee Company (soort Starbucks) en daarna weer terug naar de uni voor Developmental Psychology. Na een halfuur stond ik weer buiten (de docent kwam 10 minuten te laat, ze gaf een zeer korte introductie over het vak, ik stelde een paar vragen en that’s it). Op naar Dániel voor mijn learning agreement! Hij vertelde me dat hij al was ondertekend, maar dat hij nog in gescand moest worden en dat het vanavond naar me toe gemaild zou worden. Ik kreeg hier nogal de kriebels van omdat de deadline voor het inleveren op vrijdag lag. Hij kon niks voor me doen, want het formulier lag bij iemand anders en ik kon niet bij haar langs. Hij verzekerde me dat ik het morgen echt zou hebben en dat was het dan. Naja, dan maar afwachten! Samen met Marion regelde ik mijn huurcontract. Het bleek nogal een opgave voor de advocaat om mijn paspoort te lezen (eerst kreeg ik het huurcontract van Marion voor mijn neus, en daarna had hij ipv mijn achternaam mijn doopnaam gebruikt). ’s Avonds was er een pubcrawl (dus een kroegentocht). Super leuk om wat meer kroegen te zien, en allemaal in de straat om de hoek. Lekker dichtbij dus! In elke kroeg werd een drankje gedaan en een spel. Samen met Marion en Marta was het tijd voor mijn eerste palinkak (hét Hongaarse bekende shotje). Hoewel het Pálinkák eper was (palinkak met aardbei smaak), is het met zekerheid een van de meest smerige shotjes die ik ooit gehad heb.

madelonhubert

26 chapters

15 Apr 2020

Colleges en Pubcrawl

February 11, 2015

Hoewel dit mijn derde dag op de uni was, was dit de eerste dag dat de docent daadwerkelijk een college gaf (i.p.v. alleen vertelde waar het vak over ging). Het vak zelf lijkt me best interessant (Socialisation in the Family) maar de docent is echt te saai. Ze leest alleen voor wat er op de slides geschreven staat. Ook heeft ze (net als meerdere docenten) een zwaar accent en legt ze vaak de klemtoon verkeerd, waardoor alleen al het luisteren naar haar slechte Engels zwaar vermoeiend is. De meeste vakken zijn hier maar 2 of 3 ECTS, dus ik zal toch aanzienlijk meer vakken dan in Nederland moeten volgen om toch aan mijn studiepunten te komen… Omdat de docent van het volgende vak (Psychology Skill Training; Facebook Research) niet kwam opdagen, ging ik lunchen bij de Coffee Company (soort Starbucks) en daarna weer terug naar de uni voor Developmental Psychology. Na een halfuur stond ik weer buiten (de docent kwam 10 minuten te laat, ze gaf een zeer korte introductie over het vak, ik stelde een paar vragen en that’s it). Op naar Dániel voor mijn learning agreement! Hij vertelde me dat hij al was ondertekend, maar dat hij nog in gescand moest worden en dat het vanavond naar me toe gemaild zou worden. Ik kreeg hier nogal de kriebels van omdat de deadline voor het inleveren op vrijdag lag. Hij kon niks voor me doen, want het formulier lag bij iemand anders en ik kon niet bij haar langs. Hij verzekerde me dat ik het morgen echt zou hebben en dat was het dan. Naja, dan maar afwachten! Samen met Marion regelde ik mijn huurcontract. Het bleek nogal een opgave voor de advocaat om mijn paspoort te lezen (eerst kreeg ik het huurcontract van Marion voor mijn neus, en daarna had hij ipv mijn achternaam mijn doopnaam gebruikt). ’s Avonds was er een pubcrawl (dus een kroegentocht). Super leuk om wat meer kroegen te zien, en allemaal in de straat om de hoek. Lekker dichtbij dus! In elke kroeg werd een drankje gedaan en een spel. Samen met Marion en Marta was het tijd voor mijn eerste palinkak (hét Hongaarse bekende shotje). Hoewel het Pálinkák eper was (palinkak met aardbei smaak), is het met zekerheid een van de meest smerige shotjes die ik ooit gehad heb.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.