De docent van mijn eerste college (Affective Psychology) was een vriendelijke, warme vrouw. Fijn, zo’n docent! Het vak erna was een heel stuk minder prettig (Personality Psychology). De docent was meer filosofisch dan psychologisch bezig. Ondanks dat hij veel vragen stelde, bleven de meeste vragen wat ongemakkelijk beantwoord. Niet echt een heel groot succes. Na een goede Skype date met Tessa, mailde ik Dániel over mijn Learning Agreement. Ik had nog niks van hem gehoord, dus ik zette de prioriteit op extreem hoog. Na nog een lading stressmomenten over mijn learning agreement, stapte ik de deur uit om uit eten te gaan met de Nederlandse meiden en Chloé (Frans meisje). Hoewel het restaurant (Oliva Étterem És Pizzéria) er erg chique uit zag en het eten heerlijk was, was de bediening bijna te raar voor woorden. Toen ze de borden bij de andere meiden op tafel had gezegd, vroeg ze me wat ik ook alweer had besteld. Na zo’n 5 a 10 minuten kwam ook mijn hoofdgerecht eraan. Terwijl ik nog aan het eten was, werd het nagerecht bij de andere meiden al opgenomen. Beetje een rare bedoeling dus. De andere meiden gingen naar Morrison Opera (een kroeg waar op donderdag de biertjes 100 F zijn (dus iets van 30 cent) en ik ging vermoeid naar huis.