Sprookjesachtig mooi

Na een wel heel erg lange chill en uitslaap ochtend/middag, waren we weer terug op de straat. De metro reed niet, waardoor we een bus pakten. We stapten een halte te ver uit, waardoor we langs iets dat leek op een dierentuin liepen. We liepen door het stadspark met een plas wat er wel heel erg sprookjesachtig uit zag, met de rook die over het water trok en de vele lichtjes van het restaurant in de buurt, waar ik meteen al dol op was. Ook kwamen we langs de schaatsbaan bij Hero Square waar nog allemaal mensen aan het schaatsen waren. We liepen verder, want het plan was om naar het Szechenyi Thermal Bath te gaan. Helaas bleek de openingstijd op de site niet te kloppen en sloten ze niet om 22.00 maar om 19.00.

Omdat we al behoorlijk laat waren, besloten we toch maar niet naar binnen te gaan. Ik baalde onwijs, maar Niek bracht me er snel weer bovenop met zijn simpele wijsheden. Hij nam me mee naar het mooie restaurantje waar we eerder al langs waren gekomen en ik zo mooi had gevonden, Robinson. Het bleek een chique restaurant te zijn met een mooi uitzicht. Na een lekker bord met spare ribs en het bijzondere Hongaars toetje madártej (een soort meringue op vanille custard) konden we nog even fijn samen door Boedapest lopen, aangezien de metro nog steeds niet reed. Omdat er ook belachelijk veel politie op straat was (om de 10 meter een agent voor straten achter elkaar), was vooral Niek toch wel heel erg nieuwsgierig geworden. Gelukkig is er iets als internet en het bleek dat er een demonstratie was die te maken had met de visite van Putin. Thuis dropten we onze tassen en we liepen naar Szimpla. Mooi om te zien hoe ook Niek zo onder de indruk was.