Na een snel broodje was het alweer tijd om terug te gaan naar het vliegveld. Ik vond het erg lastig om nu alweer afscheid van hem te moeten nemen en er waren dan ook weer voldoende tranen. Met mijn mooie koptelefoon luisterde ik wat liedjes onderweg naar huis, waar Zjocka ineens gearriveerd was. Zjocka is een Hongaarse vrouw die als supervisor voor de eigenaar de huur in ontvangst komt nemen. Gelukkig spreekt ze ook Hongaars en kan Marion dingen met haar overleggen. Ze kwam nu ook langs voor de huur, dus ik moest nog langs een ATM bij een bank die een eindje verderop was om geld te pinnen. Gustavo liep met me mee. Er staat niks in mijn contract hoeveel ik precies moet betalen en de servicekosten worden per maand berekend. Omdat ik ook nog wat bij moest leggen voor de maand dat de kamer leeg stond (…), moest ik flink wat meer betalen dan verwacht. Het was lastig om Gustavo te begrijpen, maar na een kwartier dingen vragen en hervragen was het dan toch (ongeveer) duidelijk hoeveel ik in euro’s moest pinnen en hoeveel in forint. De huur moet namelijk in euro’s betaald worden en de servicekosten in forint….. Ik was blij toen ik weer thuis was bij Marion en bleek dat ik ook voldoende geld had.