Hongaarse activiteiten en koorkamp

Nadat de kop van mijn derde schoolweek hier in Budapest eraf was, was het tijd voor een flatparty (foto 1). Dit keer bij Ivan, een Italiaanse jongen. Zoals misschien verwacht waren er een heleboel Italianen en Spanjaarden. Veel gezelligheid, veel talen die je niet verstaat. Halverwege het feestje werd ik niet helemaal goed. Gelukkig waren er onder alle vreemde mensen ook een paar lieve vrienden die naar me om hebben gekeken. Sinds ik hier ben, heb ik een extreem lage bloeddruk en ook nu merkte ik dat ik wat zwakjes werd. Na het feestje dus maar naar huis gegaan en lekker in bed gekropen, terwijl de rest doorging naar Morrison 2 voor een maandagavond met veel dansjes en leuke muziek. Dinsdag besloot ik om weer eens naar koor te gaan (waar ik al even niet meer was geweest door alles van de afgelopen weken). Toen ik binnenkwam, werd ik meteen aangesproken door een jongen (Tamás) die me vroeg of ik al vervoer had voor het koorkamp van aankomend weekend. Nadat hij me wat meer had verteld over het koorkamp, stelde hij voor dat ik wel met hem mee kon in de auto. Super chill! Was dat ook weer geregeld. We zingen erg mooie stukken en omdat het koor ook best goed is, is het steeds een heerlijk geniet

momentje. Woensdag was het een echt Hongaarse avond: de ESN had een Hungarian Dinner georganiseerd. We begonnen (met een lege maag…) met volksdansen. Samen met een paar Nederlandse vriendinnen besloot ik mee te doen. Toen we nog maar net met z’n allen in een grote kring stonden, kwam (kleine) Patrick naast me staan. Leuk, dat werd weer lachen. Na de rare pasjes en draaien ging het programma verder met Hongaars volksliederen. Hier bedankten we toch maar voor (mijn Hongaars is nog verre van begrijpbaar en even rustig zitten was ook wel fijn). Gelukkig werd daarna dan toch het diner geopend, want wauw, wat een honger (oh, sorry pap, ik bedoel natuurlijk TREK). Toen de deuren opengingen, stroomde iedereen naar binnen. Voor we het wisten, stonden we met z’n allen in een te klein lokaal met tafels waar het eten ondertussen koud op was geworden. Ook was er niet heel veel eten, dus besloten we daarna onze magen te gaan vullen in de pizzatent om de hoek. Tijd voor een leuke avond uit! We kwamen

de rest weer tegen toen we naar het Erasmus feest in Iskola gingen, alleen was de tent helemaal leeg… Beetje raar voor een Erasmus feest, maar we gaven de hoop niet op en eindigden met z’n allen in Instant (speciaal voor Tessa nog een foto, foto 2, van het schitterende varken ;) Foto 3 is vlak voor Leonie's eerste palinka!). Donderdag was het tijd voor het Table Football event. Leuk! Samen met Marlies streden we tegen een ander team. Helaas verloren we… Er werd ons verteld dat we nog een ronde zouden spelen, maar dit werd door de organisatie vergeten en zo stonden we de rest van de avond gezellig te kleppen aan de zijkant. Daarna gingen we door naar Morrison Opera (foto 4), waar het bier maar 100 HUF is op donderdagavond. En toen, was het al vrijdag. Nadat ik mijn spullen had gepakt, vertrok ik naar Buda waar ik Tamás zou ontmoeten om naar het koorkamp te gaan. Natuurlijk ging dit op z’n Madelons (ik was het treinstation voorbij gelopen, miste toen vervolgens meerdere treinen, en was gelukkig ‘maar’ 20 minuten te

laat)…. Hanna en Szizi (twee Hongaarse meisjes) stonden me al op te wachten. Gelukkig waren ze erg vriendelijk (en ik denk dat ik ze ook naar elkaar heb zien lachen). Niet veel later waren we onderweg naar Esztergom. Hoewel we verkeerd reden, was het een prachtige rit. Het uitzicht over de bergen met de zonsondergang over de bomen waarvan de bladeren al oranj-ig waren gekleurd was prachtig, en het was erg gezellig. Hoewel we later vertrokken waren, waren we de allereerste bij Szent Adalbert Központ (foto 5), waar we dat weekend zouden overnachten en repeteren. Nadat we onze bedden hadden uitgezocht, konden we avondeten (soep, koolsalade, vis met tomaat en aardappelpuree). Daarna konden we eindelijk gaan zingen. Na een korte repetitie, konden we kletsen met de Hongaren. Gelukkig waren er een paar die overgingen op het Engels (anders was het een saaie avond geworden). De mannen houden hier wel van een Palinka op z’n tijd en de fles ging meerdere keren rond. Samen met een leuke groep deden we hints, geheel in het Engels. Na veel lachen en kletsen was het tijd om, net als de anderen, ons bed op te gaan zoeken. Na 7 uurtjes slaap moesten we snel gaan ontbijten, voor de eerste repetitie van de dag begon. Na wat lekkere broodjes en scrambled eggs was het tijd voor een fijne, lange repetitie. Na de lunch (soep, aardappelsalade, friet en vlees) hadden we vrije tijd en konden we de stad gaan bekijken. Het weer was heerlijk, dus de sjaal kon wat losser en de jas kon open. Met een lekker zonnetje bekeken we de St. Istvan kerk en het uitzicht over de Donau met Slovenië aan de andere kant. We staken de brug over en zo was ik weer even heel kort in Europa! Wat leuk! Het Sloveense dorpje was erg klein en we staken al snel de brug weer terug over naar Hongarije. Nadat we de bak en de supermarkt hadden gevonden, vonden we het wel tijd worden voor een welverdiende kop koffie met gebak. Blijkbaar vond de rest van het koor dat ook en voor we het wisten zaten er nog heel veel andere koorleden. Na een volgende koorrepetitie en avondeten (soep, koolsalade en een gefrituurde onbekende substantie) begon het avondprogramma. Een paar leden van het koor had een leuk programma in elkaar gedraaid, met typische Hongaarse volksliederen, Hongaarse gedichten, andere Hongaarse liederen en een Hongaars toneelstuk. Veel Hongaars dus! Ze waren zo lief geweest om het script van het stuk in het Engels voor ons uit te typen, zodat we de grappen over het koor ook konden volgen en mee konden lachen. Hierna was het tijd voor een gezellige, volle borrel met Hongaarse zoete hapjes en zelf gebrouwen wijn. Niet heel smakelijk, wel heel vriendelijk van ze en goede gesprekken gevoerd. Zondagochtend werd ik veel te vroeg wakker. Ik had slecht geslapen, met de hitte in de ruimte en de zeer korte nacht. Toch wilde ik er graag uit, want in de kerk zou een Hongaarse kerkdienst plaatsvinden en een jongen uit ons koor zou orgel spelen. Helaas was het niet de eerste keer dat de omschrijvingen niet helemaal klopten en was de dienst niet in de mooie kerk maar in een klein kapel beneden in het gebouw. Hmm…. Wat genieten was het om daarna aan te schuiven aan het ontbijt met fijne broodjes en koffie! Na een lange, vermoeiende repetitie was het alweer tijd om alle spullen in te pakken en terug te gaan naar Budapest. Thuis gekomen dronk ik een kopje koffie met Anouk bij een café op Liszt Ferenc tér. Fijn dat ik lekker even bij haar kon spuien! Na een goed gesprek, kon ik mijn bed in duiken voor een hele lange nacht welverdiende slaap.