Maras y Moray, toch?

Vandaag gaan we naar Maras en Moray. Tenminste dat is de bedoeling... we worden opgehaald door iemand van het bureau waarbij we geboekt hebben en met verschillende groepen verzamelen we op het Plas de Armas en vanaf daar lopen we met een grote groep toeristen door naar een bus. De gids begint in de bus zijn verhaal en na een tijdje merken we aan zijn verhaal dat we helemaal niet naar Maras en Murray gaan maar een Sacred Valley tour. Bij de eerste stop melden we ons bij de gids en hij belt meteen de travelagency. We worden in een taxi terug gebracht naar Cusco en daar wordt een andere taxichauffeur weer betaalt om ons samen met een oudere gids te brengen naar Maras en Moray. Geluk bij een ongeluk krijgen we dus een privétour!

We stoppen eerst bij een ambachtelijke weverij waar alles grotendeels met de hand wordt gemaakt. Ester koopt er nog twee bolletjes wol.

We rijden door naar de indrukwekkende zoutvelden bij Marras. Deze worden onderhouden door 100 families. Het is een bijzonder fenomeen waar we samen (met tientallen andere toeristen) op een aangegeven pad doorheen wandelen. Ze hebben donker zout voor de dieren, wit zout voor de mens en roze zout voor medicinaal gebruik.

Nadat we rond hebben gelopen bij dit bijzonder fenomeen gaan we door naar Murray. Een plek waar de Inca’s nieuwe gewassen uitprobeerde met ingenieuze irrigatie systemen. Een bijzondere plek om rond te lopen en te zien hoe ze alles heel symmetrisch hebben afgewerkt. Onze gids vertelt ons veel over de omgeving en de historie van deze plekken.
Na ons cultureel uitje gaan we vanavond eten we bij Mr. Soup en zoals de naam al doet vermoeden hebben we allebei een maaltijdsoep. Daarnaast hebben ze ook heerlijke craftbeers die echt niet onder doen voor de microbrouwerijen die in Nederland opkomen de laatste jaren.