Het lijkt bijna routine te worden maar om 5:15 uur worden we opgehaald om naar Puno toe te rijden. Na een rit van ruim zeven uur komen we aan in Puno. Van 2300 meter hoogte naar 4000 meter boven NAP. Ik merk dat ik hoofdpijn krijg en alle energie langzaam kwijtraak. Nadat we aankomen bij ons hotel blijkt het een pareltje te zijn: Mirador del Titikaka. Ik slaap eerst even een uurtje om bij de komen en langzaam krijg ik weer energie, waarschijnlijk toch een soort hoogteziekte.

We raken in gesprek met de eigenaar. Hij vertelt ons dat zijn vader dit stuk land met uitzicht op Puno en het Titikakameer 35 jaar geleden gekocht heeft. Nadat de eigenaar en zijn vrouw in 2009 terugkeerden van een avontuur in de VS , waar hij als leraar Spaans werkte voor Amerikaanse diplomaten maar het gehaaste leven niet meer wilden, zijn ze begonnen met het bouwen van een hotel op de heuvel. Na 5,5 jaar bouwen openden ze de deuren van deze unieke plek. Momenteel bouwen ze een tweede laag met tien extra kamers waardoor er twintig kamers zijn maar veel meer zullen ze er niet bouwen want willen het wel rustig houden. Met alpacas, een lama, een schaap en een paar honden op het terrein die de tuinman verzorgt lopen we rond over het prachtige terrein. We besluiten de avond daar te eten met uitzicht op de stad en het meer. Een prachtige plek om na al het reizen even goed tot rust te komen.