Miami!

Heerlijk geslapen vannacht, maar hoe kon het ook anders, want we waren helemaal kapot. We werden rond 07:30 uur wakker, maakten ons klaar en zijn toen met onze huurauto naar Miami Beach gereden (een schiereiland rechts van Miami). We hadden gelezen dat het hier gezellig zou zijn, veel restaurantjes en winkeltjes en natuurlijk the beach, dus dat wilden we wel zien! We stellen de navigatie in op Ocean Drive, de populairste straat van Miami Beach. Daar aangekomen parkeren we de auto in een parkeergarage en belanden we vrijwel direct op de Ocean Drive. Het is een lange straat met aan de linkerkant allemaal hotels en restaurantjes, allemaal in Art Deco stijl, dus we hebben het gevoel dat we de jaren '30 zijn ingelopen. Erg mooi om te zien allemaal! Aan de rechterkant van de weg staan allemaal tentjes met eetkraampjes en marktkraampjes met leuke spulletjes (souvenirs vooral). Omdat het dit weekend toevallig Ard Deco Weekend blijkt te zijn (1 weekend per jaar, dit weekend) staan er allemaal oude auto's midden in de straat te pronken. Je mag er mee op de foto en/of achter het stuur gaan zitten. Met oude auto's bedoel ik trouwens van die mooie Cubaanse auto's (auto's in die categorie). Zal proberen of ik straks wat foto's kan uploaden. Nou hier vermaken we ons

dus wel! Het is lekker weer maar nog niet super warm (24 graden) en door de geur van alle bbq-tentjes krijgen nu toch echt wel zin aan ontbijt. Dit doen we bij de Waldorf Tower, een oude hotelketen. We zitten lekker buiten op het terras en genieten van vers fruit, lekkere broodjes en oatmeal. Laat de vakantie maar beginnen :)

Na ons ontbijt wandelen we heen en terug door de straat heen (die minstens 1 km lang is). Tegen de tijd dat we terug zijn bij het begin hebben we wel weer trek en is het tijd om even te relaxen, dus we kopen wat drinken en een pannenkoekje en gaan lekker in het gras liggen. Je kunt hier de hele dag wel blijven liggen, mensen kijken, maar na een uurtje houden we het voor gezien en zoeken we onze auto weer op. Vanaf de Ocean Drive rijden we weer terug naar Miami, naar Key Biscayne! Ook dit is een schiereiland rechts naast Miami, onder Miami Beach en staat bekend om de mooiste stranden van de USA en het heeft twee natuurparken waar we erg benieuwd naar zijn. De weg op Key Biscayne is 7 mile lang en biedt een mooi uitzicht op de skyline van Miami. We kijken onze ogen uit; er liggen onderweg allemaal jachten en vooral ook een paar mega cruiseschepen in het water die zo groot zijn als... euh.. nou geen idee waarmee je het kunt vergelijken. Ik denk met een flatgebouw, maar dan niet een zoals wij ze kennen uit onze buurt maar echt veel groter. De cruiseschepen zijn gewoon kleine dorpen opzich; ze hebben boven op de boot een mega groot zwembad met verschillende glijbanen, er zijn honderden kamers en alles wat je maar kunt bedenken is aan boord. Echt bizar!

Op Key Biscayne aangekomen rijden we naar het meest zuidelijke punt, want hier is het Bill Baggs Cape Florida State Park. We parkeren de auto en lopen het laatste stukje zelf, richting Cape Florida. Onderweg komen we wilde wasbeertjes tegen die wat mensen lastigvallen die daar aan het picknicken zijn. Ik heb nog nooit wilde wasberen gezien dus ik vind het geweldig! Moet wel zeggen dat ze vrij dichtbij kwamen en erg brutaal waren dus toen we op me af kwamen had ik niet echt de neiging om ze op te pakken en te aaien, want die beesten hebben echt scherpe tanden (kleine wolfjes in schaapskleding vind ik). Bij Cape Florida aangekomen hebben we geweldig uitzicht over zee en het water is echt heel helder blauw, prachtig! Mensen zijn hier aan het vissen en als we naar een vuurtoren lopen die je kunt beklimmen komen we een bruidspaar tegen die foto's aan het maken is. Lijkt me een zeer geschikte plek voor de huwelijks fotoshoot! Gelukkig voor ons staat er geen rij voor de vuurtoren (er mogen maar 10 mensen tegelijk naar boven en daar zijn 2 State troopers in uniform voor nodig omdat allemaal blijkbaar in goede banen te leiden.. beetje overdreven lijkt me). Ze vertellen ons dat het een klim is van 10 min. maar ook dat is een beetje overdreven want ik geloof dat we na 3 min. traplopen al

boven zijn (wat natuurlijk meer iets zegt over ons looptempo dan over de hoogte, want hoog was de vuurtoren wel!) Bovenop hebben we geweldig uitzicht, niet normaal! We maken veel foto's en filmpjes, ik probeer niet naar beneden te kijken want we lopen aan de buitenkant van de vuurtoren, maar het bruidspaar is ondertussen beneden foto's aan het maken bij het strand wat er ook weer erg mooi uitziet, dus dat moet ik zelf wel even vastleggen natuurlijk.

Als we weer beneden komen staat er een dikke rij om in de toren te mogen dus we hebben net geluk gehad. We wandelen nog een stukje door het park en komen automatisch weer uit bij de auto waarna we naar het dorpje rijden midden op Key Biscayne om te lunchen. Er staan zulke dikke resorts en woonwijken op dit eiland dat we nieuwsgierig zijn geworden hoe de mensen hier wonen dus we besluiten van de hoofdweg af te rijden, een van de wijken in, maar na 100m. staan we alweer stil want iedere wijk kan alleen betreden worden met een pasje, via slagbomen. Helaas, een kijkje nemen is dus niet besteed aan het gewone volk.

We lunchen ergens waar ze geen lunchkaart hebben en als we vragen naar de mogelijkheden wordt ons verteld dat we kunnen kiezen uit een hele gebraden kip, een halve gebraden kip of een kwart gebraden kip (met een paar sides). Oke, we gaan voor de kwart en krijgen er een salade en patatjes bij. Lekker! Tijdens het eten

stippelen we even de rest van onze plannen uit voor vandaag; we besluiten om naar Little Havana te gaan, een wijk waar hoofdzakelijk Cubaanse mensen wonen en winkeltjes hebben opgezet. Het kost even tijd om een parkeerplekje te vinden, maar we vinden er een in een woonwijk dichtbij en lopen zo Little Havana in. Wat gezellig! Er is Cubaanse live muziek in een aantal restaurantjes en in het midden van de straat is een soort mini-parkje waar een poort bij staat met de tekst "Domino Park". Er zijn een stuk of 8 ronde tafels met aan iedere tafel 5 of 6 oudere Cubaanse mensen (75+) die daar met elkaar potjes domino spelen. Erg schattig om te zien. Van deze dagbestedingsplek kunnen we in Nederland nog wat leren. We mogen foto's van ze maken wat mooie plaatjes oplevert. We wandelen heen en weer de straat door, maken veel foto's, luisteren naar de live muziek en besluiten dan om weer met de auto terug te gaan naar onze Airbnb, die verrassend dichtbij blijkt te zijn. Hier frissen we ons wat op, relaxen we een beetje en zoeken we uit wat we morgen precies willen gaan doen. We reserveren een activiteit voor morgen op Key West, maar hierover schrijf ik morgen meer.

Tegen 19:30 uur gaan we terug naar de stad. Dit keer naar de wijk Coconut Grove, waar je erg gezellig schijnt te kunnen eten. Daar aangekomen denken we ook dat dit zo is, want er zijn overal leuke en gezellige restaurantjes en terrasjes! Het is wel erg druk dus zoeken naar een parkeerplek wordt lastig, maar we zien een bordje Valet-service dus we rijden onze auto voor, geven de sleutels af, krijgen een ticket en iemand gaat er vandoor met onze auto (hopelijk brengt hij de auto ook weer terug.. We zijn goed verzekert dus we durven dit risico wel te nemen). We besluiten om te gaan eten bij Lulu's. Een drukke populaire tent. Jammer genoeg valt het eten nogal tegen dus we hebben het al snel gezien (vooral ook omdat het heel erg lawaaierig is binnen en we lastig een gesprek kunnen voeren). Zo'n anderhalf uur later lopen we dus weer naar buiten, kijken nog wat rond en gaan dan terug naar de Valet, waar onze auto binnen 5 min. weer wordt voorgereden. Aan deze service kunnen we wel wennen!

We rijden naar huis, waar we moe aankomen. Als we boven zijn gekomen en de voordeur proberen open te doen gaat deze niet open. Potverdorie, wat nu weer. We proberen van alles, maar de sleutel werkt niet op het slot (terwijl deze vanmorgen nog wel werkte). Wat een gedoe! We berichten onze Airbnb-verhuurder, maar deze laat niet wat van zich horen, dus ik ga een van de buren even vragen (misschien doen we iets verkeerd). Een Spaanse buurman schiet ons te hulp maar krijgt het ook niet voor elkaar dus we besluiten even het bericht van onze verhuurder af te wachten. Ondertussen zoeken we online filmpjes op over hoe je een slot kunt openbreken met een bankpas en met een haarspeldje maar hoe goed we de instructies uit het filmpje ook opvolgen, we krijgen het niet voor elkaar. Als er een uur voorbij is en we nog steeds voor de deur staan te kijken weten we eigenlijk niet meer zo goed wat we nog moeten doen. De buurman blijft betrokken maar weet het verder allemaal ook niet en omdat onze bagage (en mijn paspoort.. oeps) gewoon binnen liggen moeten we hoe dan ook naar binnen. We besluiten om de politie te bellen, misschien dat zij ons te hulp kunnen schieten. Zij geven aan dat ze voor dit soort dingen niet meer uitrukken en dat we maar een locksmith moeten proberen. Goed

plan. We bellen een locksmith en deze geeft aan over 45 min. bij ons te zijn. Welja, wat maakt het allemaal ook uit. We gaan even buiten ons appartement wachten, maar onze Spaanse buurman vindt dat dit niet kan en nodigt ons in zijn huis uit. Hij woont met zijn vrouw en drie kinderen, een grote hond en een kat in het appartementje onder ons. Zijn vrouw spreekt geen Engels, maar hij (Ceasar, zo leren we later) doet zijn best om een gesprek met ons te voeren. Hij biedt ons drinken aan en houdt ons gezelschap totdat de locksmith er is. Een jongen van onze leeftijd loopt met ons naar onze voordeur, gaat er op z'n knieen voor zitten, stopt onze sleutel in het slot, slaat er ongeveer 15x tegenaan met een rubberen hamer en jahoor, de deur vliegt open. Hoe is het mogelijk. Omdat we wel willen weten wat er aan de hand is zoekt deze locksmith het voor ons uit. Het blijkt dat we de verkeerde sleutel hebben gekregen; onze sleutel past niet op het slot.. Hoe kan dat nou weer? We zijn vanmiddag nog binnengekomen met die sleutel. Blijkbaar zat vanmiddag de deur dan helemaal niet op het slot, want deze sleutel hoort toch echt niet bij dit slot. Nou lekker dan. Maar.. we zijn in ieder geval weer binnen dus we zijn heel blij. Dit blije gevoel is maar van korte duur, want de actie van de locksmith kost ons $85,- (lekker verdienen zeg, met 2 min. werk). Goed, hopelijk is dit later een leuk verhaal haha, maar wat een gedoe weer zeg, jeetje. Gelukkig kunnen we gewoon slapen in ons eigen bed, wat we ook gelijk gaan

doen, nadat we onze verhuurder een boos bericht hebben gestuurd waarom we de verkeerde sleutel hebben. Ook hier komt geen reactie op dus we nemen ons voor om morgen een stomme reactie op z'n Airbnb te zetten.

We vallen snel in slaap, want al met al hebben we bijna 2,5 uur buiten de deur gestaan dus het is al laat geworden. Morgenochtend vertrekken we uit Miami en rijden we naar Key West! Tot morgen :)