Dag 13 Reis naar Thailand

Om kwart voor 8 ging de wekker waarna we gingen opschieten en ontbijten. Om 9 uur waren we terug op de kamer om de laatste dingen in te pakken en een kwartier later hebben we uitgecheckt. Er stond al een auto met een klein Aziatisch mannetje klaar om ons naar het vliegveld van Langkawi te brengen voor onze eerste vlucht van vandaag naar Kuala Lumper. Het ritje van het hotel naar het vliegveld was een kwartiertje.

Eenmaal aangekomen keken we waar we heen moesten. We zouden door wat poortjes moeten waar onze backpacks door de scan moesten. We zagen daarnaast een standje met inpakservice voor bagage. Voor 20 ringit (€4,18) konden we 2 tassen laten inpakken, waar we in Nederland €30 voor kwijt waren. Ah fijn toch nog even iets geld pinnen want we hadden net niet genoeg.

Verderop zat een pinautomaat en terwijl we daarheen lopen schiet Karsten in de paniek. Ja hoor zijn telefoon lag nog in de auto die ons net had afgezet en inmiddels weg was. Je begrijpt wel dat ik Karsten (een beetje) boos heb aangekeken en naar het pinautomaat heb gestuurd om toch maar geld te gaan pinnen. Intussen ben ik gaan bellen naar het nummer op de papieren en heb uitgelegd dat mijn lieftallige man zijn telefoon heeft laten liggen in de auto. Een vriendelijke man aan de andere kant van de lijn ging met mijn naam en hotel naam op zoek naar de chauffeur. Ik moest over 5 minuten terug bellen.

Nadat we gepind hadden zijn we vast naar buiten gelopen, misschien had de chauffeur het zelf ontdekt en was hij terug gereden. Nee helaas niet. Ik kan je vertellen dat de 5 minuten die je dan moet wachten erg lang zijn en ons vliegtuig vertrok over ander half uur. Heel rustig stonden we daar niet. Na 5 minuten mocht ik eindelijk terug bellen. En ja hoor de chauffeur had de telefoon gevonden en was op weg terug naar het vliegveld. Toen ik vroeg hoe lang het zou duren omdat we niet zo lang meer hadden en nog moesten inchecken reageerde deze meneer ' ah you have plenty of time, plenty of time'. Goed natuurlijk meneer.. Bedankt voor de hulp.

We moesten de chauffeur ontmoeten waar we waren afgezet. Ik ben naar de wc gegaan en terwijl heeft Karsten gewacht op zijn telefoon. Deze man zat lachend achter het stuur met de telefoon. De man heeft wat geld gekregen van ons voor het netjes brengen van de telefoon. Nou goed, de ochtend was nog maar net begonnen.

Nu was het dan eindelijk tijd om in te checken. Voor ons ging een hele familie geloof ik verhuizen en vele koffers moesten dus door de scan. Gelukkig bleef deze familie ook in zijn geheel staan aan het eind van de band waardoor alle koffers zich op een hoop verzamelde. Na ons er doorheen gewurmd te hebben en onze tassen uit de chaos getrokken te hebben, hebben we de tassen laten inpakken. Zo met een goed gevoel naar Thailand en hopelijk dus ook zonder troep in de tassen.

We zijn ingecheckt. Alleen voor deze eerste vlucht. Blijkbaar moeten we in Kuala Lumpur de

koffers halen om daar opnieuw in te checken voor onze vlucht naar Bangkok. Super omslachtig natuurlijk, maar goed ze ondersteunen hier geen internationale connectie vluchten. Daarna moesten we nog een keer door de paspoortcontrole en dit keer handbagage controle om achter de douane uit te komen met maar 4 Gates. Net zo klein als Rotterdam Airport dus. We hadden om 11.25 moeten vertrekken en op dat moment gingen wij pas boarden.

De vlucht duurde maar een uurtje. Wel in een vliegtuig met heel weinig ruimte. Weten jullie de vlucht naar Lissabon nog met Tap Air? Ook nu zat Karsten met zijn knieën in zijn nek. Aangekomen in Kuala Lumpur hadden we door de vertraging nog 2,5 uur. Terwijl Karsten wachtte op onze tassen bij de bagageband, ben ik eten en koffie gaan halen in het vliegveld zodat we in ieder geval iets zouden hebben. Toen ik de koffie bij de Starbucks kreeg had ook Karsten de koffers en konden we naar buiten.

Hier was het vervolgens nog even zoeken naar waar we moesten inchecken. Dit bleek 3 etages omhoog te zijn.. Ook hier zijn we weer ingecheckt en vervolgens door de paspoortcontrole. Daarna krijg je nog een paspoortcontrole waar je paspoort wordt afgestempeld en hele serieuze mensen zitten. Ik was vrij snel klaar, de man bij Karsten was erg langzaam (ook bij alle voorgaande mensen). Toen Karsten tegen mij zei 'jij bent snel klaar' schoot de man toch uit zijn slof met 'wat'. Na een uitleg dat het niet tegen hem was maar tegen mij hebben we maar heel stil afgewacht tot we Karsten zijn paspoort terug kregen.

We zijn naar de gate gelopen en ja hoor ook voor deze vlucht geldt tijd van vertrek is de eigenlijk boardingtijd. Na 2 uur vliegen kwamen we aan op Bangkok en na de stempel in het paspoort en de bagage te hebben opgepikt werden we ook hier buiten opgewacht door een vertegenwoordiger van de organisatie. Hij herkende ons aan het oranje label aan de tassen die we van de organisatie ontvangen hebben. We werden bij een ander in het busje gezet om kwart voor 6 en pas 2 uur later kwamen we aan in het hotel. Enorm druk hier op de wegen en wat staan de stoplichten lang op rood.

We gingen inchecken en hier kregen we ook gelijk een envelop met alle papieren voor in Thailand zoals vouchers voor hotels en activiteiten en alvast de treinkaartjes. We zijn naar de kamer gegaan en het ziet er echt top uit! 2 olifantjes stonden gevouwen op het bed, een leuke kamer en een grote douche :). We zijn met een kaart hier uit het hotel (en een beetje hulp van Google Maps) op pad gegaan.

Hier vlakbij zou de Khoa San Road zitten. Dit is de backpackersstraat met allemaal souvenir winkeltjes, eten en heel veel barretjes met muziek. Wat een drukte en wat leuk! We keken onze ogen uit. Overal verlichte reclame borden, kledingwinkeltjes en eettentjes met op straat kraampjes waar het eten in gebakken wordt. We zijn bij een tentje gaan zitten waar ze Pad Thai maken. Weer anders eten dan de afgelopen weken, maar ook deze is erg lekker! 140 baht (oftewel

€3,50) voor een portie loempia's, 2 Pad Thai en 2 Chang bier.

Na het eten zijn we de straat af gaan lopen. Ik heb bij een winkeltje een paarse sjaal met olifantjes gekocht. Ik had gelezen dat het handig is om bij je te hebben. We willen hier natuurlijk een aantal tempels bezoeken en mocht het nodig zijn dan kan ik de sjaal gebruiken voor omslag. Heb ik hem niet nodig is het handig voor naar het strand in de laatste week en een leuk aandenken helemaal in mijn kleur ;).

Na deze straat hebben we ook de Rambuttri straat nog even afgelopen. Deze loopt parallel aan de vorige straat. Ook een hele leuke straat met weer een hele andere sfeer. Heel veel sierlampen buiten met gezellige sfeervolle restaurantjes met een buiten terras. Trouwens iedere 20 meter kom je wel een massage winkel tegen waar per rij 10 mensen naast elkaar liggen en waar tegenover weer 10 Thaise mensen zitten te masseren. Heel bizar!

We vonden het ontzettend leuk. Inmiddels zijn we terug op de hotelkamer en zijn we kapot na deze toch wel lange dag weer. We gaan zo lekker slapen en morgen een beetje bijtijds op om lekker de stad in te gaan! Welterusten.