Dag 6 Naar Cameron Highlands

Vanochtend om kwart over 7 waren we wakker, hebben we ons aangekleed en zaten we om 8 uur aan het ontbijt. Daarna nog even terug naar de kamer om de laatste dingen in te pakken en vervolgens zijn we met onze tassen op onze rug naar de receptie gelopen om uit te checken. Om kwart voor 9 moesten we ons melden aan de overkant voor onze bootreis terug naar Kuala Tembeling. De boot vertrok om 9 uur.

De boot waar we op zaten ging best langzaam. We werden ook nog ingehaald door een andere boot met mensen die terug gingen. Om 10 uur werd er ergens langs de kant gestopt en de bootbestuurder ging iemand halen die meekwam. Ook had hij een telefoontje meegenomen waar hij halverwege mee zat te bellen. Karsten zei nog 'ey man ik doe vandaag lekker rustig aan deze mensen gaan toch terug'. Half 12 werd er weer gestopt langs de kant. Dit keer kwam er een tweede boot aan. We moesten overstappen, want de motor van de eerste boot was stuk. Vandaar dus dat onze rit erg lang duurde. Karsten is nog met 2 andere mannen uit de boot gestapt om deze een duwtje te geven. Hij lag te vast in het zand/de modder. Uiteindelijk waren we om half 1 weer terug bij het begin.

Hier stond een man in een rood shirtje (ofwel iemand van het auto verhuurbedrijf Avis) op ons te wachten. In het restaurant werden de meeste papieren in orde gemaakt en werd er toch borg in de vorm van een blokkade op Karsten zijn Credit Card gevraagd. Dit was het spannende moment. We hadden namelijk voor we naar de jungle gingen meerdere malen geprobeerd geld op te nemen met deze kaart, omdat de gewone banken voor onze andere pinpassen het niet deden. Heel netjes hadden we de code naar onszelf gemaild, alleen bleek dit de pincode van Karsten zijn gewone pas te zijn. Gelukkig heeft Loek de juiste code voor ons kunnen opzoeken en jawel het werd nog geaccepteerd. Ik was een beetje bang dat die inmiddels geblokkeerd zou zijn, maar blijkbaar niet. Dank je nog Loek!

De auto waar de man in was gekomen, was gelijk onze auto. Ideaal. Karsten heeft nog even een rondje gelopen voor schade en daarna mochten we op pad in onze witte Honda. We hebben er een navigatiesysteem bij gekregen dus dat moet goed komen.

Na een kwartier zijn we gestopt om bij een huisje langs de weg even wat te eten. Hier bleek het een buffet te zijn. Zelf rijst opscheppen en kiezen wat daarbij te eten. We hadden allebei rijst met kip in een soort groene curry en ei in hele gele saus (geen idee). We hebben heerlijk zitten eten en vanmiddag voor maar liefst voor €3,45. We zaten uiteindelijk tussen veel lokale mannen die hier kwamen eten. Het was helemaal top!

Vanaf Taman Negara naar Cameron Highlands zijn 2 routes. De oude route van 3,5 uur en een recent geopende route van een uur. Na een uur kwamen we erachter dat onze navigatie de nieuwe route nog niet kent en wij waren dus op weg om er ietsje langer over te doen. Nou ja, we zijn lekker op pad geen probleem.

Om 3 uur raakte we iets en kregen we een lekke band. Gelukkig lag er een reserve wiel en krik in de auto en oh wat handig dat Karsten precies weet wat hij moet doen. Het moet een recordtijd zijn geweest, want met een kwartier was de band gewisseld en reden we alweer verder. Helaas mochten we nu nog maar 80 rijden met wat zuchten en kreunen van Karsten als gevolg, omdat je al snel te hard rijdt.

Maar de rit was super gaaf. Weer alleen maar groen waar je doorheen rijdt. En hoe hoger we kwamen hoe mooier de uitzichten. We zijn op 1 plek uitgestapt waar je van links naar rechts allemaal verschillende bergen zag met andere hoogtes en met verschillende bomen en kleine kronkelende paden er doorheen. We hebben wel even staan genieten van het zicht hier.

Tijdens het rijden probeerde ik contact te maken met de reisorganisatie in Nederland om te kijken of een lekke band valt

onder de verzekering die ik had afgesloten. Ik kon om 4 uur onze tijd pas bellen want dan zouden ze opengaan en ja om 4 uur reden we zo in niemandsland dat ik tot 5 uur geen bereik meer had. Toen ik eenmaal ging bellen, werd ik in de wacht gezet en ten slotte werd ik niks wijzer want ze wisten niks. Ik heb de lokale agentschap maar gebeld en zij gingen er achteraan. Ik werd terug gebeld met nog wat vragen over het kentekenplaat etc en ze zou weer opnieuw contact opnemen.

Toen we aankwamen bij ons hotel en hadden ingecheckt, belde ze inderdaad terug naar me in het hotel. We mochten de band laten repareren, kon dat niet dan moest er een andere oplossing gevonden worden. Ik heb degene bij de receptie gevraagd waar de dichtstbijzijnde bandenzaak was en we zijn daarheen gereden. Natuurlijk kon de band niet gerepareerd worden (dat had Karsten al aan de grote scheur gezien), dus moest er een andere oplossing komen. Er lagen daar tweedehands banden die er voor 80 ringit exclusief belasting opgezet kan worden. Ik nog een keer de contactpersoon bellen om dit voor te stellen. Het was allemaal nog moeilijk, want we hebben toestemming nodig van het verhuurbedrijf.

Dus wachten tot morgen.

Nou goed we zijn nu toch al beneden (inclusief alle bagage want we hebben nog niks gezien van het hotel). Het hotel staat op een berg en beneden lopen we Tanah Rata in met allemaal tentjes waar je kunt eten. We zijn bij een Curry House gaan zitten. Ik was helemaal blij met dit Indische eten. Chicken Masala en Chicken Buryani! Het was echt lekker!

Na het eten dan eindelijk naar het hotel en de kamer bekijken. We hebben een hele grote kamer en uitgebreide badkamer. Karsten kan hier mooi oefenen voor zijn Marathon in deze grote kamer. We zijn nog even naar beneden gegaan want in de lobby hebben we WiFi. Inmiddels hebben jullie de verslagen van de afgelopen 2 dagen ontvangen en zit ik nu op de kamer dit verslag te typen terwijl Karsten weer een bad heeft om zich te vermaken.

We hebben uiteindelijk wel nog akkoord gekregen op de tweedehands band. Deze gaan we morgen maar laten monteren op de auto. Verder staan er alleen maar leuke dingen op de planning en een beetje rustig aan. Want we kunnen wel even een beetje rust gebruiken. Welterusten!