Dag 17 Samut Sakhon & River Kwai

Vandaag is het tijd om Bangkok te verlaten en richting het westen van Thailand te gaan. Om half 7 waren we op; aankleden, eten, laatste spullen pakken en uitchecken. Om 8 uur vertrokken we in hetzelfde busje als gister met dezelfde chauffeur en gids en met al onze bagage. Om 10 voor half 9 werden we door het busje gedropt bij het treinstation. Alle bagage mochten we laten liggen, want we zouden een uur de trein pakken om vervolgens weer met het busje verder te reizen.

We kwamen aanlopen op het station en dit leek echt in helemaal niets op een treinstation zoals wij gewend zijn. Het was één spoor met één verlicht bordje erboven waarop de tijd stond dat de trein zou vertrekken. De trein stond al klaar op dit ene spoor. Meer was het dan ook niet. De gids heeft onze treinkaartjes gekocht en is mooie plekken aan het raam gaan zoeken waar wij konden genieten van het uitzicht tijdens de rit.

Het is wel een heel oude trein en toch ook ander soort spoor hier. Ieder bobbeltje voel je en de stoelen zijn niet bekleed. Als de hobbel hard genoeg was sloeg de wc deur schuin naast ons open

en bij het middenstuk tussen 2 wagons in zie je de platen gewoon over elkaar schuiven en op elkaar klappen. Bijzonder.

We kwamen op een ander station waar we eerst nog 10 minuten moesten wachten op een andere trein om zelf verder te kunnen op jawel dat ene spoor. Geen twee naast elkaar, gewoon je beurt afwachten. Met een mannetje in uniform die op de splitsing staat met een rode en een groene vlag om aan te geven wanneer de trein door mocht of moest stoppen. Uiteindelijk kwamen we op het eindstation (Samut Sakhon) waar de spoorweg voor het station alleen maar markt om zich heen heeft. In feite rijdt de trein door de markt heen waar ook wat stalletjes kleiner worden gemaakt om de trein door te laten. Erg grappig!

Toen we uitstapte ging het keihard regenen, waardoor we een tijdje hebben moeten wachten tot het droog werd. Toen het droger was zijn we met de gids over de markt gaan lopen. Deze markt ligt naast de rivier die door Bangkok naar de oceaan gaat. Het is dan ook niet gek dat dit de grootste vismarkt in Thailand is. Hier werden zelfs ter plekke kikkers ontleed. Na een rondje te hebben gemaakt zijn we richting het busje gegaan om vervolgens 2 uur te reizen naar Kanchanaburi.

Om half 2 kwamen we aan bij de River Kwai Bridge. Wat een grote indrukwekkende brug en zoveel mensen! De gids heeft een korte uitleg gegeven over de brug, het aantal gevangenen en aantal Aziatische arbeiders die hieraan hebben meegeholpen en het middenstuk dat na de oorlog is gerenoveerd doordat het was gebombardeerd. Dit zie je ook want de zijkanten van de brug bestaan grotendeels uit halve cirkels en het middenstuk heeft rechte zijkanten, dit is het gerenoveerde deel.

Vervolgens hebben we een half uur rondom en op de brug gelopen. We hebben veel foto's gemaakt en werden om 2 uur door de gids gehaald om wat te gaan eten. Het restaurant zou snel dichtgaan. We hebben heerlijk gegeten van een Thais buffet. Na het eten zijn we naar het Death Railway Museum gebracht. Deze is door een overlevende opgericht. Via informatieborden aan de muur met tekeningen, foto's, videobeelden en oude papieren werd door twee verdiepingen heen het verhaal verteld van de oorlog in zuidoost Azië, Japan en het laten bouwen van deze brug. Ik was enorm onder de indruk.

Voor het museum was 1 van de 2 begraafplaatsen die hier zijn voor de omgekomen gevangenen/werkers in de kampen in Thailand die werkte aan de brug. De begraafplaats was een groot grasveld met allemaal kleine stenen. Na iedere steen een kleurrijk plantje en deze

stenen zijn in hele nette rijen gegroepeerd. Zo ook 2 volledige vlakken voor Nederlanders. Dit was ook te zien aan de stenen waarop Koninkrijk der Nederlanden met een afbeelding van de leeuw stond. Ik vond het eigenlijk een heel mooie begraafplaats ook door de kleurrijke planten en de nette indeling.

Nadat we hier rond hadden gelopen zijn we nog een keer bij de brug afgezet. Karsten had nog niet alle foto's die hij wilde hebben. Terwijl we halverwege de brug liepen gingen er toeters af. Er kwam een trein aan. Het spoor wordt dus nog steeds gebruikt. Op de brug heb je na iedere halve cirkel een soort plateau dat uitsteekt richting de rivier en hier moesten alle mensen dus op gaan staan zodat de trein er langs kon. Karsten die liep nog een stukje door om op een volgend plateau foto's te maken. Heel cool om te zien dat het gewoon nog gebruikt wordt.

Toen de trein voorbij was ging ik op zoek naar Karsten en die vond ik helemaal aan het eind van de brug waar de brug dus verandert in alleen spoor en verdwijnt in het groen van het landschap. Hij heeft hier een kwartier (en ik dus ook) staan wachten tot 2 meisjes aan de kant zouden gaan voor de perfecte foto. Uiteindelijk heeft hij ze vriendelijk verzocht even te wieberen en had hij een hele gave foto van het eind van de brug die wegloopt in het groen. We zijn weer terug gelopen en nog een stukje verder het spoor afgelopen om ook het bord op het station te kunnen fotograferen.

Half 6 zaten we weer in het busje en volgens de gids was het een half uur naar het hotel. Dit werd uiteindelijk een uur. We hebben inmiddels wel door dat als de gids een tijd aangeeft we die tijd keer 2 moeten doen voor de reële reistijd ;). We hebben een lange weg door het binnenland gevolgd en kwamen uiteindelijk op een zijweg terecht die helemaal door de bossen heen slingert. We kwamen aan bij de lobby en werden hier verwelkomd met een lokaal drankje.

Nadat we zijn ingecheckt hebben we met de gids morgen om 9 uur afgesproken om naar de Hellfire Pass te gaan. Daarna zijn onze tassen door 2 medewerkers gedragen en werden we naar de kamer gebracht. Dit bleek geen kamer maar een houten huisje. En helemaal met leuke lichtjes, een veranda en uitzicht (als het goed is) op de rivier. Er is een zithoek, een bank voor het bed, een groot bed en een

ruimte achter het bed waar zich een hele grote douche bevindt. Helemaal leuk! Ook nu zijn we weer op een park terecht gekomen met allemaal huisjes in de bossen, met een meer, een rivier, een zwembad en warmwaterbaden. Het ziet er in het donker erg lux uit en we zijn benieuwd hoe het eruit ziet morgenochtend in het licht.

Omdat we zo afgelegen zitten, kunnen we hier niet even aan de overkant bij een goedkoper tentje wat eten. We hebben dan ook net even wat gegeten in het restaurant. Karsten lekkere kip, nootjes en rijst. Ik had maar wat vis besteld. Ik kreeg een enorme vis die gestoomd was en in een hele sloot soep lag. Ik weet niet of dit echt voor 1 persoon bedoeld was. De vis was wel ok, maar zal niet nog een keer besteld worden :).

Het was een bijzondere dag, we waren allebei erg onder de indruk en hadden dit echt niet willen missen. We kijken uit naar morgen.