Dag 8 Reis Ipoh & Penang

Het is ons gisteravond niet meer gelukt om naar het Nederlandse tentje te gaan. Karsten was wat later terug en ik heb even zitten Facetimen met Carin :). We waren dan ook wat later in de kamer en zijn onze spullen gaan inpakken. Karsten merkt dat het steeds makkelijker en sneller wordt om zijn tas weer opnieuw in te pakken. Vervolgens zijn we op tijd gaan slapen.

Vanochtend werden we namelijk om kwart over 5 gewekt. We hadden het idee om de berg op te rijden naar het hoogste punt en daar zonsopgang mee te maken. Aangezien het gister heel bewolkt is geweest, hebben we wel eerst even uit het raam gekeken of het zin had. Dat had het helaas niet en we besloten nog een uurtje te gaan slapen. Dat is Karsten wel gelukt, ik heb alleen maar naar het plafond gestaard. We zijn er half 7 uitgegaan, aankleden, laatste dingen inpakken en naar beneden voor ontbijt. Het was druk! We zaten in een ontbijtkamer vol met Chinezen. Toen ik gister ma belde dacht ze dat ze vogels hoorde (dat was half China), nou ma vandaag zaten al die vogels met ons te ontbijten!

Ook nu weer na het ontbijt naar de kamer, spullen pakken en met de tassen op de rug naar de receptie om uit te checken. 8 uur zaten we in de auto. Tijdens het hardlopen was Karsten nog een theeplantage tegengekomen (Cameron Valley) en dus zijn we daar nu heen gereden. We kwamen tot de conclusie dat we de leukste wel gezien hadden. Dit waren alleen 2 tentjes langs de weg waar je het uitzicht had. Overigens blijft dit uitzicht wel heel bijzonder en hebben we dat dan ook nog even vastgelegd.

Het was nu wel mooi weer met een zonnetje dus zijn we toch nog naar de toren gereden. Hoe verder we de berg opkwamen hoe bewolkter het werd en toen we boven aankwamen zagen we nog minder dan gister. Helaas, ook dit hoort erbij. Wel hebben we het in ieder geval geprobeerd ;). Op weg naar beneden zijn we nog een laatste keer gestopt bij de eerste theeplantage voor een laatste blik.

Om kwart voor 10 reden we Cameron Highlands uit. Dit was een lange kronkelende bergweg alleen maar naar beneden. Karsten was lekker naar beneden aan het scheuren en ik zat er iets minder fijn naast. Dit keer had ik best veel last van al die bochten. Maar goed eenmaal beneden ging ik me steeds beter voelen en om 11 uur kwamen we dan aan in Ipoh. Ik wilde hier heel graag de grot tempel Sam Poh Tong zien.

Dit is een Chinese tempel in een grot en heeft voorafgaand een hele leuke tuin. We zijn door de tuin richting de grot gelopen en eenmaal bij de ingang werden we door een klein ouder vrouwtje aangesproken. We begrepen er helemaal niks van. Uiteindelijk kwam er een jongere jongen uit de grot zetten die het voor ons vertaalde. Of we wat eten wilde kopen om de schildpadden binnen te voeren. Karsten nam bamboe takken en tomaten mee. Hele gesprekken heeft hij gevoerd met ze :). Nou goed met spullen liepen we de grot in waar je allerlei Boeddha’s in verschillende soorten, maten en kleuren

tegenkomt. Vervolgens loop je door naar de binnentuin waar je inderdaad de schildpadden ziet.

Hier staat ook de tempel. Een witte tempel met typische rode daken met opkrullende uiteindes en bepaalde beesten op de punten en rode pilaren. Jammer genoeg was de tempel dicht en lijkt het erop dat deze niet meer gebruikt wordt. Wel hebben we ons vermaakt met het voeren van de schildpadden. Deze hebben trouwens wel een functie. De Chinezen geloven dus dat bij het voeren van deze dieren je je karma weer in balans krijgt. Voorlopig genoeg balans voor ons dus. Daarna hebben we nog een rondje in de tuin gelopen en zijn we weer naar de auto gegaan.

Toen we het volgende adres (ons hotel in Penang) wilde invoeren bleek deze niet te kloppen. Ik had inmiddels ook aangegeven al trek te hebben en dus eindigde we in de McDonalds in de hoop hier

internet te kunnen gebruiken om het juiste adres op te zoeken. Het internet hier werkte niet en ondertussen had ik wel die vieze Mac weg zitten werken. Naast de McDonalds zat gelukkig nog een Starbucks waar je natuurlijk wat moet kopen voor een Wifi code. Ik heb een setje van 2 kleine bekers meegenomen. 1 met Maleisië erop en 1 met Kuala Lumpur erop. Mooie gelegenheid om deze toch mee te nemen leek me zo. Hier is het ook gelukt om het juiste adres te vinden, bleek dat de g een j moest zijn.

In de auto en ja hoor de navigatie snapte het weer en de rit zou 2 uur duren. De rit zelf was niet heel bijzonder. We kwamen uiteindelijk bij de brug aan waarover je moet om op het eiland Penang te komen. Dit zou een hele bijzondere brug moeten zijn, dat zagen wij alleen iets anders. Uiteindelijk was merendeel van de brug gewoon snelweg zoals je die overal ziet. Dus gewoon platte weg alleen in dit geval iets boven zee. In het midden van deze snelweg boven zee zat ineens een brugvorm (je gaat omhoog en omlaag) met aan beide kanten 2 pilaren waarvandaan twee kanten op scheve kabels lopen naar de zijkanten van de brug. Toch zijn we aan de andere kant van de brug even naar de kust gereden om wat foto's te maken want die moeten in het plakboek :).

Uiteindelijk kwamen we om half 4 aan in het hotel. Het hotel is top. Het heeft veel faciliteiten; een café, een sportschool, een zwembad, een barretje in de lobby en het ligt direct aan het strand. We hebben boven onze tassen neergelegd en even snel wat kleren in de wasbak gelegd met sop om te wassen. Vervolgens zijn we een rondje gaan lopen en zijn we geëindigd in het zwembad. Lekker even afkoelen want het is hier super warm.

Na een uurtje zijn we naar de kamer gegaan, omkleden en zijn we de strandweg verder afgereden richting Batu Feringghi (meest toeristische strandstuk op Penang) naar het Hard Rock Hotel. We eten iedere dag 2x per dag rijst en hadden vandaag trek in een lekkere hamburger. Karsten bestelde nacho's vooraf en allebei een hamburger als hoofdgerecht. De nacho's kwamen op tafel en dit bleek een portie die voor wel 4 tot 6 personen bedoeld had kunnen zijn. We hebben echt met de hamburgers zitten vechten en zelfs Karsten heeft zijn bord maar voor de helft leeg gekregen. Wel hebben we een hele leuke avond gehad.

Nu zijn we in de hotelkamer en zitten we bomvol. Karsten ligt naast me al lekker te slapen terwijl ik dit verslag nog af wil maken. Zodra dit online staat ga ik ook lekker slapen, want morgen staan er nog wat bezichtigingen op de planning :). Welterusten!