Dag 18 Hellfire Pass & ziplinen

Weer op tijd op en richting het ontbijt. Ook hier is het ontbijt standaard wat we tot nu toe gewend zijn en kunnen we prima eten. Het park is overigens overdag inderdaad heel erg leuk en zoals we ons gister hadden voorgesteld. Het eerste wat Karsten deed na het wakker worden was de gordijnen voor het bed open doen. En ja hoor, vanaf het bed door het raam heb je een mooi uitzicht op een S-vormige rivier met links en rechts allemaal groen. Fantastisch!

Om 9 uur stonden de gids en de chauffeur weer bij de lobby om ons op te halen. Vanochtend gaan we naar Hellfire Pass. Het stuk waar de berg is uitgehakt om ruimte te maken voor de spoorweg van Bangkok naar Burma (Myanmar). Om half 10 kwamen we aan en zijn we het museum ingegaan. Hier werd ons eerst een film laten zien met in grote lijnen het verhaal.

Japan heeft de verschillende landen die koloniën waren van met name Engeland, Amerika en Nederland bezet. Om het eigen leger in

Burma te kunnen bevoorraden moest Japan eerst via de oceaan. Dit ging niet meer en daarom zocht het de uitbreiding via bestaande spoorwegen door de landen die het bezet had. Tevens hadden ze zo een heel treinnetwerk onder controle in alle landen in zuidoost Azië. Alleen een spoorweg naar Burma ontbrak en werd dus gebouwd. Het ging om 415 km spoor wat in 20 maanden is gebouwd door 60.000 oorlogsgevangenen uit de omliggende landen en 200.000 Aziatische arbeiders.

Vervolgens konden we ook hier door het museum lopen waar op borden met informatie geschreven stond en deze werden ondersteund met voorwerpen, foto's en tekeningen. Aan het eind was er nog een video met voornamelijk foto's. Heel indrukwekkend hoeveel uren op een dag gedraaid moesten worden en hoe mager men was. Overigens heet het Hellfire Pass omdat ook 's nachts doorgewerkt werd. Dan kon men niks zien dus werd er gewerkt met vuur via fakkels en waren de schaduwen van de gevangenen en bewakers te zien. Het heeft daarom die naam gekregen.

Na het museum konden we buiten lopen langs een deel van het oude spoor. Zo'n 2,5 km is vrij gemaakt (althans bewandelbaar). Na een

kilometer kom je de eerste inham in de berg tegen. Hier staan heel veel vlaggetjes en kruizen op de grond en in de bergen aan de zijkanten. Wanneer je door dit gedeelte heenloopt zie je de gaten nog zitten die gehakt zijn in de zijkanten. Aan het einde rechts hangen 2 platen met gedenkwoorden en aan het eind van het pad loop je tegen een gedenkteken aan.

Op de grond liggen allemaal nog bielzen met een stukje spoor en de typische stenen die je onder en langs de spoorwegen altijd ziet. Dit was het enige stukje spoor die er trouwens nog was. De rest van de weg (we hebben 2 km heen en terug gelopen) zie je nog wel verloren bielzen en met name allemaal stenen die de weg leiden. Heel bijzonder om hier langsgelopen te hebben en met name de paar stukken waaraan je echt zag dat er door de berg heen is gehakt.

Om 12 uur waren we uiteindelijk terug en zijn we wat gaan eten bij een lokaal restaurantje. Dit keer hebben we met de gids en chauffeur zitten eten. De gids heeft een aantal gerechten besteld voor ons om te proeven. We hebben erg lekker zitten eten. Na nog even langs de 7 eleven geweest te zijn voor wat snacks en drinken voor de reis morgen zijn we om half 3 afgezet bij het hotel.

Dit hotel biedt allerlei sportieve activiteiten aan. Via de organisatie in Nederland had ik een soort klimmen, klauteren en via kabels slingeren van platform naar platform hoog in de bomen geboekt. Het was nog even de vraag of het doorging, want vandaag regent het hier heel veel en zo ook het moment dat wij het parcours zouden gaan doen. Uiteindelijk moesten we ons om half 4 melden.

Na een heel outfit aangekregen te hebben met 3 soorten klikbare touwen voor aan de kabels en een oefenparcours afgelopen te hebben, gingen we de bomen in. Ja, via een aantal ladders omhoog klimmen, door lussen heen op naar de eerste kabelbaan waar je van het platform moest afspringen en slingeren naar het volgende platform.

Al zag ik het zelf, ik was heel goed bezig. Misschien niet de snelste maar ik liep er wel. En toen kwamen we op het punt dat ik moest gaan zitten op de rand (heel hoog) en mezelf van de rand af moest gooien om met een soort liaan te slingeren en in een net te komen. Na 10 minuten daar gezeten te hebben en drie keer te vragen of er een andere weg was, kreeg ik van zowel Karsten als de begeleider gewoon een zet in me rug. Ah wat erg, maar toen ik eenmaal hing ging het wel.

Het parcours verder was erg leuk. Op een gegeven moment werden we op een soort driewieler/skelter gezet en naar het volgende platform geduwd en de laatste slinger was een hele lange kabel van de ene kant

naar de andere kant van het meer hier in het park. Het was een lekkere bezigheid, het is droog gebleven (onze regenjassen hadden we wel aan) en we hebben het erg naar ons zin gehad.

Ze hebben aan dit zelfde meer 2 zwembaden. De eerste is een lauw/koud zwembad en de 2e (deze ligt direct aan het meer) is een heel warm bad met een mooi uitzicht over het meer en de verschillende bergen. We hebben onze zwemkleding aangedaan en zijn in dit warme bad gaan zitten. Super gaaf! We hebben hier heerlijk wat tijd gezeten (Karsten wat langer dan ik) en zijn daarna nog wat gaan eten hier in het restaurant.

Onze tassen zijn nu weer ingepakt en morgen moeten we om 8 uur weg. We gaan op weg richting Ayutthaya. We hebben morgen een lange reisdag voor de boeg. Voor nu welterusten.