Dries wordt boerderijzitter

Dag bloggertjes!

Na een maand het zuideiland rondgereisd te hebben is het tijd voor een verslag van mijn avonturen. Heel wat gedaan in die maand dus veel te vertellen. Het hele verlsag zal in stukjes volgen en de foto's in nog kleinere stukjes. Waarom snel als het ook traag kan? Alvast mijn oprechte excuses voor spelfouten in al mijn vorige en volgende verslagen, de Nederlandste taal ontglipt me soms even. Een aandachtige lezer wees me hierop, waarvoor dank! Tijd om de draad weer op te pikken, ik probeer alles zo goed mogelijk te reconstrueren.
De laatste keer dat we elkaar spraken, ging ik terug naar Erewhon voor wat dagtochtjes te maken.

Maandag 20 februari ging ik terug. Normaal gezien zou ik alleen zijn daar, de eigenaars en vaste werkers gingen op een tocht met paard en kar voor een week. Ik arriveerde in de namiddag en er was nog pittig veel volk aanwezig. Ze hadden besloten om de tocht een dag uit te stellen dus ik kon nog een avondje relaxen met mijn buddies. Ze vroegen me die avond ook om op de boerderij te letten en de honden eten te geven tot zij terug waren. Hondenliefhebber als ik ben, was dit natuurlijk geen enkel probleem. Een weekje de hele boerderij voor mij alleen met goed eten en bier, de honden nam ik er graag bij! De volgende ochtend was ik klaar om Mount Potts te gaan bewandelen, maar weer een change of plans. Ik mocht de eerste dag mee op de tocht want ze moesten 's avonds toch terug komen

om de truck voor de paarden op te halen. Het was een prachtige dag dus genoot ik van een rustig tochtje in volle zon met een biertje in de hand. Weer een leuke ervaring erbij. De volgende dagen liet ik de honden uit en deed verschillende wandelingen in de omgeving. Ik bewandelde Mount Potts, Mount Caroline, Mount Sunday en nog een andere onbekende berg. Mount Sunday is Edoras voor de Lord of the rings liefhebbers. De omgeving rond Erewhon werd veel gebruikt in de tweede film, Helm's Deep is daar ook gefilmd. De dag dat ik Mt Potts bewandelde was een bijzondere dag! Het was een van mijn laatste dagen voor ik terug ging rondeizen. Het was 10 minuutjes rijden tot de start van de wandeling. Blauwe lucht en stralende zon, ideale dag. De tocht ging minstens 5u duren als ik de normale weg zou volgen. Een van mijn collega's had me echter gezegd dat ik via een 'klein ommetje' op de top, langs een andere weg naar beneden kon en dan uitkwam bij Erewhon. Dus dat probeerde ik, slecht idee van mezelf! Het klein ommetje draaide uit op een verdwaaltour van een kleine 2u, pittig veel gewandeld die dag. Ik was vertrokken om 10u30 en tegen 18u30 was ik terug... En dan moest ik mijn auto nog gaan halen, gelukkig kreeg ik een lift. En toen begon het bijzondere pas! Mijn auto was vrij tot zeer stoffig van al de grindwegen en toen we bij mijn auto aankwamen was er van alles in het stof geschreven.

2 van mijn vrienden op Erewhon waren eerder die dag langs gereden en ik dacht dat ze zich eens hadden laten gaan. Maar niets was minder waar! Ze hadden inderdaad iets geschreven, maar niet alles. Vriendelijk als ze zijn, hadden ze 'dries is een faggot geschreven' op mijn achteruit geschreven. Het toeval wil dat die dag mijn 2 goede vrienden uit Rotorua, mount sunday aan het bezichtigen waren. En zij zagen mijn auto staan, maar waren eerst niet zeker dat het zel de mijne was ( er rijden een miljoen rode honda odyssey rond, onwaarschijnlijk veel). Dankzij de boodschap op de achteruit waren ze overtuigd. Ze schreven ook vanalles op mijn auto en lieten me een briefje achter dat ze bleven slapen op een camping een half uurtje verder. Die avond reed ik tot daar, we zaten gezellig samen rond een kampvuur en besloten samen het zuideiland te verkennen. Zo eindigde mijn tijdperk op Erewhon met een extra speciale dag. Ik vond het jammer om er weg te gaan, het waren een van de beste 6 weken uit mijn leven! Later dit jaar ga ik zeker terug om mijn vrienden terug te zien en nog wat meer te wandelen. Er staat een trektocht naar wat glaciers op het programma dan.