Op avontuur

Van Siem Reap neem ik de alternatieve weg naar Battambang. En dat is over het water. Een boottocht van zo’n 8 uur. Heerlijk om op het water te zijn en de tijd vliegt voorbij want overal gebeurd wel wat. Er wordt gevist, mensen komen langs met bootjes en we passeren drijvende dorpjes. De huisjes en bootjes zijn vaak geïmproviseerd en simpel, vaak zelfs armoedig. Het mooiste van de hele ervaring zijn de mensen. De mensen die naar je lachen en zwaaien, en zeker de kinderen die dolenthousiast zijn als we langskomen. Bijzonder om te zien hoe het leven er hier aan toe gaat. Een leven in en over het water.

Ik kom aan op de bestemming Battambang, een klein plaatsje. Ik slaap in het hostel en als ik weer wakker wordt is het tijd om de omgeving te gaan verkennen. Samen met een gids en een Frans meisje gaan we op weg. Eerst naar de bambmoo trein. Dit is een spoor waar je op een soort van plateau kunt zitten die zichzelf voortbeweegt door een motor. Heel grappig, vooral dat de het hele plateau van het spoor er wordt afgehaald als er tegenliggers zijn.

Het spoor leid ons naar een klein marktje. We staan stil bij een kraampje waar een vrouw met haar kat zit. We beginnen de kat te aaien en de vrouw zegt: Buy something you get the cat for free. Het gesprek was begonnen. De kat heette Ching Chang. En haar moeder had een noodlottig einde. Opgegeten bij mensen van een dorpje hier verder op. Ik moet goed op mn huisdieren letten, ze eten ook honden zegt de vrouw. Een leuk kattenfeitje trouwens, de staart van de kat hier is gebroken, altijd, en het is niet zoals ik dacht door een verkeersongeluk. Wat niet gek zou zijn in een land waar sommige Cambodjanen als een suiicidale rijden, maar nee het is natuurlijk.
Na een leuk gesprek wil deze lieve vrouw ons een ‘kerst’ cadeautje geven, een mand vol zelfgemaakte armbandjes komt op tafel en we mogen er een uitkiezen!

Aan het einde van de dag gaan we naar een Killingcave. Een plek waar veel mensen zijn vermoord door ze simpelweg de hersenen in te slaan en in de grot te gooien in de tijd van de Khymer rouge genocide. Hierover zal ik later meer vertellen.
En als het die avond begint te schemeren gebeurd er iets wonderlijks. Duizenden, nee miljoenen vleermuizen komen uit de grot en vliegen in een grote werm, tijd voor hen om een potje te jagen.

ingedavelaar

46 hoofdstukken

16 apr. 2020

Ching Chang

december 15, 2016

|

Battambang

Van Siem Reap neem ik de alternatieve weg naar Battambang. En dat is over het water. Een boottocht van zo’n 8 uur. Heerlijk om op het water te zijn en de tijd vliegt voorbij want overal gebeurd wel wat. Er wordt gevist, mensen komen langs met bootjes en we passeren drijvende dorpjes. De huisjes en bootjes zijn vaak geïmproviseerd en simpel, vaak zelfs armoedig. Het mooiste van de hele ervaring zijn de mensen. De mensen die naar je lachen en zwaaien, en zeker de kinderen die dolenthousiast zijn als we langskomen. Bijzonder om te zien hoe het leven er hier aan toe gaat. Een leven in en over het water.

Ik kom aan op de bestemming Battambang, een klein plaatsje. Ik slaap in het hostel en als ik weer wakker wordt is het tijd om de omgeving te gaan verkennen. Samen met een gids en een Frans meisje gaan we op weg. Eerst naar de bambmoo trein. Dit is een spoor waar je op een soort van plateau kunt zitten die zichzelf voortbeweegt door een motor. Heel grappig, vooral dat de het hele plateau van het spoor er wordt afgehaald als er tegenliggers zijn.

Het spoor leid ons naar een klein marktje. We staan stil bij een kraampje waar een vrouw met haar kat zit. We beginnen de kat te aaien en de vrouw zegt: Buy something you get the cat for free. Het gesprek was begonnen. De kat heette Ching Chang. En haar moeder had een noodlottig einde. Opgegeten bij mensen van een dorpje hier verder op. Ik moet goed op mn huisdieren letten, ze eten ook honden zegt de vrouw. Een leuk kattenfeitje trouwens, de staart van de kat hier is gebroken, altijd, en het is niet zoals ik dacht door een verkeersongeluk. Wat niet gek zou zijn in een land waar sommige Cambodjanen als een suiicidale rijden, maar nee het is natuurlijk.
Na een leuk gesprek wil deze lieve vrouw ons een ‘kerst’ cadeautje geven, een mand vol zelfgemaakte armbandjes komt op tafel en we mogen er een uitkiezen!

Aan het einde van de dag gaan we naar een Killingcave. Een plek waar veel mensen zijn vermoord door ze simpelweg de hersenen in te slaan en in de grot te gooien in de tijd van de Khymer rouge genocide. Hierover zal ik later meer vertellen.
En als het die avond begint te schemeren gebeurd er iets wonderlijks. Duizenden, nee miljoenen vleermuizen komen uit de grot en vliegen in een grote werm, tijd voor hen om een potje te jagen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. Alle rechten voorbehouden.