Flinders Ranges 4 - 7 april

Weer vroeg vertrokken, de afstand tot Flinders Ranges in de outback bedraagt zo'n 440 km. Eerst door de Barossa waar de immense wijnvelden langzaam maar zeker kleiner worden. Eenmaal uit de Barossa blijkt nogmaals, dat dat wel een uitzonderlijk welvarend gebied is. De plaatsjes, waar we doorheen crossen, zien er weer wat minder uit. Na een tijdje verandert de B-weg in een nog niet volledig geasfalteerde weg. Was niet aangegeven langs de weg, maar er rijdt toch niemand, dus wat maakt het uit. Er staan bomen langs de weg en opeens ziet Marlies een grote groep parkietachtige vogels. We stoppen en gelukkig blijven ze of zitten of vliegen ze slechts van tak naar tak. Tijd voor de camera dus. Wat echt grappig is om te zien, is hoe ze zich ook als groep gedragen. Er zitten er twee constant met elkaar te knuffelen. En dat is aanleiding voor een paar anderen om er eens goed voor te gaan zitten en er uitgebreid naar te gaan kijken. Zouden ze, net als bij ons, er met elkaar over roddelen? Weer een koestermomentje erbij voor ons deze reis.

We weten dat er zo goed als geen mogelijkheid is om boodschappen in Flinders zelf te doen, dus dat moet zo'n 150 km eerder, in Peterborough. Een voorheen belangrijke stad, toen de trein er nog doorheen reed. Veel daaraan gerelateerde werkgelegenheid destijds. Aan de muren van een paar gebouwen hangen fotocollages, die hieraan herinneren, er is een klein spoormuseum en een meer dan 100 jaar oude locomotief staat opgeknapt te glimmen in de zon.
Leuk om even rond te kijken, koffie te drinken en eten in te slaan. Als je naar de mensen kijkt zie je wel de teloorgang, veel wat verlopen ouderen. Ook hier vragen we ons af hoe die in hun dagelijks onderhoud kunnen voorzien. Op de radio zegt iemand, dat het gemiddeld jaarinkomen van 3 miljoen Aussies nog geen 40 k$ bedraagt, terwijl de spullen in de supermarkt een stuk duurder zijn dan bij ons.

Als we dichter bij Hawker komen (dat is ongeveer het begin van Flinders), zien we steeds meer dode kangoeroes langs de weg. Roadkills. Bijna ieder km wel 1. Het is een triest gezicht, zeker omdat het zowel kleintjes als ook grote volwassen dieren betreft. Hawker zelf is heet, er is een hele kleine buurtwinkel waar we peperdure zonnebrand (waren we vergeten) en dito diesel kopen. Dus Peterborough was een goed idee.

Ons verblijf ligt zo'n 30 km verder naar het noorden midden in Flinders. In de outback, die rood kleurt en gloeiend heet is. Het is een eco-villa, die energie- en waterzuinig is ontworpen. Maar wel van alle gemakken voorzien. Ruim, een enorm groot terras met uitzicht op de heuvels en volop vogelgezang. De dagelijkse service blijkt ook uitstekend te zijn. Echt een waanzinnige plek. Er staan zo'n 10 van dergelijke eco-villa's plus er is een campeerterrein en een restaurant. Als 's avonds de zon ondergaat kleurt de hemel een paar minuten groenblauw. Nog nooit gezien.

We hebben voor de komende dagen zowel een 4WD-drive tour van een hele dag als een scenic flight van een uur geboekt, dus dat biedt de kans om, naast een korte hike of een tochtje per mountainbike, een goed beeld van Flinders Ranges te krijgen. Dit gebied was oorspronkelijk, net als alles in Australië, van en voor de Aboriginals. 'When white man came' zoals ze hier zeggen werd alles anders. De eerste settlers waren, zoals vrijwel overal, boeren die het probeerden met schapen en graan. Maar dat bleek in dit klimaat uiteindelijk onmogelijk. Na wat meevallers in het begin werd steeds duidelijker dat dit gebied vooral lange perioden van vrijwel geen regen kent en

bloed- en bloedheet is. Daardoor trokken de boeren langzaam maar zeker weg. In het plaatsje Blinham werd begin vorige eeuw koper gevonden. Mijnwerkers uit met name Engeland werkten ruim 40 jaar onder erbarmelijke omstandigheden, maar de mijn werd nooit lonend. Dus die is ook verdwenen. De gronden werden door de staat overgenomen en in samenwerking met de oorspronkelijke bewoners is Flinders Ranges Park opgezet.

De heuvels en bergen in het gebied zijn zo'n 650 miljoen jaar geleden ontstaan, doordat vanbinnenuit de aardkorst omhoog werd gedrukt. Omdat in vroeger tijden hier zee was, is de structuur van dit gebied sterk gelaagd met sediment, met fraaie kleurverschillen tussen de diverse lagen tot gevolg. De veelheid aan toppen hier is het gevolg van eeuwenlange erosie en dus niet door vulkanische activiteit ontstaan. Wilpena Pound, dat vlakbij is, heeft de vorm van krater maar is dus een merkwaardig gevormde cirkel van twee

heuvelketens. Vanwege de oeroude sedimentlagen zijn hier ook de oudste fossielen ter wereld gevonden (550 miljoen jaar oud). Op een paar plekken kan je die zien (als iemand met kennis ze aanwijst tenminste).

De tocht met de 4WD brengt ons in veel uithoeken van Flinders. We zitten samen met een Duits stel. Hebben wij twee bodies en drie lenzen bij ons en is dat al een gesjouw, hij draagt een erg grote fullframe body, een soort van bomgordel met vijf lenzen en een telelens van Sigma die samen met de body alleen al 7 kilo weegt. Het mag eigenlijk niet eens allemaal mee als handbagage. Zij heeft een bescheiden systeemcamera. Toegegeven: hij wisselt sneller van lens dan wij van instelling. En een paar foto's zijn idd. erg mooi.

De schakering van kleuren, de droogte en de verschillende dieren, de historie en de hitte: het is hier prachtig. Bovendien is de lunch er ook 1 om niet snel te vergeten. Er staat emu, kameel en kangoeroe op het menu. Weg te spoelen met ter plekke gebrouwen bier. Toch maar doen dus. Het is echt heel lekker.

Het wildlife hier laat ons behalve (levende) emus, kangoeroes, wallaby's (kleine kangoeroe-achtigen), adelaars en de zeer zeldzame rockwallaby ook kennis maken met de echidna, een mega-egelachtig tiep. We zien m op de weg, keren om zodat we hem kunnen helpen met oversteken. Het lijkt echter dat hij niet helemaal oké is. Te weinig kunnen drinken misschien? Rick, de ranger die ons tekst en uitleg geeft en de weg kent (gelukkig), besluit dat we hem mee gaan nemen naar een opvangcentrum voor dieren in het park. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan want die stekels zijn niet alleen drie keer zo groot als bij een normale egel, maar ook vlijmscherp. Het lukt, maar deze vriend laat wel een paar egelscheldwoorden vallen, als hij in een grote plastic doos glijdt.

De scenic flight op zaterdag valt na de prachtige dag van gisteren wat tegen. Het is helaas wat heiig. En vanaf de hoogte ervaren we het toch anders - lees: minder indrukwekkend - als wanneer je al stuiterend door droge rivierbeddingen opeens een adelaar voor je ziet opduiken.

Thuisgekomen is er van het ene op het andere moment geen water. Wel uit de eigen regentank, maar niet van het grondwaternet. Nu is het al tijden erg droog dus het zou kunnen. De technische man komt na een klein onderzoekje onder het huis en bij de grondwaterpomp terug met een voor deze locatie wel heel toepasselijke en voor onze begrippen unieke oorzaak: bij de grondwaterpomp zit een kraantje, waarmee een schaaltje voor de vogels gevuld kan worden met water. Dat weten de kangoeroes ook, dus die komen ook drinken. Waarschijnlijk heeft 1 - we nemen aan per ongeluk - de hoofdkraan dichtgestoten. Mooier kan het niet worden hier.

Flinders Ranges is een fantastische manier om kennis te maken met de outback. Een voor ons volkomen nieuwe natuur en een van alle gemakken voorzien verblijf. Onderweg komen we ook mensen tegen, die met een 4WD met een tent erop reizen. Dan ervaar je de natuur waarschijnlijk nog intenser en ben je helemaal los van het dagelijkse leven in Nederland, maar wanneer zouden zij kunnen douchen? We moeten bekennen dat onze manier van reizen ons beter past.

Omdat het zaterdag en zondag nog prachtig weer is grijpen we de kans om ook te luieren aan het zwembad. Na Adelaide Hills wacht Sydney, dat wordt veel lopen en fietsen en het weer belooft iets minder zonnig en warm te worden, dus het laatste extra toefje bruin wordt er nu nog ingebrand.