Barossa Valley 2 - 3 april

Uitgezwaaid door de kangoeroes vertrekken we om 8 uur voor de reis naar de Barossa Valley. Het belooft een mooie dag te worden. Na zo'n 30 km komen we op de A8 en die moeten we 400 km volgen. Op voorhand een eind, maar ondertussen blijkt heel snel te gaan. De weg is prima en, omdat het stralend blauw weer is, kunnen we ook eindeloos ver kijken. Links en rechts strekken de landbouw- en veeteeldgebieden zich uit en het is zo rustig op de weg dat het lijkt alsof we alleen op de wereld in de auto zitten. Onderweg vergelijken we onze beelden van Nieuw-Zeeland en Australië. Waar je in Nieuw-Zeeland, met name op het Zuidereiland, bij iedere bocht weer verrast wordt door een nieuw 'plaatje' is Australië naast de grote steden vooral indrukwekkend door de uitgestrektheid. En wat ook belangrijk is: de zon schijnt. Het is gewoon veel lekkerder om bij 25-30 graden en een stralende zon te reizen. Onderweg zien we vanuit het niets een hoge silo, die in tegenstelling tot alle andere op fraaie wijze is beschilderd. Tijd voor weer een korte stop dus.

Later mijmeren we over het maken van een trip met een grote camper van Adelaide naar Darwin, dwars door Australië. Bijvoorbeeld van een week of 4. Nederland is ver weg. Het is 1 van de fijnste verplaatsingen die we deze reis meemaken. Zowel kwa indrukken als het gevoel.

Bij het binnenrijden van Barossa Valley komen de wijnranken al snel in beeld, eerst nog bescheiden maar al snel hele grote velden. Overal zijn wineries, dus als we morgen gaan proeven is er keuze zat. Tanunda en de overige plaatsen zien er een stuk rijker en verzorgder uit dan wat we eerder hebben gezien.

Ons verblijf met de toepasselijke naam Cupid Cottage ligt aan een plas met eenden en andere vogels. Het is weer 1 van de mooiere huisjes, zowel kwa voorzieningen als kwa sfeer. Je kan aan het meer in de zon liggen er zijn meerdere mooie zithoekjes buiten. We starten dus op de ligbanken aan het water en zoeken tegen de avond de veranda op met een glas wijn en wat eten. Overal hangt drogend wasgoed maar daar kijk je gewoon doorheen als je de mooie omgeving op je in laat werken.

Woensdag komt er een wat oudere heer aan de deur met de vraag of wij diegene zijn die de wijntour gaan maken. Ja dus. Leigh is zijn naam, was vroeger in zijn werkzame leven kweker van planten, na zijn pensionering runde hij met zijn vrouw Judy een B&B en sinds een paar jaar dus Barossa Vineyard Tours. Vier mensen, vier auto's. Onderweg naar de 1e winery wordt ie gebeld door een kleindochter (1 van de 10 in totaal blijkt later) en gefeliciteerd met zijn (79e) verjaardag. We hebben gelijk een leuke klik.

De 1e winery Chateau Tanunda is meteen een hele grote en gevestigd in een volledig gerenoveerd chateau. De proeverij is aan een soort bar, waar we zes verschillende wijnen (wit, rosé en rood) proeven. Ze blijken de afgelopen 10 jaar 9 keer een prijs voor de beste Shiraz gewonnen te hebben. De bokalen glimmen je tegemoet. Als ze horen dat Leigh jarig is wordt ie verrast met...... een fles wijn.

Daarna gaan we naar het kleinschaliger Langmeil. Dat is wat knusser. Waar in Chateau Tanunda een professionele en gediplomeerde juffrouw de uitleg verzorgt wordt dat hier door dames uit de Valley zelf gedaan. Ze weten er, althans voor onze beperkte kennis, meer dan genoeg van. Veel Grenache en Shiraz. Wijnen van 2-3 jaar oud en soms een jaar of 10.

Vervolgens naar Peter Lehmann (ja het zijn vooral Duitsers die hier de scepter zwaaien, begin vorige eeuw zijn die om godsdienstige redenen gevlucht uit Duitsland). Zijn winery ligt echt prachtig in het groen. Ook hier weer mooi geproefd. Maar niet echt wat anders.

Dat gebeurt wel als we naar Z gaan. Eerst ontmoeten we Judy: de vrouw van Leigh en ook met haar even een leuk gesprek. Bij Z blijkt de proeverij gecombineerd te zijn met een fraaie lunch. Echt een

fantastisch mooie plank met lekkernijen en een paar hele fijne glazen wijn. Vooral de afsluiting met port en chocola streelt de tong. We kunnen de verleiding gelukkig niet weerstaan en die fles port gaat mee. Of ie Nederland haalt is nog een uitdaging.

Na de lunch belanden we in een spiksplinternieuwe chocoladefabriek annex winery. Een beetje een anticlimax, want het oogt allemaal erg nieuw en steriel. Wel leuk is om daar de combinatie wijn-chocola ook te ervaren: witte chocola bij een Riesling, roze (!) bij een droge witte en steeds donkerder chocola bij steeds stevigere rode wijnen. Vooral de combinatie 'rood-donker' spreekt aan.

Alles laatste bezoeken we de wijngaard Tscharke, ook weer een Duitse wijnmaker, die afstamt van 1 van de eerste settlers. De wijnen worden uitgeschonken door een erg vriendelijk Portugees meisje, dat met heimwee naar familie en huis toch waarschijnlijk nog een jaar

langer Down Under zal blijven. Daar proeven we 8 organische wijnen, die verrassend lekker zijn. Er gaan er 3 mee naar de volgende stop: Flinders Ranges.

Uit de gesprekken met de verschillende proeverijmevrouwen komt een beeld naar voren, dat de 200 (!) wineries hier vooral de naam Barossa Valley hoog willen houden. Natuurlijk zijn ze een soort van concurrent van elkaar, maar bezoekers worden gestimuleerd om ook andere wineries te bezoeken. Ze zijn trots op de reputatie van Barossa Valley. Dit jaar zal de oogst een stuk minder zijn dan normaal vanwege de hitte van de afgelopen maanden. Verder is het opvallend, dat de prijzen hier hoger zijn dan van dezelfde wijn in Nederland. Volgens onze gids ligt dat aan de hoogte van de belastingen. Is er dus toch nog een land op de wereld waar die hoger zijn dan in ons land haha.