Mijn dagboek

Zoals gewoonlijk zijn we donderdag avond weer naar de bear en barrel geweest. Zoals gewoonlijk was dit een geslaagde avond, tot dat een van de meiden een bierfles tegen haar tanden aan kreeg en een stukje afbrak. Voor dit probleem zijn de volgende ochtend naar de tandarts gereden. Deze tandarts is een zus van Paddy en hier konden we dus zo terecht, want ze zou wel ergens een gaatje maken in de agenda. Zo gezegd zo gedaan en we waren er ook redelijk snel weer weg.
De rest van de dag heb ik niet veel gedaan, totdat iemand op het idee kwam om naar een rugby wedstrijd te gaan kijken. Zo gezegd zo gedaan en we zijn met laura teun en robin naar de wedstrijd tussen Grabouw en de cheeta’s. Wat was het koud op dat veld, nu zijn we natuurlijk heel erg gewend aan de zon, maar wat een koude en doordringende wind stond er. Hierna zijn we naar huis gegaan en lekker vroeg naar bed gegaan. De volgende dag zijn we vroeg opgestaan omdat we eigenlijk he plan hadden om de tafelberg te beklimmen, maar op het moment dat we onze gordijnen open deden zagen we al dat het daar niet zo’n mooi weer voor was.
Na wat gezocht te hebben zijn we naar de Old Biscuit markt geweest. Hier staat een klein schattig marktje waar een deel van de groep gelijke is gaan rondkijken. Ik ben samen met Laura en Teun naar de escaperoom gegaan. Dit is een kamer waar je opgesloten word voor een uur en waar je zo snel mogelijk uit moet zien te komen. Alles wat je in de kamer kan een hint zijn om verder te komen en uiteindelijk je zelf te bevrijden uit deze escaperoom. Het was zenuwslopend maar met 58 sec op de teller waren we bevrijd uit de kamer. Hierna zijn wij wat gaan rond lopen en heeft de andere groep zijn best gedaan om eruit te komen. 1 groep heeft het wel gehaald en de andere helaas net niet.
Hierna zijn Teun, Laura en ik naar huis gereden en is de andere groep naar muizenberg gereden om de zondag de gaan surfen. Wij hebben wat gegeten en zijn daarna naar een van de vriendinnen van Laura gegaan. Zij woont op een Appelfarm. Hier wonen ze met 80 mensen en de meeste van deze mensen werken ook op de farm. Het was leuk om gezellig tussen de locals te zitten en hier mee te praten over hun studies en werk, maar natuurlijk ook over de verschillen in taal en de redenen waarom wij hier heen zijn gekomen. Na een gezellig en geslaagd avondje zijn we naar huis gegaan.
De volgende ochtend zijn we met zijn drieën een vriend van laura op gaan halen om alsnog de tafelberg te gaan beklimmen. Vol goede moet zijn we die kant op gereden.
Na het zien van een rij van bijna 100 man voor de kabelbaan zijn we doorgereden om omhoog te gaan lopen. Na het wegzetten van de auto zijn we begonnen aan onze reis naar de top.
Onderweg hebben we goede en gezellige momenten gehad, maar hoe verder we naar de top kwamen hoe meer er gehijgd, gevloekt en gerust werd. Wat een helse tocht was het! Ongeveer na bijna 2 uur klimmen kwam er een man voor bij in zijn onderbroek, met zijn shirt en zijn broek in zijn hand. Hij zei tegen ons dit is beter lopen zo en dit doe ik wel vaker. Wij hebben er geen aandacht meer aan gegeven en zijn door gelopen. Tot we op een gegeven moment muziek hoorde. We vonden het raar zo hoog op de top, maar konden het niet zo goed verklaren. Toen we eindelijk bij de bron van de muziek kwamen zagen we die zelfde man zitten in zijn kleren die hij weer had aangetrokken en hij zat een mooi muziekje te spellen op een houtenklokkenspel.
Na even geluisterd te hebben we het laatste stukje afgemaakt en waren we eindelijk op de top.
Wat een zware toch (als je niet getraind bent;) ), maar we hebben het gehaald en wat een mooi uitzicht. Natuurlijk even een hele fotoshoot gedaan en daarna zijn we lekker gaan genieten met een biertje met een prachtig uitzicht over kaapstad, lionhead, robbeneiland, het wk stadion. We konden het allemaal zien vanaf daar. Natuurlijk als je omhoog loopt moet je ook weer naar beneden en zo starten we weer onze weg terug. Wat een zeer mooi tafereel was, dat we zagen net voor dat we weer naar beneden gingen, Was dat “het tafellaken” weer over de berg trok. Bijna elke dag rond een uurtje of 4 komt er een wolken deken boven op de berg te liggen wat er net uit ziet als een tafellaken. Na een makkelijkere en goede terug tocht langs het zelfde pad hebben we onze reis op de tafelberg afgemaakt. Verder die dag waren we redelijk moe en hebben we niet veel meer gedaan.

williamuitdereek

34 chapters

16 Apr 2020

beklimmen tafelberg

March 20, 2015

|

Kaapstad

Zoals gewoonlijk zijn we donderdag avond weer naar de bear en barrel geweest. Zoals gewoonlijk was dit een geslaagde avond, tot dat een van de meiden een bierfles tegen haar tanden aan kreeg en een stukje afbrak. Voor dit probleem zijn de volgende ochtend naar de tandarts gereden. Deze tandarts is een zus van Paddy en hier konden we dus zo terecht, want ze zou wel ergens een gaatje maken in de agenda. Zo gezegd zo gedaan en we waren er ook redelijk snel weer weg.
De rest van de dag heb ik niet veel gedaan, totdat iemand op het idee kwam om naar een rugby wedstrijd te gaan kijken. Zo gezegd zo gedaan en we zijn met laura teun en robin naar de wedstrijd tussen Grabouw en de cheeta’s. Wat was het koud op dat veld, nu zijn we natuurlijk heel erg gewend aan de zon, maar wat een koude en doordringende wind stond er. Hierna zijn we naar huis gegaan en lekker vroeg naar bed gegaan. De volgende dag zijn we vroeg opgestaan omdat we eigenlijk he plan hadden om de tafelberg te beklimmen, maar op het moment dat we onze gordijnen open deden zagen we al dat het daar niet zo’n mooi weer voor was.
Na wat gezocht te hebben zijn we naar de Old Biscuit markt geweest. Hier staat een klein schattig marktje waar een deel van de groep gelijke is gaan rondkijken. Ik ben samen met Laura en Teun naar de escaperoom gegaan. Dit is een kamer waar je opgesloten word voor een uur en waar je zo snel mogelijk uit moet zien te komen. Alles wat je in de kamer kan een hint zijn om verder te komen en uiteindelijk je zelf te bevrijden uit deze escaperoom. Het was zenuwslopend maar met 58 sec op de teller waren we bevrijd uit de kamer. Hierna zijn wij wat gaan rond lopen en heeft de andere groep zijn best gedaan om eruit te komen. 1 groep heeft het wel gehaald en de andere helaas net niet.
Hierna zijn Teun, Laura en ik naar huis gereden en is de andere groep naar muizenberg gereden om de zondag de gaan surfen. Wij hebben wat gegeten en zijn daarna naar een van de vriendinnen van Laura gegaan. Zij woont op een Appelfarm. Hier wonen ze met 80 mensen en de meeste van deze mensen werken ook op de farm. Het was leuk om gezellig tussen de locals te zitten en hier mee te praten over hun studies en werk, maar natuurlijk ook over de verschillen in taal en de redenen waarom wij hier heen zijn gekomen. Na een gezellig en geslaagd avondje zijn we naar huis gegaan.
De volgende ochtend zijn we met zijn drieën een vriend van laura op gaan halen om alsnog de tafelberg te gaan beklimmen. Vol goede moet zijn we die kant op gereden.
Na het zien van een rij van bijna 100 man voor de kabelbaan zijn we doorgereden om omhoog te gaan lopen. Na het wegzetten van de auto zijn we begonnen aan onze reis naar de top.
Onderweg hebben we goede en gezellige momenten gehad, maar hoe verder we naar de top kwamen hoe meer er gehijgd, gevloekt en gerust werd. Wat een helse tocht was het! Ongeveer na bijna 2 uur klimmen kwam er een man voor bij in zijn onderbroek, met zijn shirt en zijn broek in zijn hand. Hij zei tegen ons dit is beter lopen zo en dit doe ik wel vaker. Wij hebben er geen aandacht meer aan gegeven en zijn door gelopen. Tot we op een gegeven moment muziek hoorde. We vonden het raar zo hoog op de top, maar konden het niet zo goed verklaren. Toen we eindelijk bij de bron van de muziek kwamen zagen we die zelfde man zitten in zijn kleren die hij weer had aangetrokken en hij zat een mooi muziekje te spellen op een houtenklokkenspel.
Na even geluisterd te hebben we het laatste stukje afgemaakt en waren we eindelijk op de top.
Wat een zware toch (als je niet getraind bent;) ), maar we hebben het gehaald en wat een mooi uitzicht. Natuurlijk even een hele fotoshoot gedaan en daarna zijn we lekker gaan genieten met een biertje met een prachtig uitzicht over kaapstad, lionhead, robbeneiland, het wk stadion. We konden het allemaal zien vanaf daar. Natuurlijk als je omhoog loopt moet je ook weer naar beneden en zo starten we weer onze weg terug. Wat een zeer mooi tafereel was, dat we zagen net voor dat we weer naar beneden gingen, Was dat “het tafellaken” weer over de berg trok. Bijna elke dag rond een uurtje of 4 komt er een wolken deken boven op de berg te liggen wat er net uit ziet als een tafellaken. Na een makkelijkere en goede terug tocht langs het zelfde pad hebben we onze reis op de tafelberg afgemaakt. Verder die dag waren we redelijk moe en hebben we niet veel meer gedaan.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.