Het weekend beginnen met een rustig dagje en een filmpje. Het wordt immers nog zwaar genoeg dit weekend. ’s Avonds Laura en Linda opgehaald van hun vakantie, hierna hebben we lekker wat gegeten en zijn we uit gegaan in Grabouw. Niet zo druk als anders maar zeker zo gezellig als de andere keren. Aangezien je hier een fles kan kopen voor het zelfde geld als dat je in Nederland een glas betaal, gaat het nog al hard af en toe. Dit heb ik zaterdag ochtend dan ook weer eens ondervonden, maar ’s avonds een grote vent dan ook in de ochtend. Na een vette hap en een litertje water ging het al weer stuk beter. Eenmaal hersteld van de dag ervoor konden we ons al weer klaar gaan maken voor de volgende avond. We zijn naar Kaapstad gereden en hebben daar lekkere avond gehad. Natuurlijk niet te veel gedronken, ten eerste omdat ik me nog niet helemaal lekker voelde na de vorige avond en ten tweede om dat er een hoogte punt te wachten stond op de volgende dag.
’s avonds na het stappen is het altijd vaste prik om even naar de mac donalds te gaan en daar even een vette snack te eten. Op weg daar naar toe liep er een man mee en deze stopte opeens en daar stonden opeens 3 kerel voor me neus. Ik kon er wel tussendoorlopen, maar niet gemakkelijk. Ik was vrij op mijn hoeden en zag een iemand al op een aparte manier op me aflopen en duwde hem een beetje weg. Ik was er van overtuigd dat als ik niks had gedaan dat hij mijn telefoon zou hebben gejat. Nu is dat niet zo erg bij die telefoon uit de oudheid, maar toch blijft het jatten.
Eenmaal op de kamer hebben we nog de grootste lol gehad, met de mensen op de kamer. Het was hierna wel echt tijd om te gaan slapen, we hadden immers nog maar 2 uur om te slapen voor we weer op moesten staan.
In alle vroegte zijn Teun en ik opgestaan met kriebels in de buik. Het kwam namelijk nu wel heel erg dicht bij. Deze dag zijn we namelijk gaan skydive met zijn tweeën. Na 3 keer verkeerd gereden te zijn, omdat we geen kaart hadden en op onze mannelijke richtingsgevoel afgingen, kwamen we eindelijk aan bij de hangaar waar we moesten zijn. Daar aangekomen konden we gelijk ons dood vonnis tekenen en waren zij nergens meer aansprakelijk voor. Hierna moesten zij weten hoeveel ieder van ons woog, om een ideaal gewicht te benaderen voor aan de parachute. Dit was de eerste keer in 3 maanden dat ik een weegschaal tegen kwam en gelukkig viel het me alles mee. Er stonden 3 kilo’s minder aangegeven dan waar ik hier mee heen ben gekomen.? Hierna was het dan eindelijk zo veer. We werden in ons harnas gehesen en kregen een korte uitleg over hoe het zou gaan. Eenmaal alles gecontroleerd liep ik me “loden schoenen” richting het vliegtuigje met nadruk op “je”. Een gemiddelde wc is nog groter, maar met een beetje passen en meten konden we met 7 man zitten in het prachtig afgewerkte vliegtuigje. Tijdens de rit die uiteindelijk ongeveer 20 minuten heeft geduurd, hadden we een prachtig uitzicht over Atlantis ( waar we zijn wezen sandboarden) en in de verte op robbeneiland en Kaapstad. Toen eenmaal het luik open ging kwam het toch wel erg dicht bij. Samen met he begeleider richting de opening schuifelen op je kont en de diepte voor je zien. En daar vlieg je dan opeens in een vrije val. Wat een apart gevoel is dat. Ik heb me al vaak proberen in te beelden hoe het was, maar niks kon het benaderen. Dan komt helemaal uit het niks opeens de ruk omhoog door de parachute. Het eerste wat je dan denk is dat de gehele kinderbijslag aan je neus voorbij gaat, maar gelukkig trok mijn begeleider wat riempjes los die het iets comfortabeler maakt om daar te hangen. Dit was het moment waarom hij aangaf dat ik de touwtjes in handen mocht nemen en zelf wat mocht gaan sturen. Wat een gaaf gevoel was dat en wat reageert zo’n parachute snel zeg. Eenmaal aan de grond zaten Teun en ik vol van de adrenaline. We hebben onze cd met foto’s opgehaald en zijn richting de stad gereden. Daar waren nog een aantal mensen over der marktjes aan het struinen. Ik dacht even snel te pinnen op longstreet en dat was ook gelijk het domste idee van de hele reis. Iemand sprong voor mij in de pinautomaat en was vrij snel klaar. Ik ging er in en snapte het begin scherm niet helemaal. Er was een knop om op te duwen dus dat deed ik begon te pinnen en er kwam een “vriendelijke” man bij staan en in 20 sec had hij het voor elkaar om bij verward achter te laten zonder pinpas en toen wist ik dat ik geskimd was. Ik heb gelijk proberen de bank te bellen, maar helaas toen ik aan de telefoon hing hebben zij het net van mij rekening gehaald. Dit was even een domper op de geweldige ervaring die ik daar voor heb gehad. Later zijn we de andere even op gaan zoeken en met het geld wat ik nog in me portemonnee had, heb ik toch nog een mooi schilderij kunnen kopen. Wat de dag ook weer een beetje goed maakte was de heerlijk potjiekos van een vriendin van Laura. Een heerlijke pasta die wij in Nederland eigenlijk nooit op zo’n manier bereiden. Hierna ben ik gaan slapen na dat ik nog lang heb liggen denken over wat er nu die dag eigenlijk allemaal gebeurt was en wat ik gedaan had.