Mijn dagboek

De maandag zijn we vroeg opgestaan. Deze keer niet om te werken, maar om de nieuwe auto’s op te halen. De oude roestbakken die we nu reden waren niet goed en de organisatie die ons hier begeleid vond het beter om over te stappen naar een betrouwbaardere organisatie. Eerst hebben we de oude terug gebracht en deze organisatie had natuurlijk weer genoeg te klachen over de auto’s, maar eenmaal aangekomen bij de nieuwe auto’s was dit weer snel vergeten. Deze zijn mooier, beter en veel fijner in hun gebruik. Na terug komst werd ik gebeld, dat de sports vandaar niet door ging omdat het regende. Dit zorgde er voor dat ik gezellig samen met teun een film kon kijken over de geschiedenis van het rugby team van Zuid-Afrika.
dinsdag waren er zoals wel vaker geen mentoren, maar deze dag heb ik wel gezellig met greg kunnen praten en wat meer gepraat over normale dingen en niet altijd over VOH.
Hij vertelde ook dat woensdag in een nieuw jasje wordt gestoken. De Rainbow Smiles activiteit is niet meer in de kerk aan de andere kant van de grote weg, maar het is nu midden in het dorp zelf. Dit scheelt benzine, de kerk is mooier en het is handiger met vervoer. Zo hebben we dus een win-win situatie.
Na deze bijeenkomst zijn we met een deel van de groep richting genadendal gereden. Hier hebben we een gezellige avond gehad. We zijn de auto weer ingestapt en opeens in de middel of nowere stond er een stekelvarken voor de auto. Dit was mijn eerste keer dat er een beest voor de auto kwam en de bestuurster had in alle opzichten zo goed als kon gereden en gereageerd. Na dat we van de schrik waren bekomen zijn we even gaan kijken hoe het met het beest er aan toe was, maar deze was er te slecht aan toe. De stekels lagen overal en een van onze studenten heeft hem daarna uit zijn leiden verlost. Voor bijna iedereen was dit de eerste road kill die ze mee maakte en iedereen was dus redelijk geschroken. De volgende dag de schade maar even bekeken van de auto. Deze viel wel mee, maar het feit dat de bumper van plasic zorgde voor een paar vervelende scheuren in de bumper.
Donderdag was niet zo heel interessant, maar het was wel een dag om lekker van de zon te genieten en af en toe je werk te doen.

williamuitdereek

34 chapters

16 Apr 2020

week 5 stage

March 16, 2015

|

grabouw

De maandag zijn we vroeg opgestaan. Deze keer niet om te werken, maar om de nieuwe auto’s op te halen. De oude roestbakken die we nu reden waren niet goed en de organisatie die ons hier begeleid vond het beter om over te stappen naar een betrouwbaardere organisatie. Eerst hebben we de oude terug gebracht en deze organisatie had natuurlijk weer genoeg te klachen over de auto’s, maar eenmaal aangekomen bij de nieuwe auto’s was dit weer snel vergeten. Deze zijn mooier, beter en veel fijner in hun gebruik. Na terug komst werd ik gebeld, dat de sports vandaar niet door ging omdat het regende. Dit zorgde er voor dat ik gezellig samen met teun een film kon kijken over de geschiedenis van het rugby team van Zuid-Afrika.
dinsdag waren er zoals wel vaker geen mentoren, maar deze dag heb ik wel gezellig met greg kunnen praten en wat meer gepraat over normale dingen en niet altijd over VOH.
Hij vertelde ook dat woensdag in een nieuw jasje wordt gestoken. De Rainbow Smiles activiteit is niet meer in de kerk aan de andere kant van de grote weg, maar het is nu midden in het dorp zelf. Dit scheelt benzine, de kerk is mooier en het is handiger met vervoer. Zo hebben we dus een win-win situatie.
Na deze bijeenkomst zijn we met een deel van de groep richting genadendal gereden. Hier hebben we een gezellige avond gehad. We zijn de auto weer ingestapt en opeens in de middel of nowere stond er een stekelvarken voor de auto. Dit was mijn eerste keer dat er een beest voor de auto kwam en de bestuurster had in alle opzichten zo goed als kon gereden en gereageerd. Na dat we van de schrik waren bekomen zijn we even gaan kijken hoe het met het beest er aan toe was, maar deze was er te slecht aan toe. De stekels lagen overal en een van onze studenten heeft hem daarna uit zijn leiden verlost. Voor bijna iedereen was dit de eerste road kill die ze mee maakte en iedereen was dus redelijk geschroken. De volgende dag de schade maar even bekeken van de auto. Deze viel wel mee, maar het feit dat de bumper van plasic zorgde voor een paar vervelende scheuren in de bumper.
Donderdag was niet zo heel interessant, maar het was wel een dag om lekker van de zon te genieten en af en toe je werk te doen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.