Myanmar

De 15 dagen in Cambodja waren voorbij gevlogen en we stonden klaar voor ons nieuwe avontuur: 15 dagen Myanmar.
Sinds 2011 is Myanmar pas open voor toeristen en je merkt dit erg goed. De bevolking is nog ontzettend aardig (nog aardiger dan in Cambodja), wil graag met je op de foto en staan open voor een praatje zonder iets te verkopen. Fun fact: het tijdsverschil met Nederland is 4,5 uur.

Dag 1: Cambodja / Mandalay
Om 09:00u vertrok onze tuktuk naar het vliegveld. We zouden

namelijk om 11:55u van Siem Reap naar Bangkok vliegen. Het inchecken ging allemaal voorspoedig en na een koffie'tje gedronken te hebben konden we al gaan boarden. De vlucht duurde een uurtje, prima te doen dus. Aangekomen in Bangkok moesten we onze bagage opnieuw inchecken voor onze vlucht naar Mandalay. We waren om 13:15u geland en onze volgende vlucht zou om 15:10u gaan. Op zich wel te doen zou je denken.
Eenmaal uit het vliegtuig kwamen we bij de migratie check aan. Er stonden ontzettend lange rijen en het zag er niet naar uit dat het ook maar iets ging opschieten. We hebben bij de 'immigratie service' aangegeven dat onze vlucht binnen 1,5 uur zou vertrekken en dat we op moesten schieten. Dit begrepen ze maar al te goed en we mochten gelukkig vooraan in de rij aansluiten. Mooi meegenomen!
Aangekomen bij de bagage belt zag ik dat de flight bag van mijn backpack open was gemaakt en dat het slotje weg was. Ik heb alles even vlug doorgespit en kwam erachter dat mijn ehbo-tasje open was gemaakt, vreemd. Ik heb gelijk aangegeven bij een medewerker dat mijn tas open was. Ik kreeg een brief mee en ze zouden gaan uitzoeken wat er was gebeurd.
Na het inchecken van de bagage kwamen we in de volgende douane check en dit was een nog langere rij dan de eerste. Het was inmiddels al 14:15u en om 14:30u zouden we gaan boarden. Inge zei nog 'nee het komt wel goed, je hoeft niet te stressen' maar stresskip als ik ben werd ik hier niet heel rustig van. Op een gegeven moment was het 14:35u en hebben we toch een medewerker aangesproken dat we toch echt door de douane moesten. We mochten hier ook weer vooraan gaan staan en trokken toen een sprintje naar de gate. Al hijgend en puffend aangekomen bij de gate zei de grond stewardess vrolijk dat ze nog niet aan het boarden waren. Lucky us!
Het vliegtuig naar Mandalay was voor ongeveer 1/4 gevuld, lekker rustig. Om 16:20u landde we in Mandalay en konden we hier ons visum aanvragen. We hadden van te voren al een visum aangevraagd dus hoefden alleen maar de brief te laten zien en vervolgens kregen we de stempel in ons paspoort.
Beide vluchten waren met Thai AirAsia en alvorens de vlucht begon werd er een bandje afgespeeld die het verlies van de koning benadrukte. Bijzonder dat ze zoiets ook in een vliegtuig omroepen bijna een jaar na het overlijden.
Het was nog een uurtje met de taxi naar ons hostel. Aangekomen bij ons hostel hebben we ingecheckt en konden we eindelijk onze 'lunch' nuttigen want daar hadden we tussen al het stressen en rennen door geen tijd voor gehad. Het hostel was heel fijn: schone bedden, alles nieuw, gratis ontbijt, gratis koffie, thee en water en je kan zelfs locale snoepjes en sigaren pakken om uit te proberen. We zijn op tijd naar bed gegaan want de volgende dag stond er weer van alles op het programma.

Dag 2: Mandalay
Vanmorgen heerlijk ontbeten en vervolgens had het hostel een taxi chauffeur geregeld die ons de hele dag zou rondrijden langs verschillende tempels en kloosters. We hadden ons van te voren goed ingelezen wat betreft kleding en gebruiken in tempels / kloosters. We hadden onze benen en schouders bedekt en mochten sommige

ruimtes in bepaalde kloosters / tempels niet in omdat we een vrouw zijn. Dat vond ik best raar om mee te maken eigenlijk, aangezien ik in Nederland niet gewend ben dat ik ergens niet naar binnen mag omdat ik een vrouw ben.
We vertrokken om 10:00u naar het paleis. Alle gebouwen waren hier wit met goud of rood met goud, prachtig! Bij sommige witten gebouwen leek het wel alsof je in Griekenland was en niet in Myanmar. We hebben hier wat rondgelopen en we moesten uiteraard weer met locals op de foto. Na het paleis zijn we door gegaan naar het Shwenandaw klooster. Dit is een van de weinige tempels in Myanmar die niet kitscherig is met wit, goud en veel blingbling,. Dit klooster wordt gekenmerkt door de meest gedetailleerde houtsnijwerken.
Na deze houten tempel zijn we door gegaan naar het Alumash klooster. Hier was echt geen mens te bekennen. Het is nu ook laagseizoen, dus daar ligt het natuurlijk ook aan, maar er waren zelfs geen locals.
Na dit klooster gingen we door naar een begraafplaats voor monniken. We hebben hier wat rondgelopen en mooie kaarten gekocht. De Birmese bevolking smeert een soort crème op hun gezicht, Thanaka, wat dient als zonnebrand en afkoeling van de huid. We mochten dit proberen op onze hand en ik moet zeggen dat het inderdaad lekker verkoelend is.
Na deze begraafplaats zijn we doorgereden naar een werkplaats die goud blaadjes maken. Van een stukje goud maken ze een blaadje goud zo groot als een hand. Dit doen ze door het vast te klemmen tussen hout en daar op te blijven slaan. Locals gebruiken deze gouden blaadjes om op Buddha's te wrijven als een offer.
Jade steen is ook een ding in Mandalay dus onze chauffeur reed ons naar de jade markt. Opvallend was dat hier alleen maar mannen zaten en wij daar als de enige twee (blanke) dames rondliepen. Er werd ongegeneerd gestaard en we voelden ons niet helemaal op ons gemak. Gelukkig waren we met zijn tweeën en konden we de lol er

wel van inzien. Aangezien de markt om 13:00u sloot en het inmiddels al 14:00u was, waren we snel weer naar de taxi chauffeur gegaan.
We zijn vervolgens langs een houtsnijwerk en een beeldhouw werkplaats gereden. Mooi om te zien hoe deze beelden gemaakt worden.
De volgende bezienswaardigheid was de Mahamuni Buddha. Bij deze tempel was een grote Buddha die door vrijwilligers bedekt werd met goud blaadjes die gedoneerd waren door locals. Ook bij deze tempel waren vrouwen niet toegestaan in de ruimte waar de Buddha zich ook in bevond.
Op een gegeven moment liepen we wat rond en kwam er een monnik naar Inge toe. Hij vroeg of ze samen een selfie konden maken. Hoe grappig! We stonden er wel een beetje ongemakkelijk bij, want je mag een monnik niet aanraken, anders wordt hij uit zijn ambt gezet. Later kwam hij nog een keer naar ons toe om een foto samen te maken. Erg leuk! Monniken zitten hier ook gewoon op Facebook en hebben bijna allemaal een iPhone of een iPad. Alhoewel dit eigenlijk verboden is voor hen, gaan zij natuurlijk ook gewoon mee met de tijd.
De laatste stop van onze 'tour' was de U-Bein brug. Deze brug is 1,2km lang en daarmee de langste teak houten brug van de wereld. We hebben de zonsondergang gekeken en hebben daarna weer de taxi gepakt naar het hostel. Een erg intensieve maar prachtige eerste dag in Myanmar!

Dag 3 - Mandalay
Vroeg op! Om 04:00u ging onze wekker omdat we de zonsopgang wilde zien vanaf Mandalay Hill. Dezelfde taxi chauffeur van gister kwam ons om 04:45u ophalen en bracht ons naar de berg. Helaas was het een beetje bewolkt, maar alsnog hadden we een prachtig uitzicht. De taxi chauffeur had zijn zoontje mee en ze gingen ook samen naar de zonsopgang kijken, heel schattig.
Na de zonsopgang hebben we ontbeten in het hostel en kwam onze taxi chauffeur ons weer ophalen om weer naar andere tempels en kloosters te gaan.
Onze eerste stop was Saigang hill. Hier was ook een pagoda te zien, alleen deze vond ik niet heel bijzonder.
Onderweg naar onze volgende stop kwamen we langs een school voor nonnen en monniken. Kinderen vanaf 5 jaar konden hier terecht. Ze gingen naar deze school onder andere omdat ze wees zijn of omdat hun ouders in oorlogsgebied wonen (aan de grenzen van Myanmar en in het noorden is het nog niet veilig). Het was erg bijzonder om te zien. Sommige kinderen waren nog zo jong en klein. Gelukkig konden ze wel gewoon kind zijn en speelden ze bijvoorbeeld voetbal of een soort knikker spelletje.
Na deze school gingen we door naar de Hsinbyume pagoda. Deze pagoda is volledig wit en dat leverde prachtige foto's op. We moesten continu met onze zonnebril oplopen omdat het wit zo fel was aan je ogen. Vanaf deze pagoda konden we door lopen naar de Mingun Pahtodawgyi pagoda. De bouw van deze pagoda is in 1790 gestart en het zou de grootste pagoda van de wereld worden. Helaas was er in 1839 een aardbeving die ontzettend grote scheuren in de tempel aanbracht. Het zag er erg indrukwekkend uit. De tempel is nooit afgebouwd vanwege een gebrek aan geld, erg jammer.
In Myanmar moet men de schoenen uitdoen bij het betreden van de tempel. Dit is totaal geen probleem, alleen een nadeel is dat de vloer ontzettend heet is. We konden een rondje om deze pagoda lopen (nog best ver) en de grond was zo ontiegelijk heet dat we af en toe moesten gaan zitten om te voorkomen dat we onze voeten zouden branden. We kwamen hier 3 locale meisjes tegen die gezellig met ons wilde kletsen. Ze waren 8 en 9 jaar en spraken erg goed Engels.
De vermoeidheid begon een beetje in te slaan, maar we hadden nog 1 bezienswaardigheid op het programma staan. Na de lunch hadden we een bootje naar Iwa. Dit is een eiland waar ook diverse tempels staan. Inge had al het een en ander gelezen en we besloten de twee mooiste tempels te bezoeken. Een huifkar bracht ons naar de tempels over een ontzettend hobbelende weg.
De eerste pagoda was de Kuthodaw pagoda. Er staan 729 platen met Buddhistische teksten op de tempel geschreven waardoor deze tempel ook wel 's werelds grootste boek wordt genoemd. Helaas wisten we dit feitje niet en dachten we dat er ergens een super groot boek lag haha.
We zijn doorgereden naar een andere pagoda en ik heb hier een mooie aquarel schildering gekocht, leuk aandenken!
Na dit eilandje heeft onze chauf ons weer naar het hostel gebracht. Hij vond het erg leuk dat hij ons vandaag weer mocht rondrijden en vroeg of wij hem wilden aanbevelen bij vrienden wat we zeker gaan doen.
We hebben daarna lekker in het hostel gechillt, wat gegeten en zijn vroeg gaan slapen.

Dag 4: Mandalay / Bagan
Vanmorgen hadden we om 08:00u de bus naar Bagan. De reis duurde 5 uurtjes en we waren iets na 13:00u in ons hotel. Ja je leest het goed: hotel! Voordeel van met zijn tweeën reizen in Myanmar is dat een hotel vaak goedkoper is dan een hostel. Een hostel in Bagan was bijvoorbeeld 17€ per persoon per nacht, waar het hotel 23€ voor een twee persoons kamer was. Nou dan is de keus snel gemaakt moet ik zeggen!
Rond 13:30u kwamen we ons aan in hotel. Echt genieten dit! Een

eigen kamer, heerlijk groot bed met een heerlijk dekbed. Dit kan ik wel 2 nachten volhouden.
We hebben onze spullen gedropt en een E-bike gehuurd. Toeristen mogen geen scooter huren, dat is verboden per wet, vandaar dat je wel een E-bike kan huren. De e-bike ging niet zo snel, maar het was een prima vervoersmiddel.
We hadden gehoord dat er een leuk marktje was en we zijn hier naartoe gereden. Aangekomen bij de markt lag overal het vlees in de hitte weg te rotten en stonk het ontzettend. We hebben hier wat rondgelopen en gingen lunchen.
Onderweg waren we een bordje tegengekomen met 'Long Neck Village' dus hier zijn we heen gereden. We kwamen in een afgelegen dorpje en een jongen vroeg waar we naar op zoek waren. Echter waren deze 'Long Neck Women' niet meer in het dorp: in december kwamen we weer terug. Bummer. We zijn wat gaan drinken bij Ostello Bello en daarna weer naar het hostel gereden.

Dag 5: Bagan
Vanmorgen zijn we wederom om 04:00u opgestaan want ook in Bagan kon een zonsopgang niet ontbreken. Om 04:45u stond onze

gids met de e-bikes voor het hotel te wachten. Hij bracht ons eerst naar de meest toeristische pagode om daar de zonsopgang te kijken, maar we wilden een tempel met weinig toeristen. We zijn nog 10 minuten door gereden en hadden een tempel bijna voor onszelf. Bij aankomst bij de tempel was er een hondje die vrolijk met ons mee rende naar boven en hij heeft heel de tijd bij ons gelegen. Er was nog een stel en 3 Engelse die overigens veel te hard praten en vervelend waren.
Helaas was het (weer) bewolkt en hebben we niet de prachtigste zonsopgang gehad, maar het was zeker de moeite waard.
Na de zonsopgang zijn we met onze gids naar een lokaal tentje gegaan om thee te drinken en Chinese brood stengels te eten. Deze stengels moest je in je thee/koffie dopen en leken een beetje op donuts. Erg lekker.
Onze gids had 5 tempels voor ons uitgestippeld om te bekijken. Gelukkig maar dat hij een selectie had gemaakt, want er zijn in totaal 3142 pagoda's en stupa's over heel Bagan verspreid. De pagoda's en stupa's zijn tussen de 9e eeuw en de 13e eeuw gebouwd door verschillende koningen.
De eerste tempel die we bezochten was de Schwe-zi-gon Pagoda. Hij heeft hier ontzettend veel verteld over het Buddhisme en gebruiken

in Myanmar. Hij vertelde onder andere dat een pagoda is onder te verdelen in een tempel en in een stupa. Een tempel mag men betreden, een stupa niet. Weer wat geleerd!
De tweede tempel waar we heen gingen was de hoogste tempel van Bagan (Hti Lo Min Lo tempel). Deze tempel is door de aardbeving in 2016 gedeeltelijk beschadigd en een Indiaas archeologen team heeft deze tempel weer opgeknapt. Het zag er prachtig uit! Hij heeft hier uitgelegd wat de verschillende houdingen van een Buddha betekenen en welke houtsoort je moet hebben voor het bidden. In Bagan gebruiken de Buddhisten een kralen armbandje van bijvoorbeeld palmhout. Ze gaan de kralen een voor een af tijdens het bidden wat ervoor zorgt dat ze niet afgeleid worden. De houtsoort wordt bepaald door de dag waarop je bent geboren. Ik ben op zondag geboren en ik zou een palmhouten kralen armband moeten hebben. De namen van de Birmese bevolking worden ook bepaald door de dag waarop je geboren bent. Iedere dag heeft een aantal letters waar je naam dan mee moet beginnen. Eigenlijk best handig.
Na deze tempel zijn we terug gegaan voor een snel ontbijtje in het hotel om vervolgens weer op pad te gaan.
De derde tempel die we bezocht hebben is de Ananda pagoda. Deze tempel was wit, in tegenstelling tot de andere tempels die vaak van normale bakstenen zijn. Het viel me op dat de tempels, afgezien van de Buddha beelden, erg veel op kerken leken met allerlei nisjes en torentjes. We zijn onderweg naar de volgende tempel nog langs twee klooster gereden en hebben daar wat rondgekeken.
De laatste twee tempels waren niet heel bijzonder en zijn we dan ook redelijk vlug door heen gelopen.
Na de tour zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we even gechillt. We wilden namelijk ook nog wat rond rijden bij de tempels aan het eind van de dag en de zonsondergang zien.
Rond een uur of 16:00u gingen we weer op pad met onze e-bike. We hebben onderweg gestopt bij een tempel en zijn hier opgeklommen (ja dit mocht). We hebben hier even gezeten en wat foto's gemaakt.
Er is ook een rivier die door Bagan stroomt en Inge had op maps.me gezien dat er bij de rivier ook een aantal tempels lagen. We zijn hier heen gereden en kwamen in een rustig dorpje terecht. Gelijk kwamen er twee kinderen naar ons toe gerend die ons wel de tempels wilde laten zien. De tempels lagen wat verder uit elkaar dus we hebben er maar eentje bekeken. Terug gekomen bij de scooter nodigde de nicht van de twee kinderen ons uit in het huis van haar zus. We hebben hier even gezeten en gekletst met hun. Erg bijzonder dat de lokale bevolking je uitnodigt om bij hun thuis even te zitten en te kletsen.
Vervolgens hadden we een tempel uitgezocht om de zonsondergang te kijken. We kwamen onderweg een jongen tegen die een nog mooiere tempel wist waar niemand zou zijn. We zijn hem gevolgd over een ontzettende zandweg. Eigenlijk waren alle wegen van zand en moest het een keer mis gaan. En dat ging het. Inge reed iets te enthousiast door het mulle zand en daar gingen we. Gelukkig heb ik niks en Inge verder alleen een schaafwond en wat blauwe plekken.
We hadden inderdaad de tempel voor ons alleen. De jongen bleef nog even zitten om te kletsen want hij wilde schilderijen verkopen, maar toen bleek dat we niet geïnteresseerd waren ging hij ook snel weer weg. Vervolgens kwam er nog een jongen met dezelfde intentie die ook snel weer weg was. Na de zonsondergang hebben we bij The Moon 2 gegeten, een super goed vegetarisch restaurant. We hebben een wrap met groente gehad en een yoghurt mint dressing, heerlijk!
Na het inleveren van de e-bike hebben we de backpacks ingepakt en nog even gechillt, want de volgende dag moesten we weer vroeg op voor de bus naar Inle Lake.

Dag 6: Bagan / Inle Lake
Vandaag hadden we de bus richting het Inle Lake. Om 07:30u werden we opgehaald door de busmaatschappij en werden we naar de bus gebracht. Het was zo'n mega chille bus! Nog luxer dan de bus van Ho Chi Minh naar Phnom Penh.
De busrit verliep prima. Rond 13:00u stopten we voor een lunch pauze en konden we weer door. De rit was na de lunch nog 4 uur door de bergen en het landschap was fantastisch. Het leek zelfs een beetje op Vietnam.
Om 17:00u kwamen we aan in Nyaung Shwe, dit is het dorpje bij het Inle Lake. We hoefden maar 1 minuut naar ons hostel te lopen, hebben ingecheckt en zijn een hapje gaan eten bij 'Pancake Kingdom'.

Dag 7: Inle Lake
Als je in Nyaung Shwe bent kan een boottocht over het Inle Lake niet ontbreken. We hadden gehoord van vrienden dat de prijs voor een boottocht ongeveer 15000 Kyat is, zo'n 10 euro. Prima dealtje.
Onze eerste 'stop' was een drijvende moestuin. Overal hingen tomaten en courgettes, heel grappig om te zien.
Na deze tuin zijn we naar een zijde, lotus en katoen weverij gegaan. Uit een lotus stengel kon je zo de draad eruit trekken. Vervolgens zijn we gestopt bij een sigaren makerij en een zilver smid.
Om een uurtje of 12:00u hebben we geluncht en gingen we vervolgens door naar een pagoda. Deze was niet heel bijzonder en we gingen snel door naar onze volgende stop: long neck women.
Er zaten 3 vrouwen in een huis waar ze sjaals aan het weven waren en de welbekende gouden ringen om hun nek hadden. De ringen konden bij elkaar

wel 24 kg wegen... Het was erg bijzonder om te zien!
Na deze stop gingen we nog langs een klooster waar weinig actie was dus we zijn weer met de boot terug gegaan.
Terug gekomen in het hostel hebben we gelijk alle prachtige foto's bekeken en een beetje gechillt. Om 18:00u konden we onze was ophalen en hebben we een hapje gegeten.

Dag 7: Inle Lake
Vandaag hadden we een eendaagse trekking op het programma staan. De fanatiekelingen daarentegen kiezen voor een driedaagse trekking tussen Kalaw en Inle Lake. Gezien de tijd en ook het gebrek aan motivatie om 3 dagen 8 uur lang te gaan lopen, kozen Inge en ik ervoor om een eendaagse trekking te doen.
Om 08:00u moesten we verzamelen bij het bedrijf wat de trekking aanbood. Het voordeel van het laagseizoen is dat er weinig toeristen zijn en deze hike deden we dus ook alleen maar met ons tweeën en de gids, erg leuk!
Nadat we eerst een kleine 20 minuten over de hoofdweg hadden gelopen konden we vervolgens de bergen in. Eerst kwamen we langs een school voor nonnen, monniken en normale kinderen die in de bergen woonden. In de bergen wonen nog 3 stammen, waaronder de Pa-O stam.
Na de school trokken we verder de bergen in en kwamen we bij de Meditation Cave. Zoals de naam al zegt werd er in deze grot gemediteerd. We hebben

hier wat rondgelopen en zijn daarna door gegaan met onze tocht.
Onderweg hebben we tamarinde geproefd en een avocado en mango boom gezien. Omdat het regenseizoen begonnen is waren de paadjes ontzettend modderig en glibberig. We moesten ons erg concentreren om niet onderuit te gaan en vol in de modder te belanden. Na een stevige klim omhoog kwamen we bij een prachtig uitkijk punt. We keken zo over de akkers heen en in de verte zagen we het Inle Lake liggen, erg mooi!
Rond 13:00u stopten we bij een tentje voor onze lunch. Ik heb de afgelopen dagen in Myanmar nog niet zo lekker geluncht. We kregen verse mango, peer, banaan, een noodle soep met pinda’s, rijst crackers en iets met tomaat en gepofte bonen, heerlijk!
Na onze lunch zijn we door gegaan naar een wijngaard. Hier hebben we 4 wijnen geproefd, zoo lekker om weer eens goede wijn te drinken. Het leek wel alsof we in Italië waren. Het grappige is ook dat Italianen naar deze wijngaard komen om de Birmese bevolking te ‘trainen’ met het onderhoud van de wijngaard en het plukken van de druiven. Het was nog een ruim uur teruglopen naar het hostel en uiteindelijk waren we rond 15:00u weer terug. We hebben gedoucht en ons klaargemaakt voor de busreis naar Yangon.

Dag 8: Inle Lake / Yangon / Hpa-An
We wilden graag naar Hpa-An in het zuiden van Myanmar, maar moesten hier een flinke afstand voor afleggen. Op donderdag om 17:30u vertrok onze bus vanuit Inle Lake. Na een uur werd er gestopt voor het avond eten en vervolgens kon onze reis beginnen. Het was 12 uur rijden naar Yangon, dus we zouden rond 06:00u op vrijdag morgen aankomen. Deze bus was wederom weer lekker luxe. We kregen zelfs koekjes, doekjes en een tandenborstel. Aangezien de bus nog niet voor de helft gevuld was konden Inge en ik allebei onze stoelen claimen. Dit maakte het slapen wat meer comfortabel. Om 06:00u kwamen we inderdaad aan in Yangon. Vanaf hier moesten we de volgende bus pakken naar Hpa-An.
Na wat informeren konden we een ticket kopen naar Hpa-An en deze bus vertrok om 07:30u. We hoefden gelukkig niet zo lang te wachten.
Helaas waren er bij de busstop niet heel veel normale restaurantjes en zijn we bij een lokaal tentje wat gaan eten. Om 06:15u lekker aan de nasi goreng met een gebakken ei, opa en oma Siebenhaar zouden trots op mij zijn. Ik heb nog nooit zo vroeg nasi goreng gegeten.
Helaas was de bus naar Hpa-An niet zo luxe als de vorige bus. Het was een mini-van waar 12 mensen in werden gepropt. Aangezien Inge en ik nogal lang zijn zaten we bijna met onze benen in onze nek omdat de stoelen zo krap op elkaar zaten. Lekkere houding voor de komende 6 uur.
Om 13:00u kwamen we aan in Hpa-An. Omdat we niet zeker wisten of we ook op vrijdag zouden aankomen hadden we nog geen hostel geboekt. We hadden gehoord dat Soe Brothers Guesthouse een goede accommodatie was en hier zijn we naartoe gereden. Na het inchecken zijn we het dorpje in gelopen om het een en ander te bekijken.
We waren toch wel erg moe, hadden nog niet geluncht en waren een beetje klaar met de dag. We hebben wat gegeten en zijn weer terug gegaan naar het guesthouse. ’s Avonds hebben we een beetje gechillt en zijn vroeg gaan slapen, want we konden wel wat slaap inhalen na 19 uur reizen…

Dag 9: Hpa-An
Vanmorgen waren we goed uitgeslapen en na het ontbijt hebben we een scooter gehuurd. Inge had een blog gevonden die de 7 hoogtepunten van Hpa-An had uitgelicht en deze gingen wij dan ook bezoeken.
Onze eerste stop was een meertje met een brug. Om eerlijk te zijn viel dit een beetje tegen (het was erg bewolkt), maar het was leuk om gezien te hebben.
Vervolgens waren we onderweg naar een uitkijkpunt over de rivier en kwamen we een pagoda tegen. Deze werd verbouwd en de Buddha beelden waren voor het grootste gedeelte kapot. We zijn gelijk door gegaan naar het uitkijkpunt.
Na het uitkijkpunt zijn even terug gegaan naar het hostel. We kregen de buddy met geen mogelijkheid open en mijn tas lag hier in met o.a. mijn sarong. Aangekomen bij het hostel bleek dat je ontiegelijk hard op de knop moest drukken en dan ging de buddy open. Oeps.
Na deze kleine onderbreking zijn we door gegaan naar de Zwegabin berg. Op deze berg is een klooster en rondom deze berg is de Lumbini garden: een tuin vol met honderden Buddha’s. Er was hier ook een kleine gondel waar je gratis in kon. Helaas werden wij geflest waar we bij stonden en konden we 2.000 Kyat (€1,30) betalen om de gondel in te mogen, terwijl het gewoon gratis was. We sponseren het land goed zullen we maar zeggen. De gondel was eigenlijk een heel klein saai en sloom rondje, maar we werden vaak op de foto gezet en met grote ogen aangekeken wat het weer leuk maakte!
Vervolgens hebben we rondje gelopen in de tuin en zijn toen begonnen aan onze klim naar boven. Deze klim viel me goed tegen. Het was ontzettend benauwd (het had ’s ochtends geregend) en we hadden natuurlijk een lange broek aan en een t-shirt. Na de flinke steile traptreden omhoog kwamen we na 20 minuten aan bij het klooster. Hier was alleen geen mens te bekennen. We zijn weer naar beneden gelopen en hebben een drankje gedaan bij een kraampje naast een dam. In het water waren meisjes aan het pootje baden en de jongens waren een spel aan het spelen om zo hard mogelijk op iemand anders in het water te springen, heel leuk om te zien.
Na deze stop zijn we door gegaan naar het Kayauk Kalap klooster. We zijn naar binnen gegaan bij het klooster en kregen van een monnik een oranje armbandje. De volgende stop was de Kawgun cave. Deze historische grot bestaat al sinds de 7e eeuw. De grot was gedecoreerd met allemaal Buddha’s (logisch), maar ook op de muren van de grot waren kleine Buddha’s uitgebeiteld. Heel mooi om te zien. Bij deze

grot was ook een uitkijkpunt. We zijn naar boven gelopen en hadden een prachtig uitzicht. In tegenstelling tot het klooster was deze klim het wel waard.
Het was inmiddels 17:00u en om 18:00u moesten we bij de ‘Bat Cave’ zijn om de vleermuizen te zien. We hadden nog één grot op de planning staan en zijn hier snel naar toe gereden. We hadden gelezen dat er bij de Ya Thay Pyan Cave ook apen waren en bij aankomst zagen we deze akelige beesten al over de rotsen lopen. Mijn liefde voor apen is nog steeds beneden het nul-punt en Inge had er ook weinig zin in, dus na het maken van een foto zijn we doorgereden naar de Bat Cave.
Om 18:00u zouden de vleermuizen uit de grot komen om te gaan zoeken naar eten. Rond 18:00u sloeg een man op een grote jerrycan en inderdaad, de vleermuizen kwamen met honderden tegelijk naar buiten gevlogen. Op het informatiebordje over de vleermuizen stond dat er rond de 3 miljoen vleermuizen in deze grot zaten…
Eerst stonden we vanaf een uitkijkpunt boven de ingang van de grot te kijken, maar het was eigenlijk veel mooier om beneden te staan. We zijn naar beneden geklommen en hadden daar een veel betere plek om de vleermuizen te zien. Er kwamen zoveel vleermuizen uit zo’n relatief kleine ingang. Ze vlogen over het water en in de verte zag je de zwermen vleermuizen nog steeds. Na een half uur vlogen er nog steeds vleermuizen uit de grot. We moesten om 19:00u de scooter inleveren dus zijn we terug gereden naar het hostel.

Dag 10: Hpa-An / Mawlamyine
Om 10:00u vanmorgen stonden we klaar om de bus te pakken naar Mawlamyine, de 4e grote stad in Myanmar die 45 km onder Hpa-An ligt. Het hostel had ons een blaadje gegeven met Mawlamyine in het Birmees en vertelde ons dat we gewoon aan de kant van de weg moesten gaan wachten en dat de bus om 10:00u zou komen. Het was inmiddels al 10:20u en er waren al verschillende locals gestopt om te zeggen dat de bus eraan kwam en inderdaad rond 10:30u kwam de bus. Het was een lijn bus die overal langs de weg stopte waar mensen maar in wilde stappen. Na 2 uur waren we aangekomen in Mawlamyine.
Van vrienden hadden we 2 kortingscodes gekregen voor booking.com. Deze codes waren pas geldig vanaf een boeking van 30 euro of hoger, dus deze konden we goed gebruiken voor een hotel. We hadden een heerlijk hotel gevonden met zwembad en hadden deze voor de komende 2 dagen geboekt, heerlijk!
Na het inchecken in het hotel en het chillen in het heerlijke bed zijn we op pad gegaan. In mijn Lonely Planet over Myanmar stond een leuke ‘koloniale city walk’ die een uur of 2-3 zou duren. Mawlamyine was namelijk tussen 1826 en 1852 de hoofdstad van het Britse Birma. De tuktuk driver had ons afgezet bij het begin punt van de wandeltocht en we konden beginnen.
We liepen eerst door een straat met allemaal gekleurde koloniale gebouwen. Erg grappig om een keer geen hutjes te zien, maar ‘normale’ Westerse huizen. De tweede stop was de St. Patricks Cathedral. Ook een kerk hadden we de afgelopen 4 weken niet

gezien, dus dit was ook weer eens wat nieuws.
Vervolgens zijn we door het Shwe Taung Kwartier gelopen, een moslim wijk. Hier was onder andere een moskee (Surtee Sunni Jamae Masjid) die in 1846 speciaal gebouwd is voor de Moslim officieren van het Britse Birma. Vervolgens zijn we via de rivier terug gelopen naar ons start punt. Onderweg kwamen we allemaal grote, koloniale huizen tegen en de kantoren van de scheepvaartbedrijven. Mawlamyine was namelijk ook een welvarende handelshaven.
Wat mij opviel is hoe ontzettend smerig het water in de rivier was. Overal aan de kant in het water lag ontzettend veel afval, terwijl de vuilnisbakken gewoon op straat staan. Bizar dat wij o.a. in Nederland zo ons best doen om de zeeën en oceanen weer afval vrij te maken en ze het hier gewoon in de rivier gooien alsof het niks is.
Aan het einde van onze wandeltocht hebben we een tuktuk terug gepakt naar ons hotel, hebben we een cocktail gedronken en een heerlijke hamburger gegeten. Hier hadden we zoveel zin in na 10 dagen 2 keer op een dag rijst of noodles.

Dag 11: Mawlamyine
Vanmorgen werden we wakker in ons heerlijke bed met een heerlijke donzen deken en gingen we naar het ontbijt. We hadden al een lange tafel gezien, maar gingen nergens van uit want je weet maar nooit in Azië. Gelukkig werden we niet teleurgesteld en hadden we het beste ontbijt tot nu toe in heel Azië: melk met cereals, croissantjes, verse eieren, worstjes, tomaat uit de oven, bacon, pancakes, toast en zelfs cake! Echt ge-nie-ten! Het was een goed begin van onze dag en het mooiste is natuurlijk dat we nog een dag dit ontbijt zouden hebben.
Na het ontbijt en het bellen van een tuktuk gingen we naar de grootste liggende Buddha van Azië. Na een ritje van 45 minuten kwamen we aan bij het terrein. De Buddha was niet te missen. Tegenover de Buddha lag nog een liggende Buddha die nog afgebouwd moest worden. Je kon de Buddha inklimmen en dit hebben we dan ook gedaan. Ik heb nog nooit zo'n grote puinhoop in een Buddha beeld gezien. Overal lagen emmers, zakken cement of ander vuilnis. Je kon een rondje lopen en we kwamen bij een soort Efteling achtige ruimte waar met stenen beelden het verhaal van Buddha werd uitgebeeld. Ook hier werden beelden nog beschilderd en lag overal nog puin, erg vreemd. Na 20 minuten rondlopen waren we er een beetje klaar mee en probeerde onze tuktuk driver dit bezoekje nog te redden door naar een andere Buddha te rijden. Deze was ook niet echt om over naar huis te schrijven, dus we zijn gauw weer naar het hotel gereden.
Aangekomen in het hotel was inmiddels de zon doorgebroken en hebben we heerlijk aan het zwembad gelegen. We moeten natuurlijk wel met een kleurtje terugkomen in Nederland.

Dag 12: Mawlamyine / Yangon
Na wederom een heerlijk ontbijt en veel te veel gegeten te hebben, hadden we om 09:00u de bus naar Yangon. Om 12:00u kwamen we aan bij onze lunch stop en hebben we hier noodles gegeten, what else? Om 15:00u kwamen we aan in Yangon en gaf de navigatie aan dat het nog 15 minuten naar het hostel rijden was met de taxi. Helaas kampt Yangon met ontzettende files dus we hebben er uiteindelijk

een uur over gedaan om bij het hostel aan te komen. Aangekomen bij het hostel hebben we ingecheckt en zijn we de stad in gelopen om onze was af te geven en wat rond te kijken. Helaas begon het keihard te regenen en na het afgeven van de was hadden we wel wat behoefte aan eten. We konden alleen nergens een tentje vinden en de maps.me gaf allerlei restaurantjes aan die helaas niet meer bestonden. We hebben wat rondgelopen en kwamen uiteindelijk bij een hip restaurantje terecht: eatfinity. Hier hebben we curry en sweet & sour chicken gegeten én als toetje een chocolat lava cake.

Dag 13: Yangon
Lisa (ontmoet in Da Lat) kwam vanmorgen ook aan in Yangon en zou 's avonds doorvliegen naar Kuala Lumpur. We hadden afgesproken om vandaag met zijn drieën op pad te gaan. Rondom Yangon rijdt een trein die door de stad gaat en de omliggende dorpjes van Yangon. Hij doet er drie uur over van het begin tot het eind. We waren naar het begin punt gelopen en hebben een kaartje gekocht voor 200 Kyat (13 cent!). De trein had banken aan de lange zijde vanwaar je naar buiten kon kijken. In het begin was het erg druk en moesten we staan, maar na twee haltes konden we eindelijk zitten en naar buiten kijken. De trein reed ontzettend rustig. Mensen liepen ook gewoon voor de trein langs of zaten op het spoor, erg grappig om te zien. De term 'spoorlopers' zullen ze hier wel niet zo nauw nemen. Na twee uur in de trein gezeten te hebben zijn we uitgestapt en hebben we een taxi

gepakt naar het centrum. Lisa ging haar spullen pakken en richting het vliegveld en Inge en ik zijn naar een tentje gegaan om te lunchen. Na onze lunch gingen we naar de Bogyoke Aung San Market. Dit is een ontzettend grote overdekte markt waar van alles te koop is. Ik heb hier een traditionele longyi gekocht, een soort sarong. We waren allebei in de shopping mood en hebben dan ook weer leuke souvenirs gekocht om mee naar huis te nemen. Tot onze grote verbazing zat er bij deze market ook een heuse shopping mall! Wow, dat is lang geleden zeg!
Bij binnenkomst kwamen we een leuk barretje tegen: Bar Boon. En guess what? Ze hadden hier stroopwafels, bitterballen en Goudse kaas! Echt een geschenk uit de hemel. Na wat navraag bleek dat de eigenaar een Nederlander was en daardoor deze gerechten op de kaart stonden. We hebben een drankje besteld en een stroopwafel gegeten. Vervolgens hebben we nog door de mall geslenterd en genoten van de lekkere luchtjes en de 'normale' winkels.

Dag 14: Yangon
Onze laatste echte dag in Myanmar was aangebroken. De planning was om bij een hotel aan te kloppen en te vragen of we aan hun zwembad mochten chillen, maar het weer werkte niet echt mee. Het was erg bewolkt en het regende af en toe. Vanuit het hostel werd een 'tour' naar een thee tentje georganiseerd. Met een groepje van 10 mensen gingen we samen met een meisje van het hostel naar een lokaal thee tentje. Ze

drinken hier thee met gecondenseerde melk: erg zoet en bitter. We kregen er ook naan brood bij wat je erin kon dopen, op zich best lekker. Het meisje van het hostel vertelde ons van alles over hoe de regering van Myanmar werkt en hoe de Birmese bevolking bezig is met het ontwikkelen van het toerisme. Ze vertelde onder andere dat de regering erg moeilijk doet over het feit dat hostels zich openstellen voor toeristen. Het zou namelijk niet goed zijn voor de hotels... Erg apart. We hebben ongeveer 1,5 uur bij het tentje gezeten en toen eenmaal de stroom uitviel zijn we teruggelopen naar het hostel.
Hier hadden we twee jongens ontmoet en daar zijn we mee naar de Shwedagon pagoda gegaan. Dit is de grootste en bekendste pagoda in Yangon. We hebben hier wat rondgelopen en Inge en ik hebben toen een taxi terug gepakt naar het hostel. Na de lunch zijn we maar weer naar een shopping mall gegaan en hier hebben we wat rondgelopen.

De afgelopen 15 dagen in Myanmar waren geweldig. De verschillende dorpen / stadjes die we hebben bezocht waren zo verschillend van elkaar wat het erg leuk maakte. De bevolking was zo ontzettend aardig en behulpzaam, iets wat ik in Nederland erg ga missen. Wat we wel hebben gemerkt is dat we na 6 maanden Azië toch een beetje tempel en Buddha beelden moe zijn geworden. Op een gegeven moment begint alles op elkaar te lijken en waardeer je de schoonheid er niet meer van. Maar, ondanks dat, hebben we ontzettend mooie tempels en beelden gezien.

Op dit moment zijn we in Bangkok en vliegen we maandag ochtend 02:00u (zondag 21:00u Nederlandse tijd) weer terug! Ontzettend vreemd, maar ik heb er ontzettend veel zin in om mijn familie, vriendje en vriendinnen weer te zien en te knuffelen!
Op 2 januari vloog ik naar Hong Kong en kwam ik aan op 3 januari, nu vlieg ik op 3 juli naar Nederland en kom ik ook aan op 3 juli. Ik ben dus precies 6 maanden weg geweest!

Nederland, tot snel!