Hebeanen in Hong Kong

Wat begon als een grapje werd in februari toch wel een serieuze zaak. Anniek en Thessa hadden al eens geopperd om mij op te komen zoeken in Hong Kong en om eerlijk te zijn denk je dan: dat zou super gaaf zijn, maar of het puntje bij paaltje komt…
Maar wat bleek, het puntje kwam wel zeker bij het paaltje. Anniek had nog op de dispuuts-app gevraagd of er nog meer mensen interesse hadden om mee te gaan en wat bleek, Joyce, Mieke én Katja gingen ook mee! WAUW. Ik had dit niet durven dromen dat gewoon 5 dispuutsgenoten mij kwamen opzoeken in facking Hong Kong! De tickets en de Airbnb waren geboekt en nu was het wachten tot 22 april.
Zaterdag 22 april zouden de meiden om 07:30u ’s ochtend al aankomen. Erg vroeg, maar ik vond het toch leuk om ze te verassen op het vliegveld. Ik had nog wel even met Anniek afgestemd dat ik ze kwam halen, want stel ik was te laat dan liepen we elkaar net mis.
Om 08:15u kwamen ze eindelijk de hal door en wat was het fijn om na zo’n lange tijd weer vertrouwde mensen te zien! Ik hoefde deze keer gelukkig niet te huilen (misschien raak ik eraan gewend haha). Snel

een koffie’tje erin en een beetje bijpraten over de reis en we besloten de taxi te pakken naar hun Airbnb. Ze verbleven op Nathan Road, wat praktisch in het centrum is en een super leuke wijk (vlakbij Temple Street).
De Airbnb was wat wennen voor de meiden: klein, alhoewel voor HK begrippen toch best groot en in een aftandse flat, living with the locals zullen we maar zeggen…
De meiden wilden, alhoewel ze niet hadden geslapen op de vlucht, toch wel wat zien, maar het moest niet te intensief zijn. Dit vond ik de perfecte gelegenheid om de campus en mijn kamer te laten zien. Aangekomen op mijn kamer dook mijn Chinese huisgenoot meteen weer onder d’r dekens en Sierra (Canadees) vond het allemaal prima dat ze even kwamen kijken. Ze waren toch wel versteld dat ik het 4 maanden had volgehouden in mijn kamer/flat. Aangezien we allemaal erg vroeg op waren kregen we trek en wilde ik ze meenemen naar Din Tai Fung, helaas was het super druk dus besloten we een burger te gaan eten bij Triple-O. En toen sloeg de vermoeidheid in… Ik was op pad met 5 zombies (ikzelf liep er ook niet echt actief bij) dus we besloten wat boodschappen te gaan doen en terug te gaan naar het appartement voor een klein middagdutje voor degene die wilde. Joyce en ik hoefde niet perse te gaan slapen dus wij zijn naar Mong Kok gelopen en hebben daar wat rondgelopen over de Ladies Market. ’s Avonds heb ik ze gelijk ondergedompeld in de Chinese cultuur en zijn we bij Temple Street gaan eten.

Zondag ochtend zijn we naar de 10.000 Buddha’s gegaan. Hier hebben we wat rondgelopen. Katja hoopte nog op apen, maar het was zondag dus erg druk en we hebben gelukkig geen aap gezien. Na de Buddha’s hebben we poging 2 gedaan voor Din Tai Fung en gelukkig waren we redelijk snel aan de beurt. We bestelden allerlei gerechtjes zodat iedereen van alles kon proeven. In de middag heb ik de meiden meegenomen naar de Wong Tai Sin tempel. Ook hier was het weer super druk en waren veel mensen aan het bidden / de goden om geluk aan het vragen. Bij deze tempel heb je ook allerlei ‘fortune tellers’; mensen die aan de hand van je gezicht / handpalm je toekomst kunnen voorspellen. Eigenwijze meiden als we zijn waren we wel benieuwd wat dat vrouwtje voor ons in petto had. Na een dealtje gesloten te hebben met de vrouw die onze toekomst ging voorspellen konden we één voor één plaatsnemen op het krukje. Het kwam op het volgende neer; iedereen behalve Mieke had een te sterke persoonlijkheid, we moesten hier het liefst meteen aan gaan werken anders ging het niet goed met de relaties, we gingen allemaal veel geld verdienen, onze baan zou goed zijn en we zouden allemaal boven de 90 jaar oud worden. Helemaal top dus. Het mooiste was nog dat waarschijnlijk de moeder van de fortune teller ook in het kamertje zat en bij alles wat haar dochter zij bevestigend ja-knikte, alsof ze begreep wat er werd gezegd haha.

’s Avonds zijn we naar Mong Kok gegaan. Omdat het weekend was, was het nu extra leuk in Mong Kok. Overal op straat stonden allemaal oude mensen / bejaarden karaoke te zingen, te dansen of andere acts op te voeren. Aangezien Joyce ook van karaoke houdt, werd er besloten om een kleine show weg te geven uitgevoerd door Joyce, Mieke en Katja. I’m a Barbie Girl werd nog nooit zo enthousiast meegezongen door een groep bejaarden Chinezen. Iedereen was aan het filmen en foto’s aan het maken. Thessa, Anniek en ik stonden aan de zijkant, huilend van het lachen, en ondertussen het schouwspel vast aan het leggen. Na de karaoke-act werd besloten dat er souvenirs gekocht moesten worden voor zo min mogelijk geld. Anniek was helemaal in haar sas en heeft de halve Ladies Market leeg gekocht. Er werden zelfs kleine toneelstukjes opgevoerd om 'hard-to-get' te spelen en de laagste prijs te krijgen.

Aangezien de sneakers in Hong Kong een euro’tje of 20-30 goedkoper zijn dan in Nederland, mocht een bezoek aan de Sneakerstreet natuurlijk niet ontbreken. Ik heb in totaal al 3 paar schoenen gekocht in 4 maanden, dus voor mij hield dit in: achter de rest aan hobbelen en kijken waar we de beste deal konden vinden. Met 5 vrouwen sneakers uitzoeken is toch best een hele opgave moet ik toegeven…
Ik had dinsdag nog een tentamen dus ik ben na de Sneakerstreet weer terug gegaan naar de uni om mijn tentamen voor te bereiden. De rest besloot naar Macau te gaan. Of dit een succes was? Kort samengevat: er was een vrouw die continu achter de meiden aanliep, nadat ze haar in Macau eindelijk hadden gedumpt zijn ze de eerste de beste kroeg ingedoken om een ‘klein biertje’ te doen en ze zijn hier vervolgens om 02:00u ’s nachts een keer uitgerold.

Op woensdag sloot ik weer aan bij de rest en had Thessa een leuke hike gevonden. Dit was de Pineapple Dam Nature Trial in het Shing Mun Reservoir en zou 3 uurtjes duren, prima dus. Voordat ik de bus pakte naar het natuurpark werd mij gevraagd om bananen mee te nemen zodat we die ’s middags als tussendoortje konden eten. Aangekomen bij de hike was het eerste wat ik zag: apen… Heel fijn die tros bananen in mijn rugzak. Nee zei Katja, die apen weten echt niet dat jij bananen in je tas hebt hoor! Da’s goed Katja, ik laat je het filmpje van Thailand wel zien. Zodra we bij een spot kwamen waar geen apen te bekennen waren heb ik gelijk de bananen doorgegeven aan Anniek.
De hike was echt prachtig. We liepen door een soort ‘jungle’ met echt super veel apen (iets minder) en daarna liep je weer langs een groot stuwmeer. Super vet!
Het plan was om om 17:00u te starten met het Happy Hour, maar dit gingen we niet halen aangezien we pas om 14:30u klaar waren met de hike en het voor mij nog een uur reizen was terug naar de uni. Ik heb de meiden meegenomen naar Mr. Wong en daarna naar de races. De races vond iedereen fantastisch. Er zaten bij Mr. Wong al wat biertjes in en bij de races bleven we ook gewoon door drinken ook al waren de biertjes 6 euro per stuk, dat maakte toen ook niet meer uit. Aangezien het WanChai Wednesday (Wanchai is een wijk in Hong Kong) was, zijn we na de races naar Typhoon gegaan. Dit is een club die tot 00:00u gratis cocktails geeft aan vrouwen. Mooi meegenomen voor ons dus. Hier hebben we even goed van geprofiteerd.

Op donderdag hadden we een ‘egoïstische dag’ ingelast. Dit houdt in dat iedereen mag doen waar die zelf zin in heeft en met niemand rekening hoeft te houden, goeie deal dus. Enige regel: om 16:00u in Koningsdag outfit melden in het appartement. Zo gezegd zo gedaan. Hoewel er vanaf 19:30u een Koningsdag borrel was bij het Nederlandse Consulaat, hadden we van te voren al besloten dat we hier niet heen zouden gaan (discussiëren met 6 vrouwen met een borrel op en een te sterke mening werkt niet). Om 17:00u zaten we bij het happy hour aan de gin-tonics, lekkere hammetjes en andere Italiaanse hapjes. Er waren nog wat andere Nederlandse vrienden van mij die wel naar het Consulaat gingen en die vroegen zich af waarom we eigenlijk niet gingen. Uiteindelijk zijn we toch maar naar het Consulaat gegaan, want ja, gratis biertjes en Nederlandse hapjes (ik kon niet wachten!) klonken ons als muziek in de oren.
Aangekomen bij het Consulaat was het een redelijk nette bedoeling; veel Nederlanders in pak / jurk die eigenlijk alleen maar aan het netwerken waren. En wij. In onze oranje Koningsdag outfit. Ik heb genoten van het Nederlandse eten (bitterballen, haring, asperges, etc). Na 2 uurtjes waren we er wel klaar mee en besloten we naar Mokum te gaan. Hier hebben we tot een uurtje of 3 nog heerlijk mee gezongen met de Nederlandse hitjes, wat een top avond!

Op vrijdag vertrokken de meiden

naar 'Gold Coast' ofwel Goudkustje; een luxe resort ergens aan de kust van Hong Kong. Hier wilde ze nog 2 dagen lekker relaxen en aan het strand liggen.

Om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat er vriendinnen mij op kwamen zoeken in Hong Kong. Het is namelijk niet om de hoek en je hebt helaas geen retourtje voor 100 euro. Maar toch zijn ze gekomen!
Ik heb denk ik wel iedere dag gedacht: Wauw, wat een top vriendinnen heb ik dat ze mij gewoon komen opzoeken in Hong Kong. Het was een geweldige week die ik graag nog een keer over doe!