Van Graz naar Wenen

Dag 6. Van Graz naar Wenen. Weer: zonnig, bewolkt, regen 5–10 ºC.
Vertrek Graz Hbf 13.25 uur. Aankomst Wien Westbahnhof 16.14 uur. Gelopen: 10,5 km.

We hebben vandaag nog een ronde door Graz gemaakt. Gisterenmiddag hadden we nog lang niet alles gezien. In ons hotel hadden we een mooie brochure met een kaart gekregen waarin diverse stadswandelingen stonden. Het was lekker rustig in de stad. De route ging langs allemaal bijzondere gebouwen zoals het enorme raadhuis uit eind 1800 en de prachtige kathedraal uit midden 1400. De binnenkant was uitbundig versierd. Het was alles goud wat er blonk. Alleen al de preekstoel was een waar kunstwerk van verguld middeleeuws houtsnijwerk. Er naast lag het enorme mausoleum van keizer Ferdinand II. We konden alleen de buitenkant zien, het gebouw was tot maart gesloten. Op het gebouw stonden drie grote, groen uitgeslagen koperen koepels bekroond met gouden ornamenten. We hadden nog wat tijd over en besloten om nogmaals Graz van boven te bekijken. Deze keer beklommen we de Schlossberg te voet. We zagen gelijk al een prachtige eekhoorn. Het was

boven aangenaam in de zon. We hebben een tijdje naar het gekrioel beneden ons gekeken, rustig gezeten op een bankje. Dat paste ook wel bij ons, een bijna bejaard echtpaar uitrustend van de inspannende beklimming. Daarna zijn we terug gelopen naar ons hotel om de bagage op te halen. Onze trein stond er al. We hadden weer twee raamplaatsen in een coupé. Hier konden we onze gekochte broodjes opeten. Die smaakten heerlijk. Ze waren royaal belegd met kazen en diverse soorten worst. Het eerste stuk met de trein was hetzelfde als gisteren. We reden naar Bruck an der Mur. Vandaar ging het via de Semmeringbahn, de oudste Alpenpasverbinding in Oostenrijk, naar station Wien Meidling. Het weer onderweg werd wat slechter, het trok dicht en het heeft even een beetje geregend. In het hogere gebergte lag nog flink wat sneeuw. Toen we lager kwamen, was de sneeuw weer verdwenen. Vanaf station Wien Meidling moesten we nog een eindje met de

metro. Daarna was het nog een klein stukje lopen naar ons hotel. We troffen een grijs en nat Wenen aan. Gelukkig waren we zo in ons hotel dat dicht bij een belangrijke winkelstraat lag. We kregen een echt oud stadshotelkamertje dat de komende twee dagen ons pied à terre zou zijn. Vanwege het weer zijn we niet gelijk weggegaan, maar bleven lekker op de kamer sudderen. We hadden alle twee tegen een uur of zeven niet veel puf meer om ver te gaan zoeken naar een eetgelegenheid. Vlak bij het hotel stuitten we op een Japans restaurant. Voor aantrekkelijke prijzen hadden ze een royale keuze aan Oriëntaals eten. We namen elk twee verschillende menu's met sushi's en tempura gerechten (luchtig gefrituurd deeg gerecht). We kregen eerst soep met zeewier en daarna een assortiment aan mini

loempia's, grote garnalen in tempuradeeg, vis- en groenten sushi's, groenten in tempuradeeg en rauwe zalm en nog twee andere vissoorten. We namen er een fles chardonnay bij. Het smaakte echt heel lekker. Bij de sushi's kregen we wasabi en ingemaakte plakjes gember (erg lekker). Bijzonder is daarbij de weg die wasabi aflegt in je hoofd, Wasabi is een groene pasta die op mierikswortel lijkt en hetzelfde effect oproept als gepeperde gerechten, of meer als heel sterke mosterd. Pepers vullen je mond met vuur en blijven lang nagloeien. Wasibi (de echte krijg je meestal alleen in Japan) vult bij de eerste hap je schedel vanaf de schedelbasis met een vurige gloed die je helemaal langs je schedeldak naar voren voelt stormen. Bij je ogen gekomen, schieten daar de tranen in en dan in een flits verdwijnt de adem van de draak uit je neusgaten en blijft je hoofd schoongespoeld achter. Spaanse peper blijft branden, maar bij wasabi is het effect vluchtig doch hevig. We kregen er lychees als nagerecht gratis bij en fortune cookies. "Liefde overwint alles" en "Een huis en vrienden" kregen we mee als boodschap uit de gelukskoekjes. Daar konden wel weer een nacht op teren. We hadden in dit hotel voor het eerst een bad. Lily besloot daar gebruik van te maken. De bijgeleverde badschuim toverde het bad om tot een filmsterrenbad. Met het schuim kon je een middelbrand blussen, zoveel was het. Het was een goede voorbereiding op onze eerste Weense nacht.