Van Wenen naar Salzburg

Dag 8. Van Wenen naar Salzburg. Weer: zon 10 -16 ºC.
Vertrek Wien Westbahnhof 10.14 uur.
Aankomst Salzburg Hbf 12.59 uur. Gelopen: 8 km

We konden vanmorgen rustig aandoen, want de trein vertrok pas om kwart over tien. Na het ontbijt zijn we naar de Wien Westbahnhof gelopen. Onze trein was een Railjet. Zo nu en dan reden we 200 km/u door het glooiende landschap. Het was niet echt boeiend. Dichter bij Salzburg zagen we weer de echte bergen, bedekt met sneeuw. Onderweg waren er nog wat wolken, maar eenmaal aangekomen in Salzburg was het een strakblauwe hemel en een temperatuur van zo'n zestien graden. Daar stonden we in onze winteroutfit. We moesten eerst met een trolleybus naar ons hotel. Ons hotel lag net achter de Mönchsberg, een honderd meter hoge rots midden in de stad. Via een tunnel kwamen we aan bij de halte waaraan ons hotel lag. Het was weer een leuke kamer, we zijn in ieder geval verwend deze reis, wat de kamers betreft. Na het kwartier maken,

zijn we gelijk de Mönchsberg opgeklommen. De beloning was een prachtig uitzicht over de oude stad met de vele witte kerken die lagen te blinken in de zon. Verderop lag de Hohensalzburg, een prachtige witte vesting uit de 11de eeuw. Voordat we met de bezienswaardigheden van Salzburg beginnen, is het wel leuk om te weten dat de stad grondig werd verbouwd door de aartsbisschop Wolf Dietrich von Raitenau in de 16de eeuw. Hij was een megalomaan en liet kloosters, parken, kastelen en de Dom bouwen. Niet alleen deze aartsbisschop maar ook nog twee andere aartsbisschoppen na hem waren rijk, zeer rijk. Zij bezaten de zoutmijnen van het Salzburgerland. Zout, maar ook ander mineralen die hier werden gedolven, bracht veel geld op. Bovendien hadden ze

ook nog grote boerderijen. Maar Wolf Dietrich spande wel de kroon. Toen hij twaalf kinderen had (ondanks het celibaat) en voor hen het Schloss Mirabel liet bouwen, vond de paus het welletjes. Zijn laatste levensjaren bracht hij door in de gevangenis van Hohensalzburg. Zonder de opeenvolgende rijke generaties aartsbisschoppen zou Salzburg nooit zo'n aanzien verworven hebben in Europa. Tevens vermeldenswaardig is dat Mozart in Salzburg is geboren, maar we gaan weer verder met onze wandeling. Het was warm boven en al gauw ging alles uit. We liepen in T-shirt en overhemd met opgestroopte mouwen. Wie had dat gedacht. Aan de voet van de Mönchsberg liep de Salzach, een snelstromende rivier. Op de oevers zat het vol met zonnende mensen. We hebben een stuk gewandeld over de paden op de Mönchsberg. Zo nu en dan kwamen we kleine kasteeltjes of fortificaties tegen. In het zuiden lagen de besneeuwde Alpen te lokken. Het was een prachtig gezicht. In het zonnetje hebben we een ijsje gegeten. We zijn tot aan de Hohensalzburg gelopen en zakten toen weer af naar de Altstadt. We hebben nog even de bijzondere Stiftkerk en het kerkhof van Sankt-Peter bekeken. De kerk was van binnen zeer weelderig versierd. Ze behoorde toe aan de Benedictijnerabdij van de Heilige Rupert. In deze kerk ligt ook de jongere broer van de componist Haydn begraven. Aan de zijkant van de kerk lag het oudste kerkhof van Salzburg. Een kerkhof dat dikwijls het decor was in films. Er

waren in de berg uitgehouwen catacomben te zien, maar die waren op dit tijdstip gesloten. We zijn terug gelopen naar ons hotel om ons traditionele borreltje te drinken. We waren nu overgegaan op Obstschnaps, een brandewijn van diverse vruchten. 's Avonds zijn we in de Altstadt gaan eten. We hoefden daarvoor alleen maar de tunnel onder de Mönchsberg door. Het was eten en daar was alles mee gezegd.