Van Bregenz naar Innsbruck

Dag 3. Van Bregenz naar Innsbruck. Weer: bewolkt, zon 5 ºC.
Vertrek Bregenz 13.41 uur. Aankomst Innsbruck Hbf 16.06 uur.
Gelopen: 14 km.

Na een uitgebreid ontbijt zijn we Bregenz wat beter gaan verkennen. We zagen natuurlijk weer mooie oude gebouwen. De oude stad was de Oberstadt, dus we moesten een eindje klimmen. Het was een knus, oud gedeelte van de stad met kleine straatjes tussen de vaak middeleeuwse huizen. We zagen ondermeer de Martinsturm, het symbool van de stad, een grote vierkante toren bedekt met de bekende Oostenrijkse uikoepel van groen geoxideerd koper. We waren redelijk op tijd op stap gegaan, dus toen we vonden dat we alles voldoende hadden gezien, zijn we naar het station gelopen om te kijken of we eerder weg konden naar Innsbruck. Dat bleek mogelijk. Langs de Bodensee liepen we terug naar ons hotel om onze bagage op te halen. Met de S-Bahn, een regionaal treinsysteem, gingen we naar Feldkirch. We reden tussen besneeuwde

Alpentoppen en langs klein plaatsjes. Het was eigenlijk een soort sneltram die om de paar minuten stopte. Naarmate we oostelijker kwamen, lag er ook meer sneeuw. We zagen op de daken dikke pakketten van meer dan een meter sneeuw liggen. We hadden in Bregenz al de bordjes gezien met waarschuwingen voor daklawines en we konden ons voorstellen hoe het zou zijn als zo'n pak sneeuw op je hoofd zou vallen. In Feldkirch stapten we over in de internationale trein naar Boedapest. Die trein zat stampvol met skiërs met hun enorme hoeveelheid bagage. We vonden toch nog een redelijk plekje om van het uitzicht te genieten. We reden door een rivierdal met aan beide zijden de besneeuwde bergen. Toch hadden we meer sneeuw verwacht na berichten op tv over de enorme hoeveelheden sneeuw in Oostenrijk. Misschien was dat wat hoger in de bergen. We reden over de Arlbergbahn naar Innsbruck. Vanuit Bludenz klom de trein van 550 meter omhoog richting het hoogste

punt van de spoorlijn. Dit was bij Langen op 1311 meter hoogte. Dit is de overstapplaats voor Lech, de wintersportplaats van de Koninklijke familie. We hadden gisteren gehoord dat het waarschijnlijk niet goed zou aflopen met prins Friso, die verongelukt was in een lawine. We gingen door de tien kilometer lange Arlbergtunnel en bij St. Anton begon de afdaling naar Landeck in het Inndal. We reden ook nog door het Ötztal. Daar waren we eerder geweest, maar dan met de eigen auto, tijdens ons rondje Europa. Hier was Ötzi gevonden, de prehistorische man die practisch volledig geconserveerd uit het ijs kwam. Door het brede Inndal reden we verder naar Innsbruck. Tegen half drie kwamen we aan in Innsbruck. Het was maar een kort loopje naar ons hotel dat vlak bij het centrum lag. We lieten onze spullen achter op de kamer en gingen gelijk de stad verkennen. Ons hotel lag aan de Maria Theresienstrasse die rechtstreeks naar een groot plein met de st. Annazuil liep, een oud monument uit begin 1700. Opvallend waren de oude gebouwen in vele soorten pastelkleuren. Prachtig was het Goldenes Dachl, een uitbouw van de voormalige residentie van Frederik IV, bedekt met vergulde pannen. Het 16de eeuwse dak lag te glimmen in de zon. We hebben een wandeling door het oude stadsdeel gemaakt waarbij we veel mooie en oude gebouwen hebben gezien zoals de St. Jacobs kathedraal, die prachtig was versierd met fresco's tegen het plafond, maar koud was als een ijskelder. Het was er echt steenkoud. De Hofburg, het keizerlijke paleis tijdens de regering

van Maria Theresa, was een imposant wit gebouw met diverse groen uitgeslagen koperen koepels. We hebben ook nog een stuk langs de snelstromende Inn gelopen. We bleven genieten van de uitzichten op de besneeuwde bergen die de stad omsloten. Regelmatig kwam de zon erbij en zette de besneeuwde toppen in een verblindende gloed. Leuk waren de diverse terrassen waar op alle stoelen een warme deken of donsvacht lag. Zo kon je heerlijk warm buiten zitten en daar werd ook druk gebruik van gemaakt. Over vijven zijn we terug gegaan naar ons hotel. Hier konden we genieten van Zwetschkenschnaps, een vruchtenbrandewijn van kwetsen (pruimen) en een droge worst met truffel die we in Bregenz hadden gekocht. We hebben 's avonds in het centrum gegeten. We namen gegrilde

vis met peterselieaardappels en vooraf een lekkere soep, waarschijnlijk een soort aardappelsoep, voedzaam en smakelijk. Na het eten hebben we nog even een wandeling gemaakt naar de Inn. In de verte waren vaag de besneeuwde toppen te zien bespikkeld met lichtjes. De stadsmonumenten staken verlicht boven de daken uit en tussen de heldere sterrenpuntjes stond een schijfje maan te schijnen als een afgeknipte teennagel. Voldaan keerden we terug naar ons hotel.