Van Innsbruck naar Villach

Dag 4. Van Innsbruck naar Villach.
Weer: regen, sneeuw, zon 5 – 10 ºC.
Vertrek Innsbruck Hbf 8.24 uur. Aankomst Villach Hbf 12.43 uur.
Gelopen: 14,5 km.

Het goot vanmorgen toen we uit het raam keken. Na een lekker ontbijt maakten we ons klaar voor de komende tocht. Het was gelukkig niet ver lopen naar het station. We waren ruim op tijd en onze trein stond al klaar. We zaten helemaal alleen in een aparte coupé met zes zitplaatsen. Vanuit Innsbruck reden we over de Brennerroute naar Wörgl, een belangrijke route voor het internationale reizigers- en goederenverkeer in Oostenrijk. De regen ging onderweg over in sneeuw. In Wörgl kwam een gezin uit Parijs in onze coupé. We hebben gezellig met ze zitten kletsen in het Duits, Frans en Engels. Vanaf Wörgl reed de trein verder door Tirol richting Zell am See. We passeerden diverse bekende wintersportplaatsen zoals Kirchberg en Kitzbühel. In Schwarzach St. Veit

moesten we overstappen op de Tauernbahn naar Villach. We haastten ons om een bakje koffie en warme chocolade naar binnen te werken, maar dat was niet nodig geweest. De aansluitende trein had tien minuten vertraging. We hadden weer een zespersoons coupé. Er zat nu alleen een Oostenrijkse dame, die ons vertelde over de plekken waar we langs reden. Het landschap was echt prachtig. Er lag heel veel sneeuw en er kwam nog steeds een beetje bij. De bomen waren wit bepoederd als kerstdennen. In de wintersportplaatsjes werd volop geskied. Het was een prachtige rit tussen de hoge, besneeuwde bergen. Na Bad Gastein reden we door de Tauerntunnel van 8.300 meter lang naar Mallnitz. Dit was ook het hoogste punt van de Taunernbahn met 1226 meter. Aan het eind van de tunnel kwamen we in een compleet ander landschap. We reden een heel hoog dal in, alsof we in een laagvliegend vliegtuig zaten. Het dal was helemaal sneeuwvrij, alleen op de hoge

bergtoppen lag wat poedersuiker. Dat was wel verrassend. Het was ook gelijk zonnig, de sneeuwbuien hadden we achter ons gelaten Tegen enen kwamen we aan in Villach. We hadden hier zelf een hotel geboekt, want de originele reis ging uit van een directe rit door naar Graz. Dankzij onze GPS waren we zo in ons hotel, het Romantic Hotel Post Villach. Het hotel lag aan het knusse stadsplein. Het was een oud, maar heel leuk hotel. Er waren geen bergen naast de stad. De eerste bergen lagen een kleine twintig kilometer verder. We wilden proberen met een kabelbaan naar boven te gaan om het skiën van dichtbij te zien. Dat hadden we namelijk nog nooit in het echt gezien. Helaas reed de gratis skibus niet op zondag. De enige bus die wel ging, was de laatste bus, dus dan hadden we alleen een rondje in de bus kunnen maken. We besloten om langs de Drau te gaan lopen, de rivier die door Villach loopt. Als lunch aten we bij de brug over de Drau Bradwurst mit Semmel, twee supervette, maar

lekkere worsten in een hard broodje met heerlijke mosterd. Het was een genoeglijke wandeling langs de rivier. Het was wel warm, we deden steeds meer uit. We liepen in de volle zon en zonder wind was de temperatuur van tien graden heerlijk. We zijn tot aan een meertje gelopen, de Silbersee. Hier zagen we wilgen waarvan de katjes al begonnen te schuiven. We waren op één dag van de winter in de lente terecht gekomen. Op de terugweg hebben we de andere oever van de Drau gepakt. Om half vijf kwamen we tevreden terug. We hadden nog een restje Duitse brandewijn over, van thuis meegenomen. Dat smaakte heerlijk bij de cranberry worstjes van onze eigen slager. Morgen zouden we weer overgaan op onze Oostenrijkse schnaps en truffelworst. 's Avond hebben we nog een rondje gemaakt. De grote kerk was prachtig verlicht. We aten bij een Chinees, want er was practisch niets open op zondagavond. Het was erg lekker. We namen drie soorten vlees met groenten op de hotplate en knapperige eend met uien, ook op de hotplate. Een half litertje lokaal bier de man smaakte daar goed bij.