Eindelijk was het gisteren zover; de reis naar Indonesië ging beginnen! We hadden er allebei enorm veel zin in en na de families afgelopen week gedag gezegd te hebben, konden we ons echt klaar gaan maken voor vertrek. Rond 13.00u stond Anne klaar om ons naar Schiphol te loodsen, waarvoor nogmaals dank!
Op Schiphol moesten we natuurlijk nog even genieten van de Nederlandse cuisine, dus met een Bic Mac en een cheeseburger achter de kiezen waren we klaar om te boarden. De vlucht naar Qatar ging prima en eenmaal daar aangekomen, vonden we het heel mooi en erg overdreven (zoveel luxe, zoveel winkels en dat alleen nog maar op het vliegveld). Mijn zeer gewilde biertje sloegen we vanwege de prijs (€8) maar over en na een potje Yahtzee (drie keer raden wie er weer won...) stapten we om 2.00u de bus in naar het vliegtuig. 40 graden gewoon hè, midden in de nacht... Je moet ervan houden.
Ook deze vlucht verliep prima, vooral voor Vincent. Hij zat aan het gangpad met zijn lange benen, maar Mariëlle zat naast een Chinees. Compleet met magneetje van onze grote en trotse trekpleister, de Wallen. Top. Tijdens het kijken van films vond hij het nodig om hardop te lachen en mee te doen met karate, daarmee zijn thee om te stoten en die vervolgens met een vochtig doekje op te ruimen. Slim. Mariëlle dacht hem nog rustig te krijgen door hem wat van ons eten te geven, maar dat resulteerde in extra boertjes. Ook weer hardop. En met de mond open. Vincent lag ondertussen prinsheerlijk te slapen...
In Jakarta namen we de taxi (we denken nog steeds dat we minder hadden kunnen betalen, maar we moeten de economie hier een beetje spekken) naar ons super mooie hotel. De weg er naartoe was best rustig; in niets te vergelijken met ons verkeer, maar ik denk dat het elders in Azië chaotischer is. Na het inchecken gingen we de stad in om heerlijke saté en nasi te eten langs de straat; vooral de drukte bij de nasi gaf aan dat het goed moest zijn. We hadden wat tips gekregen van een super vriendelijke local voor de beste streetfood, en dat was het! Volledig tussen de locals, lekker pittig en heel erg lekker gekruid, waardoor we voor het eerst aardig gingen zweten, maar het was het waard. Daarnaast een super leuke ervaring, we hebben geen toerist gezien! En het belangrijkste, we zijn er niet ziek van geworden!
Ook hier viel het qua drukte behoorlijk mee, Mariëlle vond het ook ruimer dan bijvoorbeeld Vietnam. Heel mooi is het allemaal echter niet. Sterker, het is best oud en licht vervallen en het ruikt niet bepaald naar versgemaaid gras, maar het was prima te doen. Het zegt misschien ook genoeg dat iedereen in prima auto's rijdt (met hier en daar stiekem toch een paar deuken), want we kregen allebei het idee dat ze het hier zo slecht nog niet hebben. Heel mooie gebouwen hebben we niet gezien, maar we gingen Jakarta in om te overnachten in een goed hotel (check) en lekker langs de straat te eten (check), dus dit was prima.
Na een korte nachtrust ging de wekker alweer om 5.40u, want om 8.45u zouden we naar Sumatra gaan. Echter niet voordat we genoten hadden van een enorm luxe ontbijtbuffet - ongeveer 20 meter ontbijtmogelijkheden, van nasi en sushi tot gebakken ei en croissants - om de standaard te zetten voor wat we in de jungle gaan krijgen. ;-) Daarmee waren we klaar om de taxi te pakken naar het vliegveld, waar we inderdaad bewijs kregen dat de taxirit goedkoper kon (we betaalden 60%). Dus vanaf nu gaan we op alles afdingen, stelletje afzetters hier.
Geheel in lijn der verwachting konden we een klein half uur later dan op papier stond, gaan boarden. Heerlijk ook om dat overzicht te hebben in de rij, om over al die kleine mensjes heen te kijken. :-) Iets minder om dan in het vliegtuig te stappen, dat niet echt stoeltjes heeft die gemaakt zijn voor mensen van onze lengte, ook niet voor Mariëlle. Maar goed, we klagen niet, want de jungle wacht op ons en daar hebben we enorm veel zin in!
Na een 3-uur lange inhaalshow van onze taxichauffeur (er staat normaal 4 uur voor) zijn wij ondertussen heelhuids in Bukit Lawang aangekomen en zitten we voor ons huisje. Aapjes zijn al gespot en enge wiebelbruggen hebben we getrotseerd. De komende 3 dagen staat een erg zware trekking op het programma. Mariëlle heeft voor de zekerheid net nog super sexy jungle schoenen gekocht. Vincent helaas niet, schoenen gaan hier namelijk tot en maat 42. Met enige verwondering keken ze dan ook naar Vincents voeten, haha.
Door de trekking zijn we een aantal dagen uit te lucht, de foto's en ons verhaal volgen daarna zo snel mogelijk!
vincent.pasterkamp
9 chapters
16 Apr 2020
August 20, 2017
|
Jakarta, Bukit Lawang
Eindelijk was het gisteren zover; de reis naar Indonesië ging beginnen! We hadden er allebei enorm veel zin in en na de families afgelopen week gedag gezegd te hebben, konden we ons echt klaar gaan maken voor vertrek. Rond 13.00u stond Anne klaar om ons naar Schiphol te loodsen, waarvoor nogmaals dank!
Op Schiphol moesten we natuurlijk nog even genieten van de Nederlandse cuisine, dus met een Bic Mac en een cheeseburger achter de kiezen waren we klaar om te boarden. De vlucht naar Qatar ging prima en eenmaal daar aangekomen, vonden we het heel mooi en erg overdreven (zoveel luxe, zoveel winkels en dat alleen nog maar op het vliegveld). Mijn zeer gewilde biertje sloegen we vanwege de prijs (€8) maar over en na een potje Yahtzee (drie keer raden wie er weer won...) stapten we om 2.00u de bus in naar het vliegtuig. 40 graden gewoon hè, midden in de nacht... Je moet ervan houden.
Ook deze vlucht verliep prima, vooral voor Vincent. Hij zat aan het gangpad met zijn lange benen, maar Mariëlle zat naast een Chinees. Compleet met magneetje van onze grote en trotse trekpleister, de Wallen. Top. Tijdens het kijken van films vond hij het nodig om hardop te lachen en mee te doen met karate, daarmee zijn thee om te stoten en die vervolgens met een vochtig doekje op te ruimen. Slim. Mariëlle dacht hem nog rustig te krijgen door hem wat van ons eten te geven, maar dat resulteerde in extra boertjes. Ook weer hardop. En met de mond open. Vincent lag ondertussen prinsheerlijk te slapen...
In Jakarta namen we de taxi (we denken nog steeds dat we minder hadden kunnen betalen, maar we moeten de economie hier een beetje spekken) naar ons super mooie hotel. De weg er naartoe was best rustig; in niets te vergelijken met ons verkeer, maar ik denk dat het elders in Azië chaotischer is. Na het inchecken gingen we de stad in om heerlijke saté en nasi te eten langs de straat; vooral de drukte bij de nasi gaf aan dat het goed moest zijn. We hadden wat tips gekregen van een super vriendelijke local voor de beste streetfood, en dat was het! Volledig tussen de locals, lekker pittig en heel erg lekker gekruid, waardoor we voor het eerst aardig gingen zweten, maar het was het waard. Daarnaast een super leuke ervaring, we hebben geen toerist gezien! En het belangrijkste, we zijn er niet ziek van geworden!
Ook hier viel het qua drukte behoorlijk mee, Mariëlle vond het ook ruimer dan bijvoorbeeld Vietnam. Heel mooi is het allemaal echter niet. Sterker, het is best oud en licht vervallen en het ruikt niet bepaald naar versgemaaid gras, maar het was prima te doen. Het zegt misschien ook genoeg dat iedereen in prima auto's rijdt (met hier en daar stiekem toch een paar deuken), want we kregen allebei het idee dat ze het hier zo slecht nog niet hebben. Heel mooie gebouwen hebben we niet gezien, maar we gingen Jakarta in om te overnachten in een goed hotel (check) en lekker langs de straat te eten (check), dus dit was prima.
Na een korte nachtrust ging de wekker alweer om 5.40u, want om 8.45u zouden we naar Sumatra gaan. Echter niet voordat we genoten hadden van een enorm luxe ontbijtbuffet - ongeveer 20 meter ontbijtmogelijkheden, van nasi en sushi tot gebakken ei en croissants - om de standaard te zetten voor wat we in de jungle gaan krijgen. ;-) Daarmee waren we klaar om de taxi te pakken naar het vliegveld, waar we inderdaad bewijs kregen dat de taxirit goedkoper kon (we betaalden 60%). Dus vanaf nu gaan we op alles afdingen, stelletje afzetters hier.
Geheel in lijn der verwachting konden we een klein half uur later dan op papier stond, gaan boarden. Heerlijk ook om dat overzicht te hebben in de rij, om over al die kleine mensjes heen te kijken. :-) Iets minder om dan in het vliegtuig te stappen, dat niet echt stoeltjes heeft die gemaakt zijn voor mensen van onze lengte, ook niet voor Mariëlle. Maar goed, we klagen niet, want de jungle wacht op ons en daar hebben we enorm veel zin in!
Na een 3-uur lange inhaalshow van onze taxichauffeur (er staat normaal 4 uur voor) zijn wij ondertussen heelhuids in Bukit Lawang aangekomen en zitten we voor ons huisje. Aapjes zijn al gespot en enge wiebelbruggen hebben we getrotseerd. De komende 3 dagen staat een erg zware trekking op het programma. Mariëlle heeft voor de zekerheid net nog super sexy jungle schoenen gekocht. Vincent helaas niet, schoenen gaan hier namelijk tot en maat 42. Met enige verwondering keken ze dan ook naar Vincents voeten, haha.
Door de trekking zijn we een aantal dagen uit te lucht, de foto's en ons verhaal volgen daarna zo snel mogelijk!
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!