Stagelopen in Suriname

Lieve allemaal!

Ik vond dat het weer eens tijd werd voor een nieuwe blog, want ik heb de afgelopen twee weken weer een hoop bijzondere dingen hier meegemaakt.
Allereerst zal ik nog even vertellen hoe mijn kamer destijds zo overstroomd geëindigd is…. De huisbaas kwam ’s avonds langs en hij vertelde dat hij ’s middags na zijn werkzaamheden altijd even een rondje doet langs alle kamers om te kijken of hij bijzonderheden ziet. Toen hij rondom mijn kamer water vanaf de bovenverdieping naar beneden zag druppelen, had hij met de reservesleutel mijn kamer opengemaakt en mijn kraan dichtgedraaid. Dus toch mijn kraan…. Gelukkig niet de wc! Dus dat verklaarde waarom de kraan dicht stond toen ik bij thuiskomst checkte of de kraan openstond. Ik snapte alleen niet waarom ik mijn kraan open had laten staan ’s morgens. Nu heb ik ondertussen een goede theorie bedacht: het water was ’s ochtends voordat ik naar stage ging gestopt met stromen, dus ik deed de kraan open zonder resultaat. Hierna ben ik naar beneden geweest om een schop tegen de pomp te geven, maar toen ik boven kwam zag ik dat er geen water uit de kraan kwam. Toen ik op stage zat, is de waterpomp weer op gang gekomen en stond mijn kraan nog volle bak open. Nou….. dat doe je ook 1x in je leven. Gelukkig heeft de huisbaas de schade nog wat weten te beperken, maar het was echt een zootje!

Op vrijdag 7 april ben ik samen met Shannon naar de vreemdelingendienst geweest voor ons visum. Hier hebben we stempels gekregen in ons paspoort die aanduiden dat we legaal in Suriname verblijven. Verder hebben we die week ook nog onze vlucht naar Curaçao moeten omboeken. We vlogen in eerste instantie namelijk op 12 juni met Insel Air van Paramaribo naar Curaçao, maar we hoorden van huisgenoten dat Insel Air veel afgekeurde vliegtuigen had en de komende maanden dus niet kan vliegen tussen Paramaribo en Curaçao. Gelukkig mochten we van CheapTickets de vlucht gratis omboeken naar een vlucht met Surinam Airways. Deze vloog echter niet op 12 juni, dus daarom gaan we een dagje eerder naar Curaçao: 11 juni vertrekken we vanuit Suriname. Echt vervelend hè, zo’n dagje extra op Curaçao.

Op stage gaat alles op het gemakje, prima, no spang te bekennen daar. Ik ben ondertussen zo gewend geraakt aan de weinige werkzaamheden die hier uitgevoerd moeten worden dat ik tijdens mijn volgende stage in Nederland niet meer weet wat werken is, denk ik. Vorige week maandag was daarom wel echt het toppunt hoor… Shannon en ik kwamen die dag de afdeling oplopen en zoals we elke stagedag doen, tellen we de kinderen die er liggen die dienst. Één, tw….. nee verder dan één kwamen we niet, want alle andere bedjes waren leeg. Één baby!! En negen verpleegkundigen….. Één voordeel: dat lastige level op Candy Crush waar ik al tijden vast zat, heb ik ondertussen wel gehaald met drie sterren. Donderdag was mijn laatste stagedag alweer op de kinderafdeling. Dat betekent dat er al vijf stageweken opzitten, de tijd vliegt echt om. Nu heb ik lekker vakantie tot en met 2 mei, want mijn ouders komen vanmiddag aan in Suriname. Yes! Daar heb ik veel zin in. Woensdag 3 mei en donderdag 4 mei ga ik meelopen op de OK en in het laboratorium. Maandag 8 mei zal mijn periode op de zuigeling vleugel-beginnen. Weer een nieuwe uitdaging dus!

Genoeg over stage! Vorig weekend ben ik voor het eerst de jungle ingegaan en wat een avonturen heb ik daar beleefd!!

Vrijdag 14 april
Samen met dertien andere huisgenoten hebben we rond zeven uur ’s ochtends de taxi gepakt richting Café 't Vat. Op deze locatie was het verzamelen voor alle tourorganisaties die dit weekend naar de Voltzberg zouden afreizen, het was echt ontzettend druk. Gelukkig konden wij met het hele huis in één busje en hier kregen we meteen onze gids toegewezen voor aankomend weekend: Sergio. Hij vertelde toen we eenmaal vertrokken waren dat Bob Marley zijn inspiratie was. Dit zag je ook wel in alles terug, haha! Hij had van die lange dreadlocks, opvallende kleding, voorliefde voor drank&drugs en Bob Marley-achtige uitspraken. Het was een ontzettend leuke en enthousiaste gids die iedereen vanaf minuut 1 vrolijk maakte. Er was vrijdag ook een huisgenootje jarig, dus we zaten om half acht ’s ochtends al aan de taart. Prima begin van de dag dus. Ik wist dat het een lange dag reizen zou worden: zes uur rijden, wat plasstops en twee uur met de boot. Om 14.00 uur kwamen we met de busjes op de lunchplek aan. Vanaf deze plek stapten we over van de bus naar de boot. In kleine houten motorbootjes bereikten we na 2,5 uur onze bestemming. Shannon en ik hadden het de hele reis drooggehouden tot 30 seconden voor tijd, want toen we met de motorboot tegen de stroom in vaarden werden we door een golf overspoeld, we waren dooooooorweekt. Leek net de Efteling... daar wordt je de laatste halve minuut van de attractie ook nog altijd even flink genaaid in de boomstammetjes. Na lekker gedoucht te hebben (douche water was overigens water dat rechtstreeks uit de rivier kwam), ging ik de bedden eens bekijken. We sliepen met zijn allen in een open huis/kamer met stapelbedden en hangmatten. Toen ik de klamboe die boven mijn stapelbed hing wilde uitvouwen, viel er een wespennest uit mijn klamboe. Zo hop, op mijn voeten. Gelukkig bleken het voornamelijk dode wespen te zijn en delen van het wespennest zelf, maar ik heb in ieder geval het hele kamp bij elkaar gegild, haha! Sergio hielp mij met de wespen en kleistukken op te ruimen en ik heb de rest van het weekend gewoon onder die klamboe geslapen. Na lekker te hebben avond gegeten met baka bana als toetje (jammie!), dook iedereen uitgeput van de lange reis zijn bed in.

Zaterdag 15 april
Om 6.00 uur ’s ochtends kon je met Sergio mee op pad om ara’s en toekans te gaan spotten in de jungle. Aangezien ik de hele nacht wespen in mijn bed onder de klamboe heb zitten spotten en dus slecht geslapen had, sloeg ik deze activiteit over. Om 8.30 uur zat ik aan het ontbijt en zo rond 10.00 uur vertrokken we met de motorbootjes naar een plek in de jungle. Van hier uit begon onze tocht naar de Moedervallen. Ik vond het al een best zware tocht door de jungle terwijl dit nog maar een voorproefje was voor morgen. De Moedervallen waren wel erg mooi om te zien.
Om 15.00 uur kwamen we met de motorbootjes terug aan bij de slaapplek. Na even wat gegeten te hebben, zijn we bij de waterkant lekker gaan zonnen. Aan het eind van de middag mochten we met Segio mee om aapjes te voeren. Dit was heel leuk!! Die aapjes kwamen van alle kanten uit de bomen en ze waren helemaal niet schuw, want die banaan die ik ze in stukjes had gegeven was binnen een halve minuut al weggepakt. Na het douchen kon je in de stroomversnelling van de rivier piranha’s vangen! Hoewel ik alleen stenen kon vangen, hadden anderen meer geluk; er zijn een paar piranha’s opgevist en die maakte Sergio meteen schoon aan de waterkant. Deze piranha’s zijn ’s avonds opgegeten. Ik heb de afgelopen maand sowieso al veel bijzondere dingen geproefd: naast de standaard Surinaamse hapjes heb ik ook al hondenvlees en kaaimanvlees geproefd! Na het avondeten kwam Sergio binnen met een grote krekel tussen zijn vingers. Jullie weten vast wel hoe dat gaat, iedereen was van die krekel onder de indruk. Sergio wilde daarom een stapje verder gaan en toen hij een paar minuten later terugkwam, had hij ineens een vogelspin in zijn handen! Ik wist wel dat die hier rondlopen, maar Sergio had binnen een paar minuten zo’n spin gevonden, dus hij kan bij wijze van spreken ook ineens over je klamboe lopen….! Iedereen wilde er mee op de foto natuurlijk en ik heb hem ook op mijn hoofd gehad en over mijn arm laten lopen. Brrr! Alles voor de foto natuurlijk, haha. Nadat iedereen klaar was met de vogelspin, was het tijd om lange kleding aan te doen en een zaklamp te scoren, want we gingen kaaimannen spotten aan de waterkant. Helaas bleek het hoogwater te zijn, dus de kaaimannen lagen niet op de zandbanken. Jammer! Bij terugkomst op het kamp snel naar bed, want morgen staat de Voltzberg op het programma!

Zondag 16 april
Om 7.00 uur zaten we aan het ontbijt en bespraken we nog een keer de dag door. Iedereen zou zijn eigen lunchpakket, zonnebrand, muggenspray, regenjas, handdoek, bikini en 3 liter water mee moeten nemen in hun rugzakken!! Het was erg warm om zo’n lange afstand door de jungle af te leggen in lange kleding en met zo’n zware rugzak, maar het was wel ontzettend mooi. Ik vind het lastig om te beschrijven wat ik daar allemaal gezien heb, dus als jullie een betere impressie willen krijgen van deze tocht, moeten jullie even op het YouTube kanaal van Shannon kijken. :)
Om 8.00 uur waren we ’s morgens vertrokken en we kwamen rond 17.00 uur weer uitgeput terug op de slaapplek. ’s Avonds was er nog muziek van wat locals en deden we (zoals iedere avond) weer allerlei spelletjes met de groep. Het was erg gezellig! Rond een uur of elf lag ik al in bed, want ik was kapot van die lange jungletrip van vandaag.

naomicrucq

8 chapters

16 Apr 2020

Jungle avonturen

April 22, 2017

|

Voltzberg

Lieve allemaal!

Ik vond dat het weer eens tijd werd voor een nieuwe blog, want ik heb de afgelopen twee weken weer een hoop bijzondere dingen hier meegemaakt.
Allereerst zal ik nog even vertellen hoe mijn kamer destijds zo overstroomd geëindigd is…. De huisbaas kwam ’s avonds langs en hij vertelde dat hij ’s middags na zijn werkzaamheden altijd even een rondje doet langs alle kamers om te kijken of hij bijzonderheden ziet. Toen hij rondom mijn kamer water vanaf de bovenverdieping naar beneden zag druppelen, had hij met de reservesleutel mijn kamer opengemaakt en mijn kraan dichtgedraaid. Dus toch mijn kraan…. Gelukkig niet de wc! Dus dat verklaarde waarom de kraan dicht stond toen ik bij thuiskomst checkte of de kraan openstond. Ik snapte alleen niet waarom ik mijn kraan open had laten staan ’s morgens. Nu heb ik ondertussen een goede theorie bedacht: het water was ’s ochtends voordat ik naar stage ging gestopt met stromen, dus ik deed de kraan open zonder resultaat. Hierna ben ik naar beneden geweest om een schop tegen de pomp te geven, maar toen ik boven kwam zag ik dat er geen water uit de kraan kwam. Toen ik op stage zat, is de waterpomp weer op gang gekomen en stond mijn kraan nog volle bak open. Nou….. dat doe je ook 1x in je leven. Gelukkig heeft de huisbaas de schade nog wat weten te beperken, maar het was echt een zootje!

Op vrijdag 7 april ben ik samen met Shannon naar de vreemdelingendienst geweest voor ons visum. Hier hebben we stempels gekregen in ons paspoort die aanduiden dat we legaal in Suriname verblijven. Verder hebben we die week ook nog onze vlucht naar Curaçao moeten omboeken. We vlogen in eerste instantie namelijk op 12 juni met Insel Air van Paramaribo naar Curaçao, maar we hoorden van huisgenoten dat Insel Air veel afgekeurde vliegtuigen had en de komende maanden dus niet kan vliegen tussen Paramaribo en Curaçao. Gelukkig mochten we van CheapTickets de vlucht gratis omboeken naar een vlucht met Surinam Airways. Deze vloog echter niet op 12 juni, dus daarom gaan we een dagje eerder naar Curaçao: 11 juni vertrekken we vanuit Suriname. Echt vervelend hè, zo’n dagje extra op Curaçao.

Op stage gaat alles op het gemakje, prima, no spang te bekennen daar. Ik ben ondertussen zo gewend geraakt aan de weinige werkzaamheden die hier uitgevoerd moeten worden dat ik tijdens mijn volgende stage in Nederland niet meer weet wat werken is, denk ik. Vorige week maandag was daarom wel echt het toppunt hoor… Shannon en ik kwamen die dag de afdeling oplopen en zoals we elke stagedag doen, tellen we de kinderen die er liggen die dienst. Één, tw….. nee verder dan één kwamen we niet, want alle andere bedjes waren leeg. Één baby!! En negen verpleegkundigen….. Één voordeel: dat lastige level op Candy Crush waar ik al tijden vast zat, heb ik ondertussen wel gehaald met drie sterren. Donderdag was mijn laatste stagedag alweer op de kinderafdeling. Dat betekent dat er al vijf stageweken opzitten, de tijd vliegt echt om. Nu heb ik lekker vakantie tot en met 2 mei, want mijn ouders komen vanmiddag aan in Suriname. Yes! Daar heb ik veel zin in. Woensdag 3 mei en donderdag 4 mei ga ik meelopen op de OK en in het laboratorium. Maandag 8 mei zal mijn periode op de zuigeling vleugel-beginnen. Weer een nieuwe uitdaging dus!

Genoeg over stage! Vorig weekend ben ik voor het eerst de jungle ingegaan en wat een avonturen heb ik daar beleefd!!

Vrijdag 14 april
Samen met dertien andere huisgenoten hebben we rond zeven uur ’s ochtends de taxi gepakt richting Café 't Vat. Op deze locatie was het verzamelen voor alle tourorganisaties die dit weekend naar de Voltzberg zouden afreizen, het was echt ontzettend druk. Gelukkig konden wij met het hele huis in één busje en hier kregen we meteen onze gids toegewezen voor aankomend weekend: Sergio. Hij vertelde toen we eenmaal vertrokken waren dat Bob Marley zijn inspiratie was. Dit zag je ook wel in alles terug, haha! Hij had van die lange dreadlocks, opvallende kleding, voorliefde voor drank&drugs en Bob Marley-achtige uitspraken. Het was een ontzettend leuke en enthousiaste gids die iedereen vanaf minuut 1 vrolijk maakte. Er was vrijdag ook een huisgenootje jarig, dus we zaten om half acht ’s ochtends al aan de taart. Prima begin van de dag dus. Ik wist dat het een lange dag reizen zou worden: zes uur rijden, wat plasstops en twee uur met de boot. Om 14.00 uur kwamen we met de busjes op de lunchplek aan. Vanaf deze plek stapten we over van de bus naar de boot. In kleine houten motorbootjes bereikten we na 2,5 uur onze bestemming. Shannon en ik hadden het de hele reis drooggehouden tot 30 seconden voor tijd, want toen we met de motorboot tegen de stroom in vaarden werden we door een golf overspoeld, we waren dooooooorweekt. Leek net de Efteling... daar wordt je de laatste halve minuut van de attractie ook nog altijd even flink genaaid in de boomstammetjes. Na lekker gedoucht te hebben (douche water was overigens water dat rechtstreeks uit de rivier kwam), ging ik de bedden eens bekijken. We sliepen met zijn allen in een open huis/kamer met stapelbedden en hangmatten. Toen ik de klamboe die boven mijn stapelbed hing wilde uitvouwen, viel er een wespennest uit mijn klamboe. Zo hop, op mijn voeten. Gelukkig bleken het voornamelijk dode wespen te zijn en delen van het wespennest zelf, maar ik heb in ieder geval het hele kamp bij elkaar gegild, haha! Sergio hielp mij met de wespen en kleistukken op te ruimen en ik heb de rest van het weekend gewoon onder die klamboe geslapen. Na lekker te hebben avond gegeten met baka bana als toetje (jammie!), dook iedereen uitgeput van de lange reis zijn bed in.

Zaterdag 15 april
Om 6.00 uur ’s ochtends kon je met Sergio mee op pad om ara’s en toekans te gaan spotten in de jungle. Aangezien ik de hele nacht wespen in mijn bed onder de klamboe heb zitten spotten en dus slecht geslapen had, sloeg ik deze activiteit over. Om 8.30 uur zat ik aan het ontbijt en zo rond 10.00 uur vertrokken we met de motorbootjes naar een plek in de jungle. Van hier uit begon onze tocht naar de Moedervallen. Ik vond het al een best zware tocht door de jungle terwijl dit nog maar een voorproefje was voor morgen. De Moedervallen waren wel erg mooi om te zien.
Om 15.00 uur kwamen we met de motorbootjes terug aan bij de slaapplek. Na even wat gegeten te hebben, zijn we bij de waterkant lekker gaan zonnen. Aan het eind van de middag mochten we met Segio mee om aapjes te voeren. Dit was heel leuk!! Die aapjes kwamen van alle kanten uit de bomen en ze waren helemaal niet schuw, want die banaan die ik ze in stukjes had gegeven was binnen een halve minuut al weggepakt. Na het douchen kon je in de stroomversnelling van de rivier piranha’s vangen! Hoewel ik alleen stenen kon vangen, hadden anderen meer geluk; er zijn een paar piranha’s opgevist en die maakte Sergio meteen schoon aan de waterkant. Deze piranha’s zijn ’s avonds opgegeten. Ik heb de afgelopen maand sowieso al veel bijzondere dingen geproefd: naast de standaard Surinaamse hapjes heb ik ook al hondenvlees en kaaimanvlees geproefd! Na het avondeten kwam Sergio binnen met een grote krekel tussen zijn vingers. Jullie weten vast wel hoe dat gaat, iedereen was van die krekel onder de indruk. Sergio wilde daarom een stapje verder gaan en toen hij een paar minuten later terugkwam, had hij ineens een vogelspin in zijn handen! Ik wist wel dat die hier rondlopen, maar Sergio had binnen een paar minuten zo’n spin gevonden, dus hij kan bij wijze van spreken ook ineens over je klamboe lopen….! Iedereen wilde er mee op de foto natuurlijk en ik heb hem ook op mijn hoofd gehad en over mijn arm laten lopen. Brrr! Alles voor de foto natuurlijk, haha. Nadat iedereen klaar was met de vogelspin, was het tijd om lange kleding aan te doen en een zaklamp te scoren, want we gingen kaaimannen spotten aan de waterkant. Helaas bleek het hoogwater te zijn, dus de kaaimannen lagen niet op de zandbanken. Jammer! Bij terugkomst op het kamp snel naar bed, want morgen staat de Voltzberg op het programma!

Zondag 16 april
Om 7.00 uur zaten we aan het ontbijt en bespraken we nog een keer de dag door. Iedereen zou zijn eigen lunchpakket, zonnebrand, muggenspray, regenjas, handdoek, bikini en 3 liter water mee moeten nemen in hun rugzakken!! Het was erg warm om zo’n lange afstand door de jungle af te leggen in lange kleding en met zo’n zware rugzak, maar het was wel ontzettend mooi. Ik vind het lastig om te beschrijven wat ik daar allemaal gezien heb, dus als jullie een betere impressie willen krijgen van deze tocht, moeten jullie even op het YouTube kanaal van Shannon kijken. :)
Om 8.00 uur waren we ’s morgens vertrokken en we kwamen rond 17.00 uur weer uitgeput terug op de slaapplek. ’s Avonds was er nog muziek van wat locals en deden we (zoals iedere avond) weer allerlei spelletjes met de groep. Het was erg gezellig! Rond een uur of elf lag ik al in bed, want ik was kapot van die lange jungletrip van vandaag.

Maandag 17 april
Helaas… het weekend was alweer om! Rond 10.00 uur stapten we weer in de motorbootjes. Onze groep bleek in een kapotte motorboot te zitten, want we konden 15 minuutjes varen en dan lagen we weer 5 minuten stil. Gelukkig bleven er boten achter ons, zodat als we de motor echt niet meer aan de praat kregen, we niet alleen achterbleven. We hadden dus wel wat vertraging opgelopen, maar aangezien iedereen aan het slapen was, werd dat niet zo opgemerkt. Na de boot kwam de busrit nog en uiteindelijk waren we rond 20.00 uur weer terug in de Mozartstraat. Precies nog genoeg tijd om samen met Shan bij de Mac nog even een voordeelmenuutje te scoren! Daarna snel douchen en ons bed in, want dinsdag,

woensdag en donderdag hadden we gewoon stage om 7.00 uur.

Afgelopen donderdag was dus mijn laatste dag op de kinderafdeling. Aan de ene kant vind ik het jammer, omdat ik net een beetje gewend ben geraakt aan alle handelingen en manieren van werken, maar aan de andere kant heb ik ook wel zin om naar de zuigeling-vleugel te vertrekken, want het schijnt dat daar meer te beleven valt. Ik ben erg benieuwd!
Gisteravond zijn we met het hele huis uiteten geweest, want twee huisgenootjes gaan vandaag jammergenoeg weer terug naar Nederland. Gelukkig hebben we gister nog een goed afscheidsfeestje gevierd, want we hadden met een paar studentenhuizen een partybus afgehuurd. Ik had nog nooit van dat principe gehoord, maar dat is dus een sightseeing-achtige bus met open dak waar de helft van de stoelen eruit gehaald zijn zodat je daar kunt dansen. Die bus draait tijdens het rijden harde muziek en je neemt zelf je drankjes mee! Het was echt super leuk! Na de partybus hebben we ergens wat cocktails gedronken en daarna zijn we natuurlijk op stap geweest.

Over een uurtje ga ik mijn ouders van het vliegveld halen! Ze denken dat ik nu op een tweedaagse quadtour ben, dus ze verwachten niet dat ik hen kom ophalen. Die quadtour zou dit weekend ook echt plaatsvinden, maar de organisatie kon geen overnachting meer regelen, daarom hebben we de tour verplaatst naar 5 mei. Ik heb ze maar gewoon in de waan gelaten dat ik vanavond pas laat thuis ben zodat ik ze een klein beetje kan verrassen.
Ik denk dat ik weer genoeg verhalen heb verteld. Ik ga nu lekker genieten van mijn ouders en van mijn vakantie en dan spreek ik jullie later weer!

Heel veel liefs!!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.