Getting nervous and excited

Na een hele lange tijd wachten is de dag aangebroken waar ik zo lang op heb gewacht. Wat waren de laatste paar dagen leuk, van thuis genieten met m’n familie, tot nog op stap gaan op 11/11 met mn vriendinnen. Ook het afscheids-/ verjaardagsfeest hoorde daar natuurlijk bij. De dag voor vertrek snel de backpack inpakken met de inpak lijst bij de hand, want zo gaat dat meestal. Er zijn ook zo veel dingen die je nog snel wilt doen in de laatste 2 weken en zo veel mensen die je nog graag even wilt zien, dat inpakken naar de achtergrond verdwijnt en denkt; dat doe ik nog wel.

Ik heb heel lang naar deze droom uitgekeken, maar hoe dichter bij het kwam, des te meer gevoelens erbij kwamen kijken. Gaat alles wel goed? Zouden de lange vluchten me bevallen? Hoe is het om in een totaal andere cultuur terecht te komen? Al dat soort vragen die in je opkomen. Daarnaast ook intense blijheid, enthousiasme, spanning en verdriet.

Afscheid nemen van iedereen hoorde er ook bij in de laatste weken, dat is misschien nog wel

het moeilijkste van de hele reis. Eerst van vrienden en vriendinnen, de dag voor vertrek van een deel van de familie en het andere deel van familie op Schiphol zelf. Eerlijk is eerlijk, ik vond het heel moeilijk om iedereen achter te laten en vooral mn gezin. Maar tegelijker tijd ben ik ook heel blij en dankbaar dat ze me deze kans hebben gegeven en ze het me gunnen van top tot teen!

Eenmaal ingecheckt en door alle controles heen te zijn geweest, zijn Jim en ik op ons gemak Schiphol gaan verkennen. Onder andere om wat te eten en een nekkussentje te kopen, wel zo fijn voor in het vliegtuig natuurlijk! Toen we alles hadden gedaan, zijn we eens rustig naar onze gate gewandeld. Schiphol is groot, dus het was een lange wandeling. Om 14:30 zouden we vertrekken, dus zou je normaal gesproken zo’n 30 minuten van te voren bij de gate aanwezig zijn. Jim en ik dachten daar anders over, of eigenlijk hebben we niet echt op de tijd gelet, vandaar kwamen we pas rond 14:20 aan bij de gate. Goed begin van ons avontuur, want we hadden bijna de vlucht gemist. De gate was al aan het sluiten en de deuren waren al dicht, gelukkig kwam er nog iemand langs. Typisch wij, dat gaat nog wat beloven! In ieder geval genoeg (grappige) verhalen om te vertellen.

Ondertussen zijn we geland in Dubai, de enige tussenstop die we hebben om naar Kuala Lumpur te vliegen. Zoals ik de vorige keer al zei, blijven we hier 6 dagen voordat we naar Cairns vliegen. Onze

overstaptijd is 4 uur, maar omdat we de vorige keer bijna de vlucht gemist hadden, zijn we nu maar meteen naar de gate gelopen om in ieder geval te weten waar hij is. En wat heeft Dubai een groot vliegveld, helaas wat minder leuke winkels om in rond te kijken, vinden wij. Wat ook geen probleem is, want wij amuseren ons wel samen. Ook heb ik daardoor tijd om mijn blog af te maken waar ik in het vliegtuig al aan begonnen was.

Spannend was dat, voor de eerste keer zo lang vliegen. Het langste dat ik ooit gevlogen heb, was 3 uurtjes maximaal. Gelukkig is er genoeg dat je kunt doen bij Emirates, films kijken, muziek luisteren, spellen spelen en eens af en toe de benen strekken in zo’n groot vliegtuig. Dus die tijd hebben we gelukkig om gekregen, nu de volgende vlucht nog waarin we waarschijnlijk veel zullen slapen!

Alvast heel veel groetjes uit Kuala Lumpur en tot de volgende blog!